De oogstperiode voor padie is weer aangebroken, maar er is nog steeds geen prijs vastgesteld. Dit betekent dat de boeren padie leveren, maar nog niet weten welke prijs zij hiervoor zullen krijgen. Radjoe Bhikharie, voorzitter van de Bond van Surinaamse Padieboeren (BSP), zegt dat er daarom een overlegorgaan moet komen dat bemiddelt over de padieprijs. Ondertussen heeft de Surinaamse Padie Boerenassociatie (SPBA) opnieuw een verzoek gedaan aan de minister van Landbouw, Veeteelt en Visserij (LVV), Soeresh Algoe, om te bemiddelen bij padieprijzen. Bhikharie vindt dat LVV niet de instantie is die zou moeten bemiddelen, omdat de rijstsector geprivatiseerd is, dit betekent dat de prijs bepaald wordt op basis van vraag en aanbod met inachtneming van de wereldmarktprijs. De voorzitter zegt dat het overlegorgaan kan nagaan wat de juiste prijs is die gehanteerd moet worden, mocht het orgaan geen overeenstemming bereiken, dan kan LVV ingrijpen. “Wat nu gebeurt, is dat SPBA de minister vraagt om de prijs te bepalen en dat kan niet”, aldus Bhikharie.

Bhikharie vermoedt dat de opkopers dezelfde prijs willen hanteren als van het vorig seizoen, toen lag de opkoopprijs van padie tussen SRD 90 en SRD 100. Sindsdien merkt de voorzitter op dat de prijzen van verschillende producten, zoals ureum en brandstof, omhoog zijn gegaan. “Er kan onmogelijk gemikt worden op de oude prijs, terwijl de waarde van padie nu ongeveer SRD 200 zou moeten zijn.” De positie van de boeren is volgens Bhikharie heel zwak op dit moment, omdat de prijs tussendoor wordt bepaald en er is geen overlegstructuur waardoor de boeren accepteren wat voorgesteld wordt. Ook is er geen opslagruimte voor de padie en om er een te huren, zullen de boeren geld op tafel moeten leggen. “Wanneer de consument abnormaal veel moet betalen voor rijst, dan ligt de schuld niet bij de boeren, maar bij de opkopers”, zegt Bhikharie. Hij zegt dat de problemen in de rijstsector zich elk jaar herhalen. Elk seizoen kampen de boeren met soortgelijke situaties wanneer de inzaai begint. Zo noemt hij het waterprobleem, infrastructuur en het onderhoud van het gewas. Er zou een betere ordening moeten komen binnen deze sector. Op jaarbasis wordt er tussen de 40.000 en 50.000 ton rijst geproduceerd.

-door Kimberley Fräser-