VHP-parlementariër Riad Nurmohamed, is van mening dat de voor- en nadelen van kwik alom bekend zijn, vooral bij politici en deskundigen. Tijdens de bespreking van de ratificatie van het Verdrag Minamata Convention on Mercury, gisteren in De Nationale Assemblee (DNA), haalde hij aan dat het gebruik van kwik een giftige atoombom is. Hij voegde eraan toe, dat de manier waarop kwik dagelijks gebruikt wordt in Suriname, ons een milieu- en gezondheidsramp te wachten staat. Op basis van de resultaten van diverse onderzoeken die zijn gedaan naar de aanwezigheid en het gebruik van kwik, zegt het assembleelid dat er genoeg reden is om ons zorgen te maken over deze kwestie. De situatie zou volgens hem nu niet zo erg zijn, als er beter gecontroleerd werd.

Volgens Nurmohamed het gebruik van kwik onder strenge gezondheids- en milieueisen plaatsvinden. In het buitenland is al bewezen dat de uitbanning van kwik en het ontwikkelen van nieuwe producten mogelijk is, ook in Suriname moet er volgens hem gewerkt worden aan de vervanging van kwikhoudende middelen, ook moet erop gelet worden dat het kwikgehalte in bepaalde producten, die geïmporteerd worden, veel lager ligt nu het geval is. Om een verandering teweeg te brengen in deze kwestie, moet men in Suriname volgens Nurmohamed eerst leren een wel overgewogen besluit te nemen. Hij benadrukte, dat meer dollars verdienen en ongecontroleerd mijnen, ten koste gaat van het milieu en de gezondheid van de mens. “Dat is geen goed beleid”, benadrukte hij.

Nurmohamed wijst erop, dat kwik niet alleen schadelijk is voor het milieu, maar ook het zenuwstelsel van de mens kan aantasten. Ook haalde hij aan dat het gebruik van kwik het aquatisch leven in de rivieren verstoort. Hij vindt dat erop een verantwoordelijke manier omgegaan moet worden met kwik.

Verder zei hij dat Suriname snel moet zijn met het uitbannen van kwik, volgens hem hoeft er niet gewacht te worden tot 2020 of later, bepaalde zaken kunnen nu al geïmplementeerd worden. Bij  de uitgifte van mijnbouwvergunningen kan er reeds gekeken worden naar de consequenties die mijnen met zich mee brengt. Volgens hem wordt het tijd dat mijngebieden gecertificeerd moeten worden. Niet alleen ziet hij het verhogen van de invoerrechten op kwik als een oplossing om de grote hoeveelheid kwik die naar Suriname wordt gebracht in te dammen, maar ook moeten de royalty’s van de kleinschalige mijnbouw verhoogd worden. Dit zal volgens hem ervoor zorgen dat het gebruik van kwik zeker zal afnemen, gezien men niet meer zoveel gebieden zal kunnen exploiteren. Ook moet er gewerkt worden aan de rehabilitatie van gemijnde gebieden. Nurmohamed benadrukt dat wij het milieu zelf vernietigen, dus moeten we zelf nagaan hoe we het weer schoon krijgen.

door Richelle Mac-Nack