De afgelopen week woensdag werd in Saramacca ter hoogte van kilometer 80 van de Oost-Westverbinding in een gegraven kanaal dat aan zee grenst, door leden van de politie en eenheden belast met antidrugsbestrijding, een narco-onderzeeër van wel 22 meter lengte ontdekt. Op het moment dat de drugsbestrijdingseenheden tot actie overgingen, was men reeds doende het gevaarte naar zee te slepen. Bij dit justitieel ingrijpen werd een Columbiaan die vermoedelijk als kapitein diende te fungeren, aangehouden. Later werden er in het noorden van onze hoofdstad nog twee Columbianen aangehouden en in verzekering geplaatst. Op de plaats waar de onderzeeër werd aangetroffen, vond men ook restant materialen, hetgeen erop duidt dat de boot hier werd geconstrueerd. In het schip werden geen verdovende middelen aangetroffen, hetgeen een aanwijzing is dat het spul elders zou worden ingeladen en dat het zeer vermoedelijk nog op ons grondgebied bevindt. Ook is het niet onwaarschijnlijk, dat er meerdere personen in Suriname bij deze zaak betrokken zijn. Het onderzoek in deze kwestie is dan ook alles behalve afgerond. Dat het hier om een zeer verontrustende ontwikkeling gaat, behoeft geen uitgebreid betoog. Alleen al het feit dat buitenlandse drugsbestrijdingsdiensten zeer intensief bij deze zaak betrokken zijn, geeft aan dat men Suriname en de activiteiten van hier residerende drugscriminelen, nauwlettend in de gaten houdt. Het is ook geen geheim dat de inzet van buitenlandse drugsbestrijdingsdiensten heeft geleid tot de locatie van de narco-onderzeeër en men thans van de Surinaamse justitie verwacht, dat ze de zaak goed aanpakt en dat de verdachten aangehouden, vervolgd en berecht worden. Echter is het zo, dat we uit ervaring weten, dat bij grote drugszaken de omkoping en corruptie gelijk hun intrede op zeer agressieve wijze doen en dat er met veel geld gestrooid wordt. We memoreren de kwestie Avanavero uit het jaar 2000, toen het arrestatieteam van de politie op het vliegveld van Avanavero in West-Suriname twee vliegtuigen wist te vangen (een Beechcraft en een Cessna) en een Braziliaanse piloot van de Beechcraft naar Paramaribo werd vervoerd. De verdachte was hierheen gevlogen om wapens op te halen en daarvoor in de plaats zou cocaïne geleverd worden. Toen werden volgens berichten, de drugs niet gevonden. De piloot werd kort daarop in de gelegenheid gesteld te vluchten. Hij werd uit de gevangenis aan de Duisburglaan gehaald voor een zogenaamd verhoor in het Bureau Nieuwe Haven. Onderweg kreeg de man de kans weg te komen. Hier werd duidelijk, dat het grote geld een rol had gespeeld en de Braziliaanse verdachte kon veilig wegkomen. Thans kijken zeer invloedrijke drugsbestrijdingsdiensten met argusogen toe, hoe de Surinaamse justitie de narco-duikboot zaak gaat afhandelen. Dat Suriname al meer dan 40 jaar als doorvoerhaven van vooral cocaïne wordt gebruikt, weten we allang en dat is ook bekend in West-Europa, de Verenigde Staten van Amerika en West-Afrika. Op tal van manieren zetten drugshandelaren in het buitenland en in ons land zich in om het verderfelijke spul naar de lucratieve markten te krijgen. Het afgelopen jaar werd zeker 8000 kilo cocaïne in ons land en elders door de politie en douane ontdekt. Een groot deel van deze hoeveelheid werd via ons land naar hoofdzakelijk West-Europa vervoerd. Overduidelijk is het nu, dat de doorvoer van voornamelijk cocaïne uit Columbia zeer fors is toegenomen en dat wij in het buitenland een zeer slechte naam hebben. Nu reeds wordt vooral extern gesuggereerd dat de drugshandelaren met hun enorme financiële armslag, machtiger aan het worden zijn dan onze autoriteiten en dat we daarom zo nadrukkelijk in de kijker van het buitenland zijn beland. Als een land duizenden kilo’s cocaïne op zijn grondgebied krijgt en het de drugscriminelen gelukt, deze hoeveelheden zonder al teveel moeite richting hun eindbestemming te krijgen, dan moeten we heel goed uitkijken, dat we onze nationale soevereiniteit niet te grabbel gooien. Als men Pablo Escobar onder grote buitenlandse druk heeft weten uit te schakelen en Guzman, beter bekend als El Chapo, thans in de Verenigde Staten in de bak zit, dan is het niet uitgesloten dat de lokale en loyale medewerkers van de Columbiaanse drugsmaffia, spoedig zullen volgen. Maar alvorens het zover is, staat ons als land nog heel wat misère te wachten. Recentelijk werd er door een woordvoerder van de Nederlandse politie gesteld, dat Nederland een narcostaat is geworden, daarmede aangevende dat de drugsbendes daar al heel wat terrein hebben veroverd en dat de justitie daar zeer onvoldoende antwoord op heeft. Als men in Nederland zich ernstige zorgen maakt over de opmars van de drugscriminaliteit, dan moeten we ons als arm land zovele malen meer zorgen maken. De narcostaat staat naar onze mening zeker voor de deur, als we niet kordaat weten in te grijpen en de zaak maar op zijn beloop laten.