Volgens Arnold Kruisland, oud-diplomaat tevens politicus, is het een cultuur van de regering om situaties te creëren waarvoor ze geen effectief beleid heeft. Zo noemt hij het bijvoorbeeld een heel kwalijke zaak, dat het ministerie van Justitie en Politie, al vijf maanden zonder minister zit.
Vooral omdat ons land in een situatie zit waarbij de criminaliteit aan het toenemen is, moet er een minister zijn die beleid maakt op dit gebied. Ook zegt hij dat vooral onder de jeugd de criminaliteit in ernstige mate toeneemt. “Er moet iemand met kennis van zaken aanwezig zijn op het ministerie om standpunten door te drukken”, zegt Kruisland. Hij voert aan dat de regering een duidelijk beleid moet uitstippelen ten aanzien van mensen die zich bewegen in de criminele sfeer. “Een vacante ministerspost is een soort vrijbrief voor criminelen”, benadrukt Kruisland.
Volgens de politicus wordt het falende beleid van de regering geschoven in de schoenen van de ministers die betrokken zijn bij het uitvoeren van het beleid. Kruisland is van mening dat de president niet in staat is het land te besturen met als gevolg dat de situatie waarin het land nu verkeert.
Hij geeft aan dat de president omringt wordt door adviseurs die in het verleden ook gefaald hebben, maar nu wel beleid willen uitstippelen.
“Als zaken niet goed gaan, worden ministers gereshuffeld, alsof zij het probleem zijn. Het probleem is het beleid dat de ministers voorgelegd wordt door het kabinet”, stelt Kruisland. Hij haalt hierbij het voorbeeld aan van Regilio Dodson, minister van Natuurlijke Hulpbronnen. “Hij is een intelligente en goed opgeleide jongeman, maar hij mag niet meepraten. De directeur van de EBS, Rabin Parmessar, werd uit zijn functie ontheven en Dodson stond volledig hierachter. Dit besluit werd gewoon door de president terug gefloten en hij werd als minister niet gekend”, zegt Kruisland.
Op grond hiervan zegt hij dat daarom het probleem niet gezocht moet worden bij de ministers, maar bij de president. “Hij is degene die gereshuffled moet worden, omdat hij niet in staat is het land te besturen. Zijn beleid is slechts gestoeld op het sluiten van leningen, maar niet om Suriname op eigen initiatief te ontwikkelen voor vooruitgang”, stelt Kruisland. Volgens hem wordt de schuld afgewenteld op ministers om de indruk te wekken dat zij het probleem zijn. “Maar hoelang kan het volk nog voor de gek gehouden worden”, aldus Kruisland.
-door Priscilla Kia-