De Centrale Penitentiaire Inrichting Santo Boma (CPI), is de enige inrichting in Suriname waar gedetineerden alleen in hun cellen mogen verblijven. Onlangs is bekend geworden, dat gedetineerden van Santo Boma (CPI), in aanmerking kunnen komen voor extra privileges, waarbij de familie van de gedetineerde zelf voor de kosten opdraait. Bestuurskundige August Boldewijn, vindt dit ongepast vanwege het feit dat de gevangenis de plaats zou moeten zijn waar gedetineerden gestraft moeten worden voor hun misdaad en niet om te genieten van allerlei privileges.

Indien een gedetineerde een televisie in zijn/haar kamer wil, of andere apparatuur, zoals een kookplaat, een waterkoker, radio, ventilator of een playstation, moet hij maandelijks extra kosten betalen voor deze voorzieningen. Boldewijn zegt dat met inachtneming van de mensenrechten, gedetineerden onthouden moeten worden van bepaalde voorzieningen. “Zij moeten beseffen dat zij een misdaad hebben begaan en niet uitgebreid kunnen genieten van allerlei voorzieningen alsof de gevangenis een hotel is”, stelt Boldewijn.

Hij geeft verder aan dat straf inhoudt dat gedetineerden voelen wat ze hebben gedaan. “Dat houdt in dat je bepaalde vrijheden niet meer hebt, het betekent discipline en werken”, zegt  hij. Met de privileges leiden gedetineerden volgens hem ongeveer hetzelfde leven als de mensen  buiten de inrichting. “De straffen zouden juist zwaarder moeten worden, omdat de criminaliteit steeds toeneemt”, meent Boldewijn.

Voorts wees hij op de mogelijke gevolgen van discriminatie in de gevangenis. Doordat een deel van de gedetineerden in aanmerking komt voor privileges, omdat de familie het kan betalen, kan er tweedracht gekweekt worden tussen de gedetineerden. Ook is de kans groot dat het aantal gedetineerden toeneemt, waardoor overbevolking kan ontstaan. “Er zal niet geschroomd worden om een misdaad te plegen. In de gevangenis kunnen zij toch genieten van allerlei privileges en vrijheden”, aldus de bestuurskundige.

Boldewijn geeft aan dat jaren terug gepleit was voor een resocialisatieprogramma, waardoor gedetineerden na het uitzitten van hun straf zich gemakkelijk zouden kunnen aanpassen in de maatschappij. Ze zouden een vak leren, waardoor zij niet meer hoeven te stelen als zij terugkeren in de maatschappij. Zij zouden een hele bagage meekrijgen om geld te verdienen. Ook zouden zij blijvend gemonitord worden om te zien als zij de goede richting opgaan.

“Gedetineerden moeten gedwongen worden om iets te leren. Zij moeten eigenlijk gebrainwashed worden met informatie over zowel de positieve als de negatieve gevolgen van hun handelingen. Ze moeten bewust gemaakt worden en niet genieten van allerlei privileges alsof ze thuis zijn”, aldus Boldewijn.

door Priscilla Kia