Het beleid van de regering zou erop gericht moeten zijn lering te trekken uit het verleden. Een goede ontwikkelingsvisie waar Suriname naartoe moet, is een noodzaak. Dat ontbreekt volgens VHP-assembleelid Asis Gajadien in  het Ontwikkelingsplan (OP). Evenzo zaken als het terugdringen van de corruptie en het verhogen van de duurzame productie.

“Als het OP niet deugt, wat verwacht je dan van andere officiële documenten om de ontwikkeling van het land te plannen”, zei  Gajadien  gisteren tijdens de openbare vergadering van De Nationale Assemblee (DNA).  Hij had kritiek op het feit dat de kwaliteit van het leven steeds afneemt wanneer een regering met een Bouterse signatuur aan de macht is. Een OP moet volgens hem realiseerbaar zijn en toekomstperspectieven bieden, maar dit  vindt hij niet terug in het OP.   Gajadien stond ook stil bij de kwestie gronduitgifte. Volgens hem heeft de overheid zich vaker bezondigd aan dubbele uitgiften. “Het wordt erger als er gronden worden verstrekt die al bezwaard zijn”, zegt  Gajadien.

Als voorbeeld haalde hij gronden aan ten westen van de Martin Luther Kingweg en ten oosten van de Pararivier, waar percelen zijn gekocht en zijn bezwaard bij De Surinaamsche Bank voor een bedrag van euro 26 miljoen. Als de burger de overheid niet meer kan vertrouwen, is dat een kwalijke zaak. Er doet zich een tendens voor dat bepaalde uittreksels weken en maanden op de wachtlijst staan alvorens ze verstrekt worden. Insiders zouden aangeven dat er geheime registers op na worden gehouden. Van de regering wilde hij weten hoe dit mogelijk is. ”Als je dat geld terug probeert te vinden in de lijst van leningen, is dat bedrag nergens te vinden”, aldus Gajadien.

Even als andere sprekers vond de VHP’er, dat het OP niet duidelijk genoeg aangeeft  welke richting ons land op moet gaan. Het Planbureau laat volgens hem ook duidelijk merken dat het niet op de hoogte is waarvoor de middelen bestemd worden. Planning en uitvoering van het Spaar- en Stabilisatiefonds, dat ook goedgekeurd is door het parlement, is niet in het OP opgenomen. Ten aanzien van duurzaam natuurbeheer, zei Gajadien dat er helemaal geen indicatie is over  hoe het daarmee gesteld is. Het blijft bij losse kreten, omdat de regering dat niet heeft meegenomen. De kwestie van kaalkap is volgens hem ook een punt waarover de samenleving zich zorgen moet maken. Er wordt een agressieve campagne gevoerd voor de opkoop van rondhout. Er wordt intensief hout, geëxporteerd en niet alleen via de Surinaamse havens. De vraag is volgens hem wat de staat verdient aan de export van rondhout. De zaak is zo erg, dat houtproducten enorm duur en soms schaars zijn geworden. Op de HKV’s en andere concessies wordt er niet gewerkt met de regels van duurzaam bosbeheer. De controleinstituten doen hun werk niet vanwege de ‘lijnen’die lopen, doelende op de ogen sluiten voor een stukje zelfverrijking. Als volgens Gajadien gekeken wordt naar de exportcijfers en het totaal aan bomen dat gekapt wordt, is strenge controle vereist, omdat zaken niet goed lopen. Er wordt volgens hem druk gespeculeerd met de waarde en de hoeveelheden hout.