President Desiré Bouterse gaat voor een medische controle naar Cuba, aansluitend op een week vakantie met zijn gezin. Terwijl de gezondheidszorg in ons land wankelt, gaat de president voor zijn gezondheid naar Cuba. “Wie het kruis heeft, zegent zichzelf”, luidt de reactie van VHP- parlementariër Mahinder Jogi. Hij zegt dat Bouterse de president is van ons land en dat wij het hem moeten gunnen, maar hij plaatst wel de kanttekening dat Bouterse als eerste burger van ons land, zijn medische controle in Suriname zou moeten doen, omdat op die manier ook de burgers het vertrouwen in onze gezondheidszorg zullen krijgen, aangezien dat in deze tijd niet gegarandeerd is. Dat de president ervoor kiest om hiervoor naar Cuba te gaan, geeft volgens de parlementariër duidelijk aan dat de eerste burger in ons land zelf geen vertrouwen heeft in onze gezondheidszorg. “Hoe zal de samenleving dan het vertrouwen moeten hebben”, aldus Jogi.

Hij merkt op dat Bouterse het volk in een rotzooi achterlaat, welke gecreëerd is door de regering, maar zelf naar Cuba gaat, omdat daar zijn gezondheidszorg gegarandeerd is.

Jogi geeft aan dat terwijl de president hiervoor kiest, 143.000 mensen in ons land niet medisch verzekerd zijn. Hij zegt dat volgens de Wet Basiszorgverzekering, de regering kinderen van 0-16 jaar en personen die 60 jaar en ouder zijn, op kosten van de staat verzekert en dat indien dit niet gebeurt, er zelfs straffen in de wet zijn opgenomen.

Echter ziet Jogi dat de wet niet op deze manier uitgevoerd wordt.

Volgens hem is de wet een staaltje van nattevingerswerk en zeer populistisch voorbereid.

Hij verklaart dat Bouterse ook erkend heeft dat deze wet herzien moet worden en dat er in dit kader een evaluatie plaatsvindt. Jogi neemt het de president kwalijk dat hij zaken continu evalueert, maar geen maatregelen treft. In dit kader somt hij enkele projecten op, zoals de naschoolse opvang en het voedselpakkettenproject. Jogi zegt dat de rapporten klaar liggen, maar dat de president geen maatregelen treft, maar zand erover gooit. Hij voert aan dat het de taak van de regering is om beleid te maken, zodat zorginstellingen naar behoren kunnen functioneren.

Hij heeft echter geen grote verwachtingen, ondanks dat de begroting van het ministerie van Volksgezondheid is goedgekeurd, omdat hij van mening is dat deze regering niet het volk als prioriteit ziet, maar slechts een klein groepje binnen de NDP.

door Johannes Damodar Patak