Wat heeft president Bouterse gisteren in De Nationale Assemblee (DNA) inzake de Alcoa en de toekomst van de bauxietindustrie in ons land gezegd, dat we al niet wisten? Vele maanden achtereen gingen voorbij en de regering hield al hetgeen met de Alcoa is bekokstoofd, geheim voor DNA en de bevolking en wenste zelfs een comité-generaal om deze zogenaamd heikele kwestie, voor te leggen aan het college. Na veel protest tegen deze houding van de regering vanwege de oppositie de pers en andere maatschappelijke groeperingen gingen Bouterse en zijn regering gisteren overstag en besloten toch in een openbare vergadering te vertellen wat met de Alcoa overeengekomen is en hoe het eventueel verder moet met de bauxietindustrie in ons land. Een heel verhaal zonder echte duidelijkheid hoe het verder moet met deze industrie, een kransje van voornemens met betrekking tot investeringen van de Alcoa in de toekomst in het Bakhuysgebied, als Suriname daar prijs op stelt en verwijten van het staatshoofd aan de regeringen van Ronald Venetiaan, kwamen wel tot uiting. Uit het hele relaas van Bouterse viel gelijk op te maken dat de regering zich al die tijd, gedurende de gesprekken met Alcoa gedeisd heeft gehouden en niet met de vuist op tafel heeft geslagen of heeft kunnen slaan. Waarom heeft ze zich al die tijd zo opgesteld tegenover een maatschappij, die na bijna honderd jaar eigenlijk alles al heeft stilgelegd en thans nog slechts bezig is de milieuschade die ze heeft aangericht tijdens haar operaties in ons land, zo goed als mogelijk te herstellen? Is het omdat de regering Bouterse beseft, dat ze vanuit een armlastige en behoeftige positie niet te veeleisend kan zijn? Of omdat ze thans goed op de hoogte is gebracht hoe de verhoudingen binnen de aluminiumwereld precies liggen en dat de concurrentie vanwege andere producenten uit het verre oosten, het Midden-Oosten en zelfs Ijsland zo moordend is, dat het voor Alcoa op dit moment helemaal niet interessant is, reusachtige investeringen in Suriname te komen plegen? Bouterse weet thans als geen ander dat de prijzen voor aluminium op de wereldmarkt laag liggen en dat Alcoa de laatste jaren zelfs in de rode cijfers verkeerde en dat de productie in ons land niet langer lucratief genoeg was. Volgens Alcoa berekeningen verloor het bedrijf maandelijks zelfs geld in ons land. Wat hier speelt, is natuurlijk ook vraag en aanbod van het eindproduct aluminium en het aanbod is thans vele malen groter dan zo een veertig jaar geleden, toen de Amerikanen met hun aluminiumindustrie heer en meester waren op deze planeet. Tijden zijn veranderd en dat merken we nu in hoge mate. Een grote bauxietvoorraad op een afgelegen plek in het westen van ons land, beweegt een multinational momenteel niet direct om met zware investeringen te komen. Ook de BHP-Billiton wilde aan het einde van de regeertermijn van de regering Venetiaan III een aanmerkelijk deel van het bauxietareaal te Bakhuys in concessie verkrijgen, maar wenste niet de investeringen te plegen die het kabinet Venetiaan III voor ogen had om de concessie te verlenen. Wat wij toentertijd vernamen, wilde BHP-Billiton slechts mijnen en het erts via Apura naar Paranam vervoeren voor raffinage in de Paranam raffinaderij van de Suralco L.L.C. BHP-Billiton was niet bereid bijvoorbeeld een raffinaderij te bouwen nabij Apura en daar was de regering Venetiaan wel voorstander van. De onderhandelingen om tot een vergelijk met de regering Venetiaan te komen, duurden te lang en BHP-Billiton stuurde vervolgens haar vertegenwoordiger Plantenberg vanuit Londen om Venetiaan het vertrek van BHP-Billiton uit Suriname mee te delen. De regering Venetiaan lichtte toen de gehele assemblée in comité-generaal in over wat geleid had tot het vertrek van BHP-Billiton. De gehele assemblée inclusief de fractie van de NDP, schaarden zich toen achter de regering Venetiaan III en haar ingenomen stellingen tegenover de Brits-Nederlandse multinational. Thans komt meneer Bouterse met verwijten richting de regering Venetiaan, dat deze er onvoldoende aan gedaan had BHP-Billiton hier te houden. Het zal ons niet verbazen als een ex-medewerker van BHP-Billiton, die tot de Palu-kliek behoort, de president niet correcte gegevens over die periode heeft ingefluisterd. Bouterse wenst thans verder met de Alcoa om de bauxietindustrie nieuw leven in te blazen. En dat zal dan moeten gebeuren in het Bakhuysgebied. Er is al meer dan voldoende bodemonderzoek gedaan in het gebied om te weten, wat er daar aan voorraden ligt. Genoeg voor meer dan honderd jaar, maar daar moeten wel de investeringen tegenover worden gesteld. En juist daaromtrent heeft de Alcoa zich nu reeds schuldig gemaakt aan allerhande voornemens en toezeggingen, maar niet concreet aangegeven, wat ze als multinational daadwerkelijk van plan is en wanneer ze in het gebied zou willen starten. Suriname wordt naar onze mening dan ook warm gehouden zonder dat we weten wanneer de Amerikanen eventueel daar zullen investeren. Verhalen over het opzetten van een raffinaderij in Apura, klinken natuurlijk wel mooi, maar blijven een luchtkasteel, als niet wordt verteld om hoeveel geld het gaat en waar de energie voor deze fabriek vandaan zal worden gehaald. Babbelen over Bakhuys en de ontginning van het bauxieterst gebeurt al langer dan een halve eeuw. Na de staatkundige onafhankelijkheid van ons lands in 1975, werd er met de financiering uit de ontwikkelingshulp van Nederland een aanvang gemaakt met het West-Suriname project met als geestesvader Dr. Ir. Frank Essed. Er zou op grote schaal bauxiet uit Bakhuys gehaald worden, een raffinaderij zou er gebouwd worden en een stuwdam in de Kabaleborivier zou voor de benodige energie zorgen. Het gehele project viel in het water door de staatsgreep van Bouterse en Valk in februari 1980. De toenmalige dictator Bouterse en zijn regering onder leiding van Henk Chin A Sen, vonden het niet nodig het West-Suriname project voort te zetten. Het zou teveel middelen uit de ontwikkelingspot opmaken. Thans, 37 jaar later, wenst dezelfde Bouterse samen met de Alcoa de Bakhuys-arealen te ontginnen en denkt zelfs aan de raffinaderij waar Essed voor de coup van 1980 al alle plannen voor klaar had liggen. Het kan verkeren in dit leven. Uit het hele relaas van Bouterse gisteren in DNA, wordt absoluut niet duidelijk binnen welke termijn er wederom indrukwekkende investeringen in de bauxietsector en de aluinaardeproductie zullen volgen. Tot nog toe is het voor de regering en de gehele samenleving koffiedik kijken en dat is gisteren overduidelijk naar voren gebracht en gekomen.