President Bouterse is voor een medische check-up naar Cuba afgereisd en zal na dit onderzoek nog een week vakantie met zijn gezin op het eiland doorbrengen. Voor deze trip zijn enkele behandelende doktoren en de minister van Financiën, Gillmore Hoefdraad met het staatshoofd meegereisd. De president prefereert voor zijn intensieve medische controle de Cubaanse gezondheidsautoriteiten en laat heel duidelijk merken onvoldoende vertrouwen te hebben in onze medici. Het is overigens niet de eerste keer dat Bouterse naar Cuba gaat voor medisch onderzoek. Wijlen Hugo Chávez, oud-president van Venezuela heeft tot zijn dood de Venezolaanse specialisten niet goed genoeg geacht toen hij ziek werd en toog ook naar Cuba voor beterschap. Het heeft zoals bekend allemaal niet mogen baten. Chávez kwam te overlijden en werd opgevolgd door zijn minister van Buitenlandse Zaken, de huidige president Nicolás Maduro die zich thans steeds meer opwerpt als dictator van Venezuela. Op de heenreis richting Cuba, heeft Bouterse plotseling een tussenstop in Venezuela ingelast en werd daar ontvangen door de Venezolaanse minister van Buitenlandse Zaken, Jorge Arreaza. Vanwege de regering is inmiddels meegedeeld dat het plotselinge bezoek van Bouterse aan Caracas werd ingelast om zaken in wederzijds belang te bespreken. Hoe het ook zij Bouterse laat met dit bezoek aan Venezuela waar de mensenrechten thans op grote schaal worden geschonden door het regiem Maduro zien dat hij maling heeft aan het leed dat het Venezolaanse volk wordt aangedaan. Bouterse demonstreert met zijn bezoek aan Caracas ook dat hij er geen moeite mee heeft dat Maduro doende is de parlementaire democratie om zeep te helpen en de dictatuur in het land aan het vestigen is. Bouterse geeft te kennen dat hij de banden met Caracas even hecht wenst te houden, al houdt dat in dat hij de andere kant moet blijven uitkijken, terwijl Maduro zijn volk laat pienaren en er grote tekorten zijn aan voeding en medicamenten en Venezuela verder afglijdt naar totale chaos en anarchie. Venezuela, St. Lucia en ons land, zullen dit jaar een negatieve economische groei doormaken, zoals al eerder in de pers werd gemeld. De Chavistische kliek in Venezuela is er debet aan dat het land, dat eens als rijkste natie in Latijns-Amerika kon worden gezien, thans tot de bedelstaf is gereduceerd en op de knieën moet gaan voor de Verenigde Naties en om hulp voor medicijnen vraagt. Maar de adhesie betuigingen van de regering Bouterse I en II aan het Chavistische regiem in Caracas, hebben een historische achtergrond en ook wel verplichting. Binnen de top van de NDP is men de geste van Chavez voor de verkiezingen van 2010 nog zeker niet vergeten en dat maakt dat je een zogenaamde vriend niet zomaar de rug kan toekeren. Beide regiems zullen elkander dan ook door dik en dun blijven steunen en verdedigen, al betekent het dat bij verdere reusachtige onderdrukking van de oppositie in Venezuela, de regering Bouterse in Paramaribo de andere kant zal blijven opkijken en doen alsof haar neus bloedt. Overigens is het zo dat de regering Bouterse op dit halfrond maar zeer weinig echte vrienden kent . Venezuela, Cuba en Nicaragua, landen die als socialistisch kunnen worden aangemerkt, daar wordt aan vastgeklampt omdat meer westers georiënteerde naties ons met de regelmaat van de klok een ‘cold shoulder’ tonen. We worden door de meeste landen getolereerd, maar lang niet geaccepteerd en daarom wil bijvoorbeeld onze president landen als Cuba en Venezuela niet tegen de haren in strijken. Zijn overigens de landen waar hij zonder angst zijn gezicht kan laten zien.