“Cuba is een bevriende natie. Wij gaan geen politiek asiel verlenen aan mensen die denken hier spelletjes te komen spelen”, zei de president eergisteren in De Nationale Assemblee. Volgens Guno Castelen, voorzitter SPA, heeft de president te vroeg gesproken over deze kwestie, waardoor deze mensen in hun nood worden gelaten. De zestien politieke vluchtelingen uit Cuba, houden vanaf begin juni een actie bij het Surinaams Rode Kruis (SRK), omdat zij het Rode Kruis als ‘tussenpersoon’ zien voor het verkrijgen van politiek asiel in Suriname. Zij hebben asiel aangevraagd, omdat zij volgens hen geïntimideerd worden door de Cubaanse overheid.
Castelen geeft aan dat Suriname lid is van de Verenigde Naties en hoewel hij vermoedt dat de president bijzondere banden heeft met Cuba, gaat het hier om mensenrechten die nageleefd moeten worden. Castelen stelt dat mensen geen misbruik moeten maken van het fenomeen asiel, de president moet daarom de werkarmen de ruimte bieden om te onderzoeken in hoeverre deze mensen in nood verkeren en de groep dan tijdelijke opvang aanbieden.
“Zij zouden op grond van humanitaire redenen hulp moeten krijgen van de staat als blijkt dat zij werkelijk onder politieke druk staan”, zegt Castelen. In tegenstelling tot wat de president zei, gaf Ferdinand Welzijn, die waarneemt op Buitenlandse Zaken aan, dat het proces van de status van de vluchtelingen in gang gezet is en dat ze het land uitgezet zullen worden als blijkt dat ze illegaal zijn. “Indien deze vluchtelingen teruggestuurd worden en daarna blijkt dat hun leven in gevaar komt of dat hun lichamelijke integriteit geschonden wordt, zal dat niet als zodanig gevolgen hebben voor Suriname, maar wij zullen dat op ons geweten dragen”, benadrukt Castelen. Volgens hem hebben wij dan als natie ons huiswerk niet goed gemaakt.
“Ook al zou Suriname bevriend zijn met Cuba, als burgers van het land naar jou toekomen voor hulp, is het jouw taak om de zaak tot rust te brengen of kijken hoe je hulp kunt bieden”, geeft Castelen aan. Hij is verder van mening dat deze mensen indien zij geen politiek asiel krijgen in Suriname, de ruimte moeten krijgen om dat op een andere plek te zoeken.
door Priscilla Kia