Om te komen op het punt waarop lokale kip goedkoper is dan importkip, vergt volgens Nemchand Kanhai, voorzitter van de Associatie Pluimvee Sector Suriname (APSS), een integrale aanpak waaraan alle actoren moeten bijdragen. “Het is niet nodig om verwijten te maken, dat de invoerrechten verhoogd zijn, is één stap in de richting van het stimuleren van de eigen productie. Suriname komt er geleidelijk aan wel”, zegt Kanhai vandaag in gesprek met De West.

Gisteren is de verhoging van de invoerrechten op kip en kipdelen van 20 procent naar 40 procent met 27 stemmen voor, bekrachtigd. Terwijl PALU- parlementariër Cleon Gonsalves Jardin de Ponte tegen de wetswijziging stemde, onthield BEP-parlementariër Celcius Waterberg zich van stemmen, omdat lokale kip duur is en de importkip nu nog duurder gemaakt wordt met de verhoogde invoerrechten. Volgens Waterberg zullen veel mensen zich hierdoor nog nauwelijks kip kunnen permitteren. Kanhai kan zich voorstellen dat door de devaluatie van de Surinaamse munt alles duur is geworden, maar zegt desondanks dat de verhoging van 20 procent in principe weinig zal uitmaken.

De samenleving kan volgens hem altijd nog kiezen voor de buitenlandse kip.

De verhoging is volgens hem niet van dien aard dat meer kip kan worden ingezet om de gehele importkip te vervangen. “Het is een maatregel om mettertijd te komen tot 100 procent invoerrechten, zodat de volledige markt in handen komt van Suriname. Hierbij spelen niet alleen de invoerrechten een rol”, stelt Kanhai. Zo geeft hij aan dat er cursussen moeten komen voor ondernemers in de sector, meer slachthuizen bijgebouwd moeten worden, terwijl startende ondernemers tegen lage rentes leningen moeten kunnen nemen. Het Agrarisch Krediet Fonds dat onlangs een financiële boost heeft gehad, kan volgens Kanhai deze mogelijkheden bieden.

De verhoging kan volgens Kanhai vooral ondernemers in de agrarische sector prikkelen. Met name de rijstbouw kan gestimuleerd worden, waardoor mais als voer voor de kippen vervangen kan worden. Hierdoor kan volgens hem de kostprijs van kip lager worden, omdat 70 procent van de kostprijs van kip bestaat uit de voercomponent. Op jaarbasis wordt er 7 miljoen kippen geslacht, terwijl de totale behoefte 17 miljoen is. Het is niet alleen de wens van de APSS om zelfvoorzienend te zijn, maar ook van de overheid. Volgens Kanhai kan de lokale kipsector voorzien in deze behoefte. Dat de vraag bij de samenleving naar lokale kip nog niet zo groot is, komt door het verschil in prijs met de importkip.

door Priscilla Kia