“De Nationale Democratische Partij (NDP) gaat een afstraffing tegemoet”, benadrukt de voorzitter van de Belangenvereniging Gotong Royong, Roy van Velthuizen, bij het uitblijven van de asfaltering van het zandgedeelte van de Zwartbontweg te Reeberg. Zittend voor een winkel te Reeberg, legt de voorzitter aan de redactie uit, wat de NDP allemaal beloofd heeft tijdens de verkiezingen van 2015. Hij geeft aan dat de bewoners van Reeberg al zeker tien jaar wachten op de asfaltering van de weg, echter zonder het gewenste resultaat. Van Velthuizen zegt dat de NDP bij de vorige verkiezing de mensen van Reeberg en alle ander Surinamers hoop heeft gegeven, dat er verandering zal komen, maar dat het tegenovergestelde is gebeurd. Vast staat volgens hem dat bij het uitblijven van het asfalteren van de weg, de bewoners van Reeberg bij de komende verkiezingen zullen afrekenen met de NDP. Het asfalteren van de weg was een van de grote beloftes die de NDP aan de mensen heeft gedaan. Van Velthuizen zegt, dat ook de voorzitter van het parlement, Jennifer Geerlings-Simons, had beloofd om het asfalteren van de weg aan de regering voor te leggen en te zeggen dat deze prioriteit zou genieten.

Al rijdend door Reeberg wordt de redactie ingelicht over de gevolgen die regenval voor de Zwartbontweg met zich meebrengt. De weg wordt dusdanig onbegaanbaar dat de schoolbus, staatsbus en de vuilophaalwagen, weigeren de straat in te rijden. In het zandgedeelte wonen er ongeveer negentig gezinnen die afhankelijk zijn van deze diensten. Ongeveer zes maanden is er geen vuil opgehaald in bepaalde wegen. Van Velthuizen legt uit, dat het werk voorheen door één aannemer werd gedaan die op tijd al het vuil ophaalde, maar nu er drie aannemers zijn, gebeurt dit niet optimaal. De staatsbus en schoolbus komen bij regenval niet in het zandgedeelte van de Zwartbontweg, omdat dit schade brengt aan hun voertuig. De voorzitter vertelt dat auto’s eraan gaan wanneer de weg onbegaanbaar is, maar zegt dat de bewoners geen andere keus hebben. “De kinderen moeten naar school en mensen moeten werken om een bordje eten op tafel te kunnen hebben”, aldus van Velthuizen. Nu het wat droger is, ontstaan er grote kuilen in de weg door trekkers die grote houblokken naar een houtzagerij achterin de Zwartbontweg transporteren.

De buurtbewoners hebben ook last van mensen die de bermen in brand steken. Voorbijgangers en ook bewoners zelf maken zich schuldig hieraan. Het is zelf zo erg, dat de stroompalen van de EBS door het vuur gedeeltelijk zijn verbrand. Voor dit probleem vraagt de vereniging ook al enige tijd aandacht, maar zonder succes. De bewoners vrezen dat de palen van de EBS omver zullen vallen of zullen breken. Ongeveer een maand geleden heeft omgeving Reeberg te kampen gehad met enorme rukwinden. De ontwortelde bomen langs de wegen en op percelen zij hiervan het bewijs. Door de rukwinden is de kans groot dat de beschadigde palen van de EBS omver worden gegooid. De vereniging hoopt daarom dat er vanuit de instanties zo snel als mogelijk wordt ingegrepen. Ook vraagt zij de aandacht voor de straatverlichting in de verschillende wegen. De wegen zijn wel voorzien van straatlichten, maar het overgrote deel functioneert niet.

De bermen langs de wegen staan onder hoog wiet. Ze worden niet optimaal onderhouden. Van Velthuizen erkent dat het ook de verantwoordelijkheid is van de bewoners zelf om hun berm voor hun huis te onderhouden. Echter geeft hij aan dat er ook heel wat percelen zijn die niet onderhouden worden. Hij vraagt zich af waarom er in de overige districten wel gemaaid wordt, maar niet in de verre gebieden. Op zeker twee plaatsen in Reeberg ontbreekt er verkeersmeubilair. Op de T- kruising van de Zwartbontstraat en de afslag naar Santigron, Tangibaweg ontbreken er haaitanden. Dit heeft als gevolg dat bestuurders die niet bekend zijn met het gebied, regelrecht in de goot belanden. Ook zijn de borden die het maximale gewicht op de weg aangeven, meegenomen.

De vereniging heeft een goede samenwerking met burgermoeder Audrey Hankers. Van Velthuizen benadrukt dat zij gewillig is, maar beperkte bevoegdheden heeft. Hij voert aan dat Hankers altijd een luisterend oor heeft voor de noden van de mensen. Echter zijn ook haar bevoegdheden gelimiteerd. De voorzitter noemt als voorbeeld dat het asfalteren van een weg niet afhangt van een districtscommissaris, maar van een minister of de president.

door Johannes Damodar Patak