Een probleem dat alle decennialang speelt en waar opeenvolgende regeringen onvoldoende aandacht voor hebben gehad, laat staan oplossingen voor hebben weten aan te dragen. Tjokvolle vieze en stinkende cellenhuizen, daar hebben we nog steeds mee te maken en het is zelfs zo, dat het aantal arrestanten en veroordeelden in detentie verkerend de laatste jaren aanmerkelijk is toegenomen. Door de crisis, thans depressie geworden, hebben steeds meer personen hun baan verloren of zijn al geruime tijd werkloos, hetgeen in veel gevallen heeft geleid tot criminaliteit. De uitzichtloosheid waar velen thans mee geconfronteerd worden, brengt mensen tot wanhoop en handelingen die ze normaliter niet zouden plegen. Stelen, roven, frauderen, komen steeds vaker op schaamteloze wijze voor en dat allemaal wegens de verarming binnen de samenleving. Er zijn vermoedelijk wel geen statistieken van, maar het aantal winkeldiefstallen is naar verluidt, de laatste twee jaar aanzienlijk toegenomen. Mensen die op de laagste maatschappelijke lader terecht zijn gekomen en vaak genoeg niet weten wat ze voor die dag zullen eten en in een berooide toestand verkeren, zijn sneller geneigd crimineel te handelen. Niemand moet de verarming onder het volk momenteel onderschatten en als gevolg daarvan stijgt het aantal kruimeldieven en gewapende rovers aanmerkelijk. De cellenhuizen die thans vol zitten met arrestanten die van een gepleegd delict verdacht worden en reeds veroordeelden die nog niet zijn overgebracht naar een penitentiair onderkomen, zullen verder uitpuilen, omdat ook deze regering niet voldoende geld heeft weten vrij te maken in de afgelopen zeven jaar voor justitie en haar detentie-inrichtingen. Door deze te zware bezetting van cellenhuizen riskeert ze opstanden, zoals we die onder voorgaande regeringen al hebben gehad en waar bijvoorbeeld toentertijd onder de regering Venetiaan aan het begin van deze eeuw, een opstand aan de Duisburglaan door ingrijpen van het Nationaal Leger, onder controle moest worden gebracht. Meer cellenhuizen bouwen zal de regering Bouterse, nu zeker gezien haar enorme geldgebrek, niet toe in staat zijn. Ook breng je daarmede geen oplossing voor een social-maatschappelijk probleem. Suriname heeft thans een verhoogde productie nodig en er moet meer werk gecreëerd worden voor Surinamers, waardoor die een menswaardig bestaan kunnen hebben. Een regering die erin slaagt de werkgelegenheid te bevorderen en de koopkracht te brengen naar een redelijk en aanvaardbaar niveau, zal zeker een dalende criminaliteit kunnen registreren en zal dan niet hoeven overgaan tot de bouw van nog meer cellenhuizen en gevangenissen. Maar willen we realistisch blijven, dan moeten we tot onze spijt toegeven, dat zulks voorlopig niet verwezenlijkt zal kunnen worden met het huidige beleid van deze regering Bouterse II. De regering die na 2020 komt, zal zeker meer aandacht voor de productie moeten hebben en ervoor zorgen dat de nationale veiligheid wordt opgevoerd, waardoor ook criminelen minder speelruimte zullen krijgen.