Volgens Frank Bueno de Mesquita van de stichting Evidence-Based Geneeskunde in Suriname (EBGiS), moeten we voor duurzame zorg, duurzame financiering realiseren. Hierbij geeft hij aan dat elke burger, volgens het solidariteitsprincipe, zorgbelasting dient te betalen, waardoor iedereen automatisch voor de basiszorg in aanmerking komt. Dew Sharman, arts, noemt dit een goed idee waarover diepgaand nagedacht moet worden.
Sharman zegt dat wij eerst een idee moeten hebben over hoeveel de gezondheidszorg ons per jaar kost, waarna er nagegaan moet worden op welke en hoeveel producten de belasting geheven zal worden en wat de toeslag zal zijn. “De toeslag moet niet moordend zijn, waardoor de samenleving die niet kan betalen. Ook de samenleving moet hierover goed worden geïnformeerd”, benadrukt Sharman.
Heel belangrijk bij het in kaart brengen van de kostprijs van de medische zorg, zijn de uitgaven voor de zorg. “Omdat (over)productie in de zorg tot een hoger inkomen leidt, is er een financiële prikkel tot meer lab- en ander onderzoek, meer medicijnen, meer verwijzingen, meer ziekenhuisopnames”, zei Bueno de Mesquita. Sharman is van mening dat het inkopen van medicijnen gecentraliseerd moet worden, zodat er een goede controle uitgevoerd kan worden om te voorkomen dat te veel van een bepaald medicijn wordt ingekocht. Zo kunnen we volgens hem de kosten van de medische zorg verminderen. Ook is hij van mening dat patiënten, net zoals zij gekoppeld zijn aan een bepaalde arts, ook gekoppeld moeten worden aan een bepaalde apotheek. Dit om te voorkomen dat medicijnen dubbel worden verstrekt, waardoor er snel een schaarste ontstaat en er weer nieuwe ingekocht moeten worden. Volgens de arts moet geneeskunde meer vanuit de bedrijfswetenschappen dan vanuit de commercie benaderd worden. Als artsen op basis van wetenschap hun werk zullen uitvoeren, zal er volgens hem een verandering komen in de commerciële cultuur van de medische zorg en de houding van artsen. Volgens Bueno de Mesquita, ontbreekt de essentiële gedefinieerde kwaliteitszorg: hoe een arts of andere dienstverlener, volgens evidence-based richtlijnen, behoort te werken.
-door Priscilla Kia-