Het bekokstoven van allerhande zaken tussen de regering en de Amerikaanse multinationale onderneming Alcoa in achterkamertjes buiten De Nationale Assemblee om, heeft tot gevolg dat de staat en dus de gehele gemeenschap, uiteindelijk ernstige benadeling ondervindt. President Bouterse hield onlangs in de openbare vergadering van De Nationale Assemblee een uiteenzetting over de tot nog toe gevoerde onderhandelingen met de Alcoa die de meesten in deze gemeenschap niet veel wijzer heeft gemaakt. Veel zaken waren al bekend en het meest aanstootgevende en volledige desavouering van het college, was de voortzetting van de besprekingen met de Alcoa op basis van een in 2015 door De Nationale Assemblee verworpen Memorandum of Understanding (MoU), gesloten door beide voormelde partijen; Alcoa en de Surinaamse regering. De Nationale Assemblee wordt overduidelijk in deze kwestie een beentje gelicht en niet goed en eerlijk op de hoogte gehouden van al hetgeen met de Alcoa besproken en afgesproken is. Neem nou de wazige overdracht van het Stafdorp te Moengo door de Alcoa aan de regering waarvan het volk via de media kond werd gedaan. De overdracht door de Alcoa is aan de staat en dus behoren de bezittingen te Moengo de Surinaamse gemeenschap toe en zeker niet aan een stel beruchte lieden binnen de NDP, hun vrienden en vriendinnen voor het snel in handen krijgen van vastgoed dat hun absoluut niet toekomt. Militair terrein om losbandigheid te voorkomen? Nonsens verkondiging van een defensieminister. De ware bedoeling is om goedkope vakantiehuizen voor NDP-toppers en hun zogenaamde aanhang te verwerven door slechts administratieve zaken af te handelen en het voormalige Alcoa bezit, te gijzelen. Voor de beveiliging van dit bezit wordt het Nationaal Leger misbruikt onder het mom van militair gebied. Laat het nogmaals duidelijk en met nadruk gezegd worden, de door Alcoa aan de staat te Moengo overgedragen bezittingen behoren de gemeenschap toe en bieden niet het voorrecht aan de huidige machthebbers, op een slinkse en goedkope wijze door middel van het oprichten van allerlei stichtingen en wel op zeer goedkope wijze, aan vakantieverblijven te komen. Steeds meer en vaker leveren de exponenten uit dit kabinet het provocerende bewijs aan het volk van Suriname, dat ze niet meer zijn dan een onverzadigbare boevenbende, die slechts op zelfverrijking en machtsbehoud uit is. Echter vergeet de Bouterse kliek uit machtsdronkenheid één ding en dat is, dat Oost-Suriname zelfs 25 jaar na beëindiging van de gewapende strijd tussen Nationaal Leger en Jungle Commando, een instabiel gebied gebleven is en dat het daarom totaal onverstandig is mensen in het gebied door tomeloze arrogantie, pracht en praal, de ogen te willen uitsteken door kostbaar en luxe bezit van de multinational op demonstratieve wijze in te pikken en door de inzet van een leger, te denken het te kunnen beschermen. Oost-Suriname wordt door het vertrek van de Suralco L.L.C., dochter van de Alcoa, geteisterd door werkloosheid en daaraan inherente armoede en het is daarom absurd, daar vastgoed voor enkele machthebbende elementen te gaan gijzelen instede dit bezit in te zetten tot heil van de totale plaatselijke samenleving. Het is absoluut duidelijk wat men van plan is en wie allemaal ter plekke zich er zullen nestelen in de vrije tijd. In deze vrije tijd zal men er met aanhang neerstrijken om zich God in Frankrijk te wanen. Waarvoor het vastgoed zal worden gebruikt of misbruikt, laat zich raden. Broko Baka en Caswinica bieden naar veronderstelling nog niet genoeg vertier voor de Paarse boys and girls en dus moet Moengo bijgevoegd worden, omdat men verkerende in de heersende roes ervan uitgaat dat ook na 2020 de macht in handen zal blijven. De paarse regering en haar fanatieke kern zijn vermoedelijk vergeten wat zich in de kerstnacht van 2009 ten zuiden van Albina op de weg naar Papatam heeft afgespeeld. Het bewijs werd toen wederom geleverd, dat Oost-Suriname een smeulend vuurtje gebleven is, dat anytime wederom kan oplaaien als men op uitdagende wijze blijft voortgaan. Vooral in deze tijd van grote en toenemende onvrede in het gehele land en de toenemende armoede, is het zeker niet verstandig te provoceren en dan vooral niet in het oostelijk gedeelte van de republiek.