De 8-jarige Joshua Salarbaks, is hedenochtend na een ziekbed van meer dan drie maanden, op de kinderafdeling van het Academisch Ziekenhuis Paramaribo (AZP) komen te overlijden. Vanaf het begin hebben de ouders van de jongen zich ingezet, zodat hij de nodige medische hulp kon krijgen, echter lieten de artsen die belast waren met de zorg voor de jongen, te lang op zich wachten. Er is nimmer achterhaald wat er precies met Joshua aan de hand was. Nadat de artsen toegegeven hadden dat ze een fout hadden gemaakt, kregen de ouders het gevoel dat er gewacht werd totdat hun zoon het leven zou opgeven. De vader van Joshua, Goelkhan Salarbaks, vertelt dat diverse artsen meerdere malen de jongen hebben onderzocht. Uiteindelijk werd aan de ouders verteld dat de jongen leukemie had. De 8-jarige jongen kreeg toen chemotherapie. In totaal kreeg Joshua tien van deze behandelingen. De afgelopen dagen hebben de artsen geweigerd de jongen een bloedtransfusie te geven, terwijl hij die hard nodig had.
Vader Salarbaks vertelt dat hij zijn zoon lopend naar het ziekenhuis heeft gebracht, de jongen was gedeeltelijk verlamd. Na de jongen onderzocht te hebben, vertelden de artsen aan de ouders dat hij een tumor in zijn ruggengraat had. De operatie om deze tumor te verwijderen, zou niet in Suriname kunnen plaatsvinden. De artsen raadden de ouders aan om hulp te zoeken zodat Joshua naar Colombia kon voor de operatie.
Vader Salarbaks heeft toen het ministerie van Volksgezondheid benaderd, de procedure om de jongen naar het buitenland te sturen, liep goed. De vader zegt dat hij daarna weer is opgeroepen door de artsen en ze hielden hem voor dat zijn zoon geen kanker had, maar ze konden ook niet aangeven wat de jongen precies scheelde. De vader heeft het gevoel dat de artsen op allerlei manieren geprobeerd hebben hun fout te verdoezelen en de jongen niet naar het buitenland te sturen, omdat de kans groot zou zijn dat zaken aan het licht zouden komen. Naar zeggen van hem is zijn zoon als proefkonijn gebruikt.
Hij vindt het heel erg dat zijn zoon chemo is toegediend terwijl hij helemaal geen kanker had. Op den duur moest de jongen steeds bloed toegediend krijgen, omdat zijn lichaam geen bloed meer kon maken.
Maar de medische hulp was volgens de vader niet optimaal, hij heeft geprobeerd met diverse hoogwaardigheidsbekleders te praten voor verbetering van de zorg van zijn zoon, de vader heeft ook gesproken met de vicepresident. Echter hebben deze gesprekken niets opgeleverd, naar zeggen van de vader worden de artsen in bescherming genomen. Ten einde raad richtte hij zich tot Stichting 1 voor 12. Echter werd hij door een directielid van het AZP gezegd dat wanneer hij stappen onderneemt om Stichting 1 voor 12 te betrekken bij het geval, ze alle vormen van medische hulp stop zullen zetten, ook de bloedtransfusie. Vader Salarbaks die toch besloot om de hulp van 1 voor 12 in te roepen, moest echter instaan voor de consequenties, want vanaf dat moment is zijn zoon aan zijn lot overgelaten. Hij vroeg de voorzitter, Louis Vismale, te praten met de mensen zodat zijn zoon het nodige bloed toegediend kon krijgen. Ruim twee weken heeft hij de stichting om hulp gevraagd. Vismale zegt aan De West wel gesprekken met de directie en maatschappelijk werkers van AZP te hebben gevoerd, echter is de nodige hulp volgens hem laat gekomen. Na kennis te hebben genomen van het droevige nieuws, zegt hij het erg te vinden dat alle inspanningen van 1 voor 12, niet hebben mogen baten. Hij maakt bij deze gebruik van de gelegenheid om de gemeenschap op te roepen om Joshua een waardige uitvaart te geven.
De directie, het Tuchtcollege en het team van maatschappelijk werkers van AZP waren op de hoogte van het geval van de familie Salarbaks. De maatschappelijke medewerkers hebben geen reactie willen geven op het gebeuren, het Tuchtcollege en de directie waren onbereikbaar voor een reactie.
door Richelle Mac-Nack
