Corruptie lijkt steeds iets dat alledaags is aan het worden. Op korte en lange termijn zijn de gevolgen van corruptie te zien in een samenleving. Corruptie betreft het misbruiken van een machtspositie om eigen belangen te behartigen; hiermee gaat bijna altijd de schending van mensenrechten mee gepaard. Afgelopen zaterdag heeft de politieke partij DA’91, de aftrap gedaan voor de strijd tegen corruptie, door middel van een paneldiscussie, met als tigel ‘mensenrechten op de anti-corruptie agenda’. Hiermee wil de partij bewustwording op gang brengen, want zij is de mening toegedaan, dat de gevolgen van corruptie niet in alle hoeken van de samenleving is doorgesijpeld. De voorzitter van DA’91, Angelic del Castilho, is van mening dat er strijd geleverd moet worden tegen corruptie en slecht bestuur, in het belang van de ontwikkeling van ons land. Ze vindt dat er grenzen gesteld moeten worden in wat we als land, wel en niet accepteren en daar moeten we hard en radicaal in zijn. “De droom die we hebben zal niet gerealiseerd worden, alvorens we goed bestuur en goed politiek beleid hebben. Mijn overtuiging is; alleen wanneer wij als gemeenschap, zelf de beslissende keus maken, die nodig is om armoede te bestrijden, namelijk door goed bestuur te plaatsen, alleen dan zullen we succes hebben. Want een basis voor goed bestuur vormt zero tolerance voor corruptie”, aldus de voorzitter van DA’91.

Er wordt vaak gezegd dat Suriname een gezegend land is, maar deze zegeningen moeten volgens Del Castilho in stand worden gehouden en beschermd. “Daarvoor zal altijd en zeker nu, strijd geleverd moeten worden”, benadrukt ze. Niet alleen moet de beleidsvisie op corruptie aangescherpt worden, maar de voorzitter van DA’91 haalt aan, dat er actiever verzet moet komen tegen corruptie. Dit is volgens haar nodig, omdat corruptie ons het recht ontneemt op groei en ontwikkeling. De hoogste prijs wordt volgens haar betaald door groepen die het al moeilijk hebben, zoals; vrouwen, jongeren en seniorenburgers.

Del Castilho benadrukt dat parlementariërs de regering naar de rechter moeten brengen voor het nalaten van de afkondiging van de anti-corruptie wet. Ze zegt dat deze wet gegijzeld wordt door deze regering. De parlementariërs moeten volgens haar direct de afkondiging van de anti-corruptie wet afdwingen, gevolgd door de onmiddellijke aanname en afkondiging van de wet openbaarheid van bestuur.

De diverse panelleden bespraken de gevolgen van corruptie op diverse aspecten en belangen van de samenleving. Joyce Williams, gewezen minister van Arbeid, Technologische Ontwikkeling en Milieu, besprak de beknotting van mensenrechten als gevolg van corruptie. Daarbij haalde ze aan dat het recht op arbeid en sociale zekerheid in gevaar wordt gebracht door corruptieve handelingen. Ze vertelde dat de diverse vormen van bevriezen van lonen, zowel bij particulieren als bij de overheid, vormen zijn van corruptie. Hierbij zijn de gevolgen van corruptie niet direct merkbaar, maar volgens Williams is er een achteruitgang van de sociale rechten merkbaar.

Michel Filisie, ex-minister van Regionale Ontwikkeling, bekeek de zaak vanuit een ander perspectief met de nadruk op Inheemse en tribale volkeren. Hij haalde aan dat de regering bij het maken van overeenkomsten met multinationals, vaak let op het eigen belang. Waarbij de lokale mensen op lange termijn het onderspit delven. Ook haalde hij aan dat bij het kiezen van gezagdragers er sprake kan zijn van corruptie. Daarom vindt hij het belangrijk dat er in elk opzicht duidelijke procedures moeten zijn bij elk besluit en de juiste belangen moet veilig gesteld worden. Hij is de mening toegedaan dat corruptie veelzijdig benaderd moet worden, er moet zelfs in de opvoeding gekeken worden, hoe er goed integere burgers voort gebracht kunnen worden.

Serena Essed, advocaat, haalde aan dat wanneer men alleen praat over corruptie, zij het gesprek beperken tot de corruptieve daad en de dader, maar wanneer de mensenrechten ook op de voorgrond worden gezet, de benadeelden en de consequenties van die handeling ook blootgesteld worden. Dat creëert volgens Essed maatschappelijke bewustwording over corruptie. Ze besprak de twee vormen van corruptie; namelijk ‘grand corruption’, die plaatsvindt in de top van de samenleving en waarvoor men beleid nodig heeft. Om dit tegen te gaan is er volgens haar een goed controlemechanisme voor nodig.

De andere vorm van corruptie; ‘petty corruption’, daar worden we dagelijks mee geconfronteerd. Volgens Essed is het een norm geworden en wordt het als normaal ervaren. Maar wanneer individuen volgens haar zullen stellen het niet langer acceptabel te vinden omdat mensenrechten geschonden worden, dan zal er maatschappelijke bewustwording op gang komen en dan kan de maatschappij druk uitoefenen op de politiek om daar verandering in te brengen.

-door Richelle Mac-Nack-