Dat er al jaren door politici wordt gesproken over verandering van het huidige kiesstelsel in dit land, is bekend. Het is decennia lang bij praten gebleven en de veranderingen bleven uit. Veel combinaties achtten het tot nog toe niet nodig de verandering in het kiesstelsel aan te brengen, omdat het best nadelige consequenties zou kunnen hebben en bepaalde politieke entiteiten buiten het machtscentrum zou houden. Thans praat men weer over wijzigingen van het huidige kiesstelsel en nu reeds is daaromtrent meningsverschil ontstaan. Want een verandering kan voor de ene politieke partij acceptabel zijn, maar voor de andere weer absoluut niet. De grootste politieke partij van de regeringscoalitie wenst thans artikel 7 van de kiesregeling te wijzigen. De NDP wenst met wijziging van artikel 7 van het kiesstelsel te realiseren dat blokvorming door politieke partijen voorafgaande aan verkiezingen niet langer mogelijk is. Het is nu reeds duidelijk, dat andere politieke partijen en vooral die in de oppositie zijn, daar geen vrede mee hebben, omdat het in de lijn der verwachtingen ligt dat die wél voor blokvorming voorafgaande aan de komende volksraadpleging zijn. Nu reeds is duidelijk dat de Partij van de Arbeid en DA ’91 gezamenlijk de verkiezingen van 2020 willen ingaan. Het is ook niet uitgesloten, dat de VHP een of twee politieke partners zal uitzoeken om de verkiezingsstrijd tegen de NDP, aan te binden. De NDP die bij de laatste verkiezingen nog kon rekenen op 26 zetels in DNA, weet nu reeds dat een dergelijke zetelwinst in 2020 alles behalve zeker is en dat een behoorlijke daling in het aantal parlementszetels in 2020, zeker niet onmogelijk is. Veel Surinamers die bij de verkiezingen van 2015 op de NDP hebben gestemd in de hoop dat het beter zou gaan met dit land en af zijn gegaan op de vele beloften met een populistische inslag, zijn zwaar teleurgesteld en piekeren er thans niet over om hun stem wederom op de NDP uit te brengen in 2020. De regering Bouterse heeft vanaf haar aantreden een dusdanig verwoestend financieel-economisch beleid gevoerd dat tot grote armoede van de bevolking heeft geleid, dat wederom stemmen op de paarse partij voor velen uitgesloten is. Er zijn natuurlijk die hard NDP’ers en Boutisten die in 20-20 wederom traditioneel en emotioneel zullen stemmen, maar dat is een aparte groep, die zeker niet alleen voor een derde verkiezingsoverwinning zal kunnen zorgdragen. En de NDP die door haar veldwerkers goed op de hoogte wordt gehouden, heeft nu reeds door dat verlies in 2020 niet uitgesloten moet worden. Dus is de partij angstig voor blokvorming, zoals we die hebben gekend tussen VHP, NPS , SPA , DA’91 en Pertjajah Luhur. Ze beijvert zich thans ervoor wijzigingen in het kiesstelsel aan te brengen die haar wederom verkiezingswinst moet opleveren. Om de kieswet te kunnen wijzigen, is een twee derde meerderheid in DNA vereist en het lijkt ons niet waarschijnlijk, dat een wijziging waarin vervat verandering van het voormelde artikel 7, het zal halen binnen de wetgevende macht. Het laatste woord over wijziging van het kiesstelsel is dan ook nog niet gezegd.