Er wordt vaak gezegd dat huisartsen patiënten te snel doorverwijzen naar een specialist. Dew Sharman, VHP-parlementariër tevens arts, zegt dat er eerst een onderzoek gedaan moet worden voordat er een statement wordt gemaakt. Bepaalde patiënten eisen een verwijzing en zij moeten erover geïnformeerd worden dat de huisarts geen verwijsinstantie is.

Sharman geeft aan dat er eerst goed onderzocht moet worden wie de patiënten zijn die verwezen worden, onder welke categorie zij vallen en waarvoor zij doorverwezen worden. Daarna moet er nagegaan worden als zij wel of niet verwezen moesten worden, alvorens er gezegd kan worden dat patiënten zomaar verwezen worden naar specialisten. Sharman geeft aan dat in een huisartsenpraktijk chronische patiënten bijvoorbeeld op basis van protocol doorverwezen moeten worden, maar bepaalde patiënten eisen zelf om een doorverwijzing, zij vinden dat ze daar recht op hebben omdat zij zelf voor hun ziektekostenverzekering betalen.

Sharman geeft aan dat huisartsen juist zoveel mogelijk proberen om het probleem in de eerstelijnszorg te behandelen, alvorens zij mensen doorverwijzen naar de tweedelijnszorg (specialist). Sharman is van mening dat de patiënten beter geïnformeerd moeten worden dat huisartsen ook de kennis hebben om te behandelen en dat zij niet gezien moeten worden als een verwijsinstantie. Ook moeten patiënten leren zich niet te vergelijken met andere patiënten. “Meestal willen patiënten ook verwezen worden, omdat iemand die ze kennen met hetzelfde probleem, doorverwezen was”, zegt Sharman. Aan de voorlichting naar de samenleving toe moeten zowel de artsen als de overheid meewerken.

“Particuliere artsen die een contract hebben met verzekeraars, worden op basis van abonnement betaald. Het aantal patiënten bepaald het bedrag dat zij ontvangen, terwijl dat niet zo is bij artsen die verbonden zijn aan de Regionale Gezondheidsdienst of Medische Zending. Zij krijgen een vast loon uitbetaald, ongeacht het aantal patiënten”, vertelt Sharman. De specialistische zorg wordt steeds duurder. Sharman is van mening dat indien deze kosten zorgen baren de verzekeraars, overheid en specialisten om de tafel moeten gaan om de problemen aan te pakken. Volgens Sharman is het aantal patiënten per arts een belangrijk punt dat ook meegenomen moet worden, omdat de kwaliteit van de zorg niet mag afnemen. “Alle patiënten moeten evenveel aandacht kunnen krijgen van de arts”, aldus Sharman.

-door Priscilla Kia-