De regering Bouterse II heeft zich door haar ondeugdelijk financieel-economisch en monetair beleid ernstig in de nesten gewerkt. Een beleid dat voor een groot deel gebaseerd was op verkeerde prioriteitstellingen, verkwisting van kostbare staatsmiddelen en corruptie, heeft nu zeer verstrekkende consequenties en resulteert in ernstige financiële tekorten op haar jaarlijkse begrotingen. De tekorten zijn zo ernstig dat ze elke maand ernorme problemen heeft haar ambtenaren en overige lopende kosten te financieren. Doordat ze op een gegeven moment door teruggelopen valuta-inkomsten uit exporten de grote misstap heeft begaan de monetaire reserves aan te spreken, heeft ze de dekking van onze nationale munt zwaar aangetast en waren de devaluaties van de SRD onvermijdelijk. Waar het gehele land thans mee te maken heeft, is een ontwaarde SRD en een zwaar afgenomen koopkracht bij een ieder. De werkers in dit land zijn niet de veroorzakers van deze ellende, maar zeker wel het slachtoffer. En juist omdat een gewend en gezond bestedingspatroon van de doorsnee Surinamer zo ernstig is aangetast door verkeerd gevoerd financieel-economisch en monetair beleid van de regering , wenst de werknemer van de overheid thans een zogeheten herwaardering, hetgeen niets anders is dan een salarisverhoging. Gezien de aanzienlijke devaluatie en de daarop volgende inflatie, zou die salarisverhoging dusdanig moeten zijn, dat de koopkracht van voor het aantreden van het kabinet Bouterse I, dient te worden hersteld. Dat zou inhouden dat de salarissen met meer dan 100 procent aangepast zouden moeten worden en men ook de garantie zou moeten hebben, dat de inflatie niet verder wordt aangewakkerd. Daar is dus momenteel helemaal geen garantie voor. Het is zelfs zo, dat nu elke salarisverhoging binnen het ambtelijke of de private sector tot verdere inflatie zal leiden en de zogeheten herwaardering binnen de kortste keren zal verdampen. De SRD heeft namelijk niet meer de solide dekking van voor augustus 2010, toen de wisselkoers nog SRD 2.80,- voor een dollar was. Bovendien is het zo dat de Centrale Bank van Suriname geen solide monetaire reserves meer heeft om de wisselkoersen te kunnen dicteren. De regering heeft zich ernstig in de nesten gewerkt en zit thans met een ambtenarenapparaat waarin grote onvrede heerst en men hogere lonen wenst c.q. eist, want ook de ambtenaren voelen de gesel van de inflatie en de alsmaar stijgende prijzen. De eis voor salariscorrecties is bij de onderwijsbonden begonnen en de overheid heeft wat toezeggingen gedaan in de vorm van een herwaardering van enkele honderden SRD’s. Had deze regering Bouterse II nou werkelijk gedacht dat daarmede de kous af was? Ze heeft zich daar deerlijk in vergist. Nu beginnen de grote problemen pas, want je kan niet een groep ambtenaren financieel beter waarderen en denken dat de rest zich rustig zal houden en genoegen nemen met het huidige loon, waarmede door de afwaardering van de SRD veel minder besteed kan worden. De politie heeft al een zwaar eisenpakket ingediend en het is nu maar kijken, hoe ver de werkgever, in deze de regering, daarmee komt.Daarna zal de onrust op het arbeidsfront alleen maar toenemen, want ook bij de douane, brandweer, penitentiaire ambtenaren, militairen, verpleegkundigen, kortom alle mensen in dienst bij de overheid, zullen opstaan en meer loon verlangen. Hooghart van de CLO had al hiervoor gewaarschuwd, maar deze machthebbers willen niet luisteren naar mensen die wél weten hoe het moet en hoe je arbeidsrust hebt of krijgt. Op jaarbasis betaalt de overheid ruim 2 miljard SRD aan haar werknemers, hetgeen de helft bedraagt van de staatsinkomsten. De overheid heeft namelijk meer dan 40.000 mensen in dienst en is de grootste werkgever van het land. Met dezelfde inkomsten die ze thans heeft en waar geen vermeerdering in is te verwachten op korte termijn, is het onvermijdelijk dat de vraag wordt gesteld, waar ze het geld vandaan zal halen om alle ambtenaren een vereiste herwaardering te kunnen betalen .Wat alleen maar tot grotere gevolgen zal leiden, is dat er momenteel totaal geen economische groei te constateren valt. Naar verluidt wil de regering over het jaar 2017 8 miljard SRD gaan besteden, waarvan ze maar de helft aan inkomen kan verwachten. Waar de overige 4 miljard vandaan moet komen, kan niemand nog zeggen. Wordt het weer geld in het buitenland lenen en tegen welke rentevoet? Geld van de lokale banken lenen om de tekorten van in totaal 8 miljard te dekken, zou een verkeerde stap zijn, gezien de zeer hoge rente van 25 procent die men lokaal verlangt. En welke bank durft het risico te nemen om deze wanbetalende overheid nog enkele honderden miljoenen SRD te lenen? De regering Bouterse II staat thans voor een zeer groot financieel dilemma, waar ze geen raad mee weet. Het is dan ook niet vreemd, dat ze tot op heden niet ter behandeling van de begroting voor 2017 in DNA kan verschijnen. Ook is het tot nog toe niet duidelijk hoe het zit met de presentatie van het Meerjaren Ontwikkelings Plan, MOP, dat met de begroting behandeld dient te worden. Dat deze zeer koppige regering er alles aan zal doen om aan nog meer geld te komen, staat voor velen als een paal boven water. Ze zal alvast trachten via nog verdere verzwarende maatregelen, meer geld bij dit volk weg te halen. De belasting toegevoegde waarde , btw, zal ze zeker willen toepassen, ook de verdere opheffing van subsidies op nutsvoorzieningen ligt in het verschiet, de motor- en voertuigenbelasting zal op ons allen neerkomen en de aanpassing van de Omzetbelasting en last but not least, de verdere verhoging van de government take op elke liter diesel of gasoline. Al dat geld dat ze extra wil kloppen uit de zakken van de loontrekkers, denkt ze te kunnen kanaliseren naar haar oplopende tekorten. Ze loopt daarbij wel het risico, dat ze in de komende tijd grotere sociale onrust tegemoet kan zien. Je kan namelijk niet blijven plukken en nog eens plukken, zonder dat er daar tegenover verzet ontstaat. Men heeft het al moeilijk genoeg. Salariscorrecties toepassen en dan snel daar achteraan met allerlei verzwarende fiscale maatregelen komen, is puru bruku weri bruku, omdat het geld dat wordt uitgegeven aan verhoogde lonen, weer wordt teruggevorderd via de fiscus en ook zeker verder zal verdampen door de inflatie en verhoogde prijzen en diensten. Deze overheid heeft het gewoon niet in zich om verbetering en verlichting voor dit volk te brengen. Met de continuering van het huidige beleid komen we geen stap verder en instede dat men het beleid drastisch omgooit, blijft men op een starre wijze zo doorgaan waardoor land en volk verder in het moeras gedreven worden.

***

Er komt maar geen eind aan het roekeloze rijgedrag op de Oost-Westverbinding tussen Meerzorg en Albina. Op woensdagmorgen kwam Giveny Pinas, leerling van de lagere school te Potribo in Commewijne, om het leven bij een botsing tussen voertuigen. Een pick-up ramde te Perica een bus en bij deze botsing werd het kind overreden. Giveny overleed ter plekke. Bij met name Tamaredjo, De Hulp, Siparipabo , zijn er drempels geplaatst. Het zou dan ook niet onverstandig zijn ze ook in de nederzetting Perica op de Oost-Westverbinding te plaatsen. Het is geen geheim dat dit gedeelte van de Oost-Westverbinding zoals voormeld, sinds ze helemaal is hersteld, door veel bestuurders als een racebaan wordt gebruikt. Vooral de taxi-terroristen die de route Paramaribo-Albina vice versa onderhouden, rijden er onverantwoordelijk hard met als streven soms wel vier keer op een dag op en neer tussen de hoofdstad en de grensplaats aan de Marowijnrivier te kunnen raggen. De politie dient veel actiever op deze weg te worden en rijbewijzen bij absurd hoge snelheidsovertredingen voor langere tijd in te vorderen en zware boetes uit te delen. Alleen op deze manier zal er misschien een verbetering optreden in het rijgedrag van automobilisten op deze weg. Ook de Franse bezoekers aan ons land rijden naar onze mening veel te hard op dit gedeelte van de Oost-Westverbinding.