President Desiré Bouterse heeft gisteren in De Nationale Assemblee (DNA) alle partijen opgeroepen om de bauxietindustrie die na honderd jaar was doodgebloed, nieuw leven in te blazen. “Ik ben niet hier gekomen om met een vinger te wijzen, maar juist om erop te wijzen dat deze regering nog eens honderd jaar wenst toe te voegen aan de bauxietindustrie. De harde realiteit is wel dat ons land een kans op US-dollar 800 miljoen investering in de sector, heeft misgelopen”, zei de president.
De bedoeling was dat de regering in comité-general de informatie aan het parlemen zou verstrekken, maar het staatshoofd heeft hiervan af gezien. De Alcoa-kwestie is volgens hem te belangrijk om achter gesloten deuren te bespreken. Bouterse gaf aan, dat in 2008 BHP Billiton had voorgesteld om de sector nieuw leven in te blazen, maar de toenmalige regering heeft daarvan afgezien. Het staatshoofd zei geen idee te hebben waarom de politiek toen anders heeft beslist. BHP had grootse plannen en zou die samen met Suriname uitvoeren. De president gaf aan, dat hij de gevoelens begrijpt van de samenleving en somde op wat de regering allemaal heeft moeten aanhoren. Bouterse zei, dat de regering de emoties en de ongerustheid deelt en staat ook niet lijnrecht tegenover DNA wat haar standpunten betreft. Bepaalde stappen die genomen zijn door de multinational dragen zijn goedkeuring ook niet, maar hij wees het parlement erop dat er nog veel onrecht is in de wereld. De geschiedenis van vierhonderd jaar is er een één geweest van uitbuiting en daarvan is Suriname bezig zich los te weken. De regering heeft deze kwestie met Alcoa altijd objectief en zakelijk benaderd en heeft zich ook laten inlichten door tal van deskundigen op het gebied van de mijnbouwsector. Bouterse wees het parlement erop, dat er twee opties waren waaruit ons land kon kiezen. De eerste optie omschreef hij uitgebreid en hij vertelde dat ons land kon eisen dat de multinational alles terstond moest overdragen waarna de vraag was: hoe verder? Dit zou ook enorme consequenties hebben waarbij er een arbitragezaak van gemaakt kon worden waar nog eens jaren voorbijgaan zonder een oplossing. Indien de Suralco alles zou overdragen, betekende dat ook, dat ons land maandelijks 1 miljoen dollar zou moeten ophoesten aan pensioenen en overige tegoeden waarop de werkers recht hadden inclusief maandelijks onderhoud van de dam. Ook moest dan het achterstallig bedrag voor de levering van stroom van ruim US-dollar 50 miljoen betaald worden en moesten de kosten voor de milieuschade ook nog op tafel gelegd worden. De andere optie was om verder te onderhandelen totdat er een aanvaardbare oplossing gevonden wordt. De regering heeft volgens Bouterse gekozen voor optie nummer 2, omdat in het eerste geval en wanneer er sprake is van arbitrage, niemand enig voordeel heeft. Bouterse gaf informatie over het Memorandum of Understan-ding dat tussen Suriname en Alcoa in 2015 is getekend. Daarin is opgenomen, dat 760 miljoen ton bauxietreserves in het Bakhuysgebied geëxploiteerd wordt. De reserves zijn volgens het staatshoofd goed voor de opbouw van een bauxiet-aluinaarde –industrie voor minstens honderd jaar. De Alcoa zal een bankable feasibility studie verrichten over de exploitatie van het Bakhuysbauxiet. De studie zal naar verwachting drie tot vier jaar duren. De Alcoa zal de volledige kosten, ongeveer US-dollar 50 miljoen, hiervoor betalen. Daarna zal het bedrijf de studie in eigendom aan de Staat Suriname overdragen. Indien zaken goed verlopen, kan de productie binnen vier à vijf jaar nadat de definitieve overeenkomst is getekend, weer ter hand worden genomen. De president liet weten, dat eind 2019 de Brokopondo overeenkomst vervroegd wordt beëindigd waarbij alles van de Suralco overgedragen wordt aan Suriname. De bauxietsector krijgt de kans om nog eens honderd jaar door te gaan en het staatshoofd wees erop dat deze kans niet voorbij mag gaan. Er zijn fouten gemaakt, die vooral de Marron gemeenschap door 160.000 ha grond onder water te zetten, maar de toekomst biedt de mogelijkheid om het beter te doen door een deal te sluiten in het belang van het gehele land.