De overheid heeft deze week besloten om de medische dienstverlening in de dorpen te Kalebaskreek, aan de Wayambo- en de Nickerierivier, onder supervisie te brengen van het Mungra Medisch Centrum (MMC). De poliklinieken werden allemaal beheerd door de Medische Zending (MZ). VHP-parlementariër Dew Sharman tevens arts, om een reactie gevraagd, zegt dat het niet uitmaakt welke instantie de medische zorg verleent, maar de samenleving moet niet de dupe worden nadat de poliklinieken zijn overgenomen.

De overheid heeft vorige week ook besloten om zes poliklinieken in het westen van Suriname, te brengen onder het beheer van het MMC.

In Brokopondo is de Regionale Gezondheidsdienst (RGD) eveneens bezig een paar poliklinieken over te nemen. Sharman geeft aan dat als een andere instantie de dienstverlening overneemt, ervoor gezorgd moet worden dat de zorg even goed blijft of beter wordt dan voorheen. “Het is de verantwoordelijkheid van de overheid om voor elke burger toegang tot gezondheidszorg te creëren. Ik denk dat de overheid vooraf een studie heeft gemaakt op basis van de kwalificatie van het medisch personeel voor deze gebieden”, zegt Sharman. Hij zegt ook, dat de MZ bijvoorbeeld al het klappen van de zweep kent in de dorpen, maar het MMC is er pas en moet zich voorbereiden op bepaalde ziektes.

Hij geeft overigens aan, dat de MZ de gezondheidszorg altijd heeft weten te garanderen, de instantie die het nu van haar overneemt, moet daar ook voor kunnen zorgen. Volgens Sharman heeft het financieel-economisch aspect een rol gespeeld bij de overname van de poliklinieken door het MMC en de RGD. Hij wijst erop, dat de MZ particulier is en daadwerkelijk afhankelijk was van subsidie, maar zegt dat de RGD en het MMC ook in zekere mate afhankelijk zijn van subsidie. Sharman geeft aan dat de overheid nog steeds gebrekkige middelen bezit en dat artsen niet op tijd betaald worden. “Het is een enorme uitdaging voor de overheid om ondanks de tekorten, het werkgebied van deze instanties uit te breiden”, zegt Sharman. Hij is van mening dat de overheid toch een beetje voordeel zou kunnen hebben, omdat hun eigen mensen misschien niet zo gemakkelijk de straat op zullen gaan als betalingen wat later worden verricht.

Ten aanzien van het plaatsen van permanente artsen in de dorpen, zegt Sharman dat het moeilijk is om in alle dorpen een arts te plaatsen. In clusterdorpen kan wel een permanente arts geplaatst worden. Hij geeft aan dat de MZ een methode had, waarbij er niet permanent een arts geplaatst werd, maar iemand die enige kennis had van zaken als zich wat zou voordoen. Sharman is van mening dat de overheid een model zou moeten ontwerpen zodat artsen beter en vaker beschikbaar zijn in de verafgelegen gebieden, omdat ook die mensen recht hebben op goede medische zorg.

door Priscilla Kia