Rigij Jogi, vader van de 15-jarige jongen die afgelopen dinsdag om het leven is gekomen bij een verkeersongeval in Kabendadorp, de weg naar Kraka, is diep getroffen door dit verlies. Twee jaar terug heeft hij ook een dochter verloren. In gesprek met De West, vertelt hij dat het gezin het verlies van de dochter niet helemaal had kunnen verwerken, toen ook zijn enige zoon op tragische wijze uit het leven werd gerukt. “Ik probeerde samen met mijn vrouw het verlies van onze dochter te verwerken en nu zijn we weer in zo een situatie. Ik weet niet wat ik moet doen. Dit is een dubbele pijn, het verlies van Terry heeft me direct terug laten denken, dit is een trauma’, zegt de zwaar aangeslagen vader.

Vader Jogi zegt dat zijn omgekomen zoon, Terry, de man in huis was als hij er niet was. “Hij hielp me met alles en zei me ook hoe ik me moest kleden. Terry was mijn enige zoon…ik heb geen zoon meer”, zegt Jogi.

Naast de twee kinderen die deze ouders verloren hebben, zijn er nog twee meisjes van negen en dertien jaar. De vader vertelt dat hij op die bewuste dag hij het gevoel had om eerder naar huis te gaan. Hij heeft geen vaste baan, maar probeert de eindjes aan elkaar te knopen door kleine jobs te doen. Thuis aangekomen was zijn zoon reeds een kwartier thuis van school. Vader Jogi zegt dat zijn zoon hem nog vertelde hoe zijn repetitie van die dag was verlopen, daarna zou Terry met een oom naar ‘voor in’ gaan, wat de vader geen probleem vond. “Ik kom straks”, zei Terry. Na ongeveer 20 minuten kwam een vrouw, zij schreeuwde: “Telly wagi nak yu boi”. Telly is de moeder van de omgekomen jongen. Terwijl de vader rende naar de plek van onheil bleef hij denken: Terry no mang dede, kande a kies wam p’kinso mankeri. Echter trof hij het levenloze lichaam van zijn zoon aan. “Hij is morsdood gereden”, benadrukt de vader.

Hij zegt nu een trauma te hebben als hij mensen langs de weg ziet lopen. Hij hoopt dat de regering er nu eindelijk werk van maakt om drempels te plaatsen. Ook ziet hij graag dat autobestuurders hun rijgedrag veranderen en er rekening mee houden dat ze door een dorp rijden, dus hun vaart verminderen.

De familie heeft het ook moeilijk om in te staan voor de kosten die gepaard gaan met de begrafenis. De vader zegt dat hij tot nu toe alleen ondersteund wordt door enkele familieleden en de Stichting 1 voor 12. De stichting 1 voor 12, onder leiding van Louis Vismale, besloot om een helpende hand te bieden.  Vismale heeft inmiddels een financiële tegemoetkoming gegeven aan de familie en heeft ook geholpen met een voedselpakket. De stichting heeft zich voorgenomen om gelden te genereren voor de begrafenis van Terry, welke beraamd is op SRD 10.000.

-door Richelle Mac-Nack-