Met het voornemen van de president en zijn kabinet om het zogeheten basiszorgpakket in te krimpen, is het thans glashelder, dat er noodgedwongen in de Wet Basiszorgverzekering wijzigingen c.q. besnoeiingen moeten worden aangebracht. Volgens president Bouterse in zijn jaarrede, zullen bepaalde enorm kostbare ingrepen en langdurige behandelingen uit het basiszorgpakket worden geschrapt en in een Sociaal Medisch Fonds worden ondergebracht. De middelen die momenteel binnen de Basiszorgverzekering voorhanden zijn, blijken ruim onvoldoende om de zeer kostbare ingrepen en langdurige behandelingen te financieren. Het gaat hier onder meer om hartoperaties , behandeling van nierdialyse en kankerpatiënten. Volgens Bouterse in zijn nieuwjaarstoespraak zullen de middelen voor deze behandelingen en kostbare ingrepen, afkomstig zijn uit het voormelde fonds, dat zijn middelen moet verkrijgen uit de verhogingen van genotsmiddelen, zoals alcohol en tabak alsook andere consumptieproducten die schadelijk zijn voor de gezondheidstoestand van het individu. Vanwege het bedrijfsleven is er nu reeds op gewezen, dat het verhogen van invoerrechten en accijnzen op de voormelde genotsmiddelen voor een verhevigde smokkel van deze producten zal zorgen en dat het daarbij helemaal niet zeker is, dat de inkomsten die het staatshoofd voor ogen heeft ook daadwerkelijk zullen worden binnengehaald. Het heeft er dan ook veel van, dat men niet echt een exercitie heeft gepleegd die zou moeten aantonen dat de fondsen voor de financiering van de meergenoemde kostbare ingrepen en langdurige behandelingen als deel van de Basiszorgverzekering, daadwerkelijk voldoende zullen zijn. En als blijkt dat deze verhoogde accijnzen en invoerrechten ruim onvoldoende zijn ter financiering van deze medische zaken, waar zal men dan trachten de nodige financiering vandaan te halen? Men is voor de verkiezingen van 2015, om zuiver politieke overwegingen gestart met een zogeheten ‘sociaal contract’ met het Surinaamse volk waarin de Basiszorgwet werd opgenomen. Nu reeds kan worden geconcludeerd, dat de Basiszorgwet op sterven na dood is, gezien het feit dat men delen eruit wenst te schrappen wegens enorme financiële tekorten. Het is reeds enige tijd zo, dat tal van duurdere medicamenten uit de klapper zijn verdwenen en de zieke mens keihard voor bepaalde geneesmiddelen moet betalen. De Basiszorgwet maakte in 2014 zoals gesteld deel uit van het zogeheten ‘sociaal contract’ dat Bouterse zogenaamd met de Surinaamse samenleving wenste te sluiten met als doel de verkiezingen wederom te winnen. Op dat moment maakte het Bouterse en zijn partij natuurlijk niet zoveel uit, of de kosten voor dit zogeheten ‘sociaal contract uit de pan zouden rijzen. De verkiezingen moesten koste wat kost in het voordeel van de NDP worden beslecht. Nu is het zo, dat de Basiszorgwet een strop om de nek van het NDP-kabinet is geworden en ze zich geen raad meer weet, hoe de zeer verhoogde kosten te financieren. De premies voor deze zorgverzekeringen opschroeven is geen haalbare zaak, omdat de sterk verarmde Surinamer hogere premies niet zal kunnen betalen. We moeten onder deze omstandigheden maar hopen en bidden dat onze SRD niet verder in waarde daalt, want dan zal de gezondheidszorg nog vele malen duurder worden en vrijwel zeker in de meeste gevallen onbereikbaar voor de arme Surinamer die ziek wordt. Als het meergenoemde en nog in het leven te roepen Sociaal Medisch Fonds, zijn middelen niet in voldoende mate zal kunnen halen uit verhoogde invoerrechten en accijnzen van genotsmiddelen, zal de overheid zeker gaan snijden in de budgetten van haar ministeries of nog ingrijpender fiscale maatregelen afkondigen. De regering Bouterse is steeds verder financieel vast aan het lopen en tracht door het blussen van brandjes te overleven. Ze is echt hardleers, want de exponenten uit de zogeheten revolutie en thans in de NDP, weten dat ad hoc beleid, zoals dat in de jaren ‘80 van de vorige eeuw door hen werd gevoerd, geen soelaas heeft geboden en uiteindelijk toch op dood spoor is beland. Ze doet er dan ook goed aan naar goede externe adviezen van deskundigen te luisteren om alsnog uit deze crisis te geraken. Blijft ze halsstarrig doorgaan op haar eigen weg, dan krijgen we nog meer ellende.