Willen we het odium van reeds enige tijd een narcostaat zijnde van ons afschudden, dan zullen we als land toch wel en zeer snel, stappen moeten ondernemen tegen de grensoverschrijdende misdaad die Suriname steeds hechter in zijn worggreep neemt. Met geen mogelijkheid valt nog te ontkennen, dat Suriname door de activiteiten van een selecte groep criminelen, is vervallen tot een van de belangrijkste doorvoerlanden van hoofdzakelijk cocaïne naar verschillende delen van de wereld. Het is allang geen geheim meer dat er grote hoeveelheden drugs (cocaïne) dit land worden binnengesmokkeld en vervolgens worden klaargemaakt voor verder transport met als voornaamste eindbestemming West-Europa. Via verschillende omwegen gaat het verderfelijke spul richting West-Europa en verdere bestemmingen. Wie zich in het verleden erop verkeken heeft dat de grootste hoeveelheden via onze JAP-luchthaven gingen, is er thans achter gekomen, dat de grootste transporten over zee gaan. We praten niet meer over de bolletjes en enkele kilo’s cocaïne die met koeriers naar Schiphol gingen, het gaat thans over honderden en duizenden kilo’s cocaïne die in vrachtcontainers de grote lucratieve West-Europese markt moeten bereiken. De vraag overtreft nog steeds het aanbod en de verdiensten zijn nog steeds overweldigend in harde valuta en moedigen velen aan om zich in deze criminele business te begeven. Het is wel zeer opvallend hoeveel enorme vangsten cocaïne de laatste tijd zijn gedaan in ons land, landen in het Caribisch gebied en West-Europese staten, en vaak genoeg werd ons land tot groot ongenoegen van bonafide Surinamers, genoemd als beginpunt van verscheping. Tussen houtblokken, in het carter van machineonderdelen, tussen groente en nu in rijstzakken, werden de vele honderden kilo’s cocaïne gevonden. We zijn volkomen verkeerd bezig, we komen internationaal steeds meer in de verdrukking. Drugsbestrijdingsdiensten die onder de jurisdictie van regeringen van landen vallen waarmede wij diplomatieke relaties onderhouden, houden ons al geruime tijd zeer nauwlettend in de gaten. Wij worden al enige tijd ook op hypermoderne en elektronische wijze bespioneerd en het is dan ook niet vreemd, dat steeds vaker enorme partijen drugs worden onderschept. Steeds meer worden de drugsbaronnen zichtbaar ge-maakt en geneutraliseerd door de grote en machtige drugsbestrijdingsdiensten. En toch is de strijd tegen de drugshandel nog lang niet gestreden en zal er nog veel leed veroorzaakt worden door deze vorm van criminaliteit. Suriname zit er gewoon midden in en als arm land worden wij door de grensoverschrijdende misdaad op grove wijze misbruikt. Waar we ook rekening mee moeten houden, is dat de drugsgelden binnen onze economie worden witgewassen en dat de instituten die daar verantwoordelijk voor zijn, thans goed functioneren en dat daar naar het schijnt geen kruid tegen gewassen blijk te zijn. Suriname heeft groot gebrek aan buitenlandse valuta en in het bijzonder aan dollars en euro’s. Onze gebruikelijke en bonafide export brengt ruim onvoldoende geld op en van deze onverkwikkelijke economi-sche toestand die wij voortdurend neerzetten als ‘de crisis’ maken criminelen thans misbruik om hun drugsgelden wit te wassen. Het is gewoon niet anders. Waar we wél voor moeten uitkijken, is dat we na enige tijd onze soevereiniteit niet te grabbel gooien door aanhoudend de criminelen en hun activiteiten te gedogen en in bepaalde opzichten zelfs te accommoderen.