De Amerikaanse ambassadeur geaccrediteerd in ons land, zijne excellentie Edwin Nolan, heeft op dinsdag j.l. een bezoek gebracht aan president Bouterse. Naar aanleiding van het bezoek van de hoogste vertegenwoordiger van de Verenigde Staten van Amerika aan ons staatshoofd, werd er een officieel bericht inclusief illustratie door de overheidsvoorlichting vrijgegeven. Volgens het bericht, werden er verschillende zaken besproken en ook samenwerkingsverbanden die hoge prioriteit genieten, aangehaald. Over het algemeen worden in dergelijke berichten, afkomstig van een overheidsorgaan, geen diepgaande details vermeld, maar wordt volstaan met oppervlakkige zaken, waar de doorsnee burger veelal geen touw aan vast kan knopen. Een bezoek van een Amerikaanse ambassadeur aan de president in een periode van grootschalige drugsvangsten, de aanwezigheid van een narco-duikboot en landingen van kleine vliegtuigen gevuld met cocaïne en ernstige aanwijzingen, dat Suriname ook betrokken zou zijn geraakt bij het internationale ISIS-terrorisme, is genoeg aanleiding voor een persoonlijk bezoek aan het staatshoofd, waarbij de Amerikaanse hoge gezant natuurlijk wel zijn bezorgdheid persoonlijk komt meedelen, en informeert in hoeverre Suriname deze twee zeer nijpende vraagstukken adequaat en op een professionele wijze denkt te zullen aanpakken. De Amerikanen beschouwen Suriname als deel van Zuid-Amerika, nog steeds als hun achtertuin en zullen er zeker alles aan doen, dat er hier geen chaotische toestand ontstaan en nog minder zullen ze niet toestaan, dat criminelen een groot overwicht krijgen binnen de publieke sector waar de president de eindverantwoordelijkheid voor draagt. En juist omdat de Amerikanen nog steeds erkennen dat Bouterse als staatshoofd de persoon is die wet en recht dient te beschermen en het voortbestaan van de democratische rechtsstaat moet garanderen, is hij voor hen tot nog toe het aanspreekpunt bij uitstek. De vertegenwoordiger van de regering Trump in de VS, zal tijdens het bezoek aan Bouterse in volzinnen die gebruikelijk zijn binnen de diplomatie, de bezorgdheid van zijn regering over de enorme drugsdoorvoer en de vermeende betrokkenheid van Surinamers bij het internationale terrorisme hebben benadrukt en meegedeeld, dat Washington toch wel verwacht van de huidige Surinaamse regering, dat er meer wordt en zeker voldoende gedaan om deze vraagstukken het hoofd te bieden. Bij de Amerikanen leeft namelijk wel degelijk de vrees dat zware drugsgerelateerde criminelen te veel vrij spel hebben in dit land en dat er bij de overheid lieden in hoge functies zijn geplekt, die regelrechte hand- en spandiensten verlenen aan deze misdadigers en dat de regering tot op heden daar veel te weinig stappen tegen onderneemt. Waar het eigenlijk op neerkomt, is dat de Amerikanen van de regering Bouterse verwachten, dat ze zichtbaar gaat optreden tegen de florerende drugshandel en dat ze alle verdere medewerking verleent bij de bestrijding van terrorisme. De Amerikanen hebben namelijk al hun handen vol met lieden op Trinidad, die heel duidelijk banden onderhouden met de terroristen van ISIS in Syrië en andere landen in het Midden-Oosten. Het bezoek van de Amerikaanse ambassadeur was naar onze mening dan ook niet zomaar een beleefdheidsbezoek. Er mag hier volgens hen zeker geen onveilige situatie ontstaan, waarbij aan allerlei crimineel addergebroed een veilige thuishaven wordt verstrekt en die een groot veiligheidsgevaar kunnen vormen. Voorts zit het de Amerikanen al enige tijd dwars, dat met de komst van de regering Bouterse in 2010, de vertegenwoordigers van de Drug Enforcement Administration, DEA, moesten vertrekken en daarna vrijwel alle drugsbestrijdingsstructuren bij de justitie werden ontmanteld of op overtuigende wijze verzwakt. Binnen het verbeteren van de samenwerking op veiligheidsgebied, is het een grote wens van de Amerikanen dat de bilaterale samenwerking op het gebied van de drugsbestrijding een opmerkelijke opwaardering kan ondergaan. In de komende tijd zal blijken of de regering Bouterse daadwerkelijk bereid zal zijn intensief en eerlijk samen te werken met de internationale drugsbestrijdingsdiensten waaronder vooral de DEA een belangrijke positie inneemt.