In onze vorige editie hadden we het uitvoerig over valuta wisselkoersen en hun verhoudingen tegenover de Surinaamse dollar. Al langer dan een jaar hebben we te maken met stijgende wisselkoersen nadat de Centrale Bank van Suriname door aanzienlijk deviezengebrek niet langer in staat was een officiële, door haar vastgestelde wisselkoers ten opzichte van de dollar en euro te verdedigen. Kort daarvoor waren de verschillende valutaveilingen op een totaal fiasco uitgelopen en was er geen andere mogelijkheid dan de wisselkoersen los te laten zodat vraag en aanbod voortaan de hoogte van het wisselkoersen regiem zouden bepalen. Het vorige jaar kwam ook nog de vijandige uithaal van de monetaire autoriteiten aan de cambiohouders dat ze niet langer de euro mochten verkopen. En indien ze die hadden opgekocht, ze hem moesten afdragen aan de Centrale Bank van Suriname. Een maatregel die velen aan het denken heeft gezet, omdat een eenmaal binnengehaalde euro door de valutahandelaar zal worden weggestopt en via het zwarte circuit afgezet. Welke monetaire autoriteit die met dit dwaze idee gekomen is , is niet helemaal duidelijk, maar het geeft wel aan dat men niets geleerd heeft uit de periode van de machtsstaat die ook wel bekend stond als Revo. In die periode, 1980-1987, werden er ook allerlei knellende maatregelen afgekondigd en genomen wegens het enorme gebrek aan vreemde valuta bij de overheid. In die periode ontstond ook de zwarte handel in dollars en Nederlandse guldens. Er werden dan ook verschillende koersen gehanteerd. Uit die tijd kennen we nog de bauxietkoers die lager lag dan de koers die door de regering werd aangegeven als te zijn officieel. Ook toen was het duidelijk dat er op grote schaal met valuta werd gerommeld en dat ook toen vraag en aanbod bepaalden hoeveel Surinaamse guldens er moesten worden neergeteld voor een Amerikaanse dollar of Nederlandse gulden. Geldhandelaren die op dubieuze wijze aan vreemd geld waren gekomen, daar zaten natuurlijk ook de drugscriminelen tussen, werden met koersmarges steenrijk. Voor grote bedragen kende het bedrijfsleven de weg om aan valuta te komen en er werden op grote schaal drugsgelden witgewassen. Dezelfde kant gaan we thans weer op en aan de witwasserij schenken thans grote buitenlandse bladen uitvoerig aandacht. Zoals voormeld, is het niet eenvoudig aan euro’s te komen, daarom moeten mensen voor enkele duizenden euro’s voor een buitenlandse reis of kleinere overmakingen naar het thans welig tierende zwarte circuit waar er maar liefst SRD 10,- voor 1 euro wordt verlangd. Dit heeft niets te maken met vraag en aanbod, maar met afzetterij en is het regelrechte gevolg van het verbieden de euro via cambio’s te verhandelen. Een ieder die thans vreemde valuta heeft, vraagt er zijn eigen prijs c.q. koers voor en er is niemand vanwege de overheid die daar tegen optreedt. Zoals voorheen zijn de wissellaars weer op bepaalde plekken te vinden en die wisselen kleine bedragen. Voor grotere bedragen weten ze je de weg wel te wijzen bij wie je terecht kan. Een telefoontje met het mobieltje legt dan binnen de kortste keren het contact. Hoe de overmaking geschiedt, is een ander verhaal, maar ook daar weet de ondernemer onder deze omstandigheden wel raad mee. De montaire autoriteiten dachten slim te zijn door de cambio’s een verkoopverbod voor euro’s op te leggen, maar dat werkt in de praktijk niet. De euro’s komen echt wel terecht bij personen en instanties die de huidige vraagprijs willen betalen. Als de overheid denkt met haar wazige maatregelen stabiliteit binnen het wisselkoersregiem te brengen, heeft ze het glad mis. Om een koers te kunnen dicteren via de Centrale Bank, moet je over een solide en steeds aangevulde valutareserve beschikken en dat is momenteel te enen malen niet het geval. Vrijwel dagelijks worden wisselkoersen bekendgemaakt via bepaalde media en op websites van bepaalde bedrijven. Het gaat in veel gevallen om koersen voor de opkoop en niet voor de verkoop. Wil je als burger toch nog valuta bemachtigen, dan moet er meestal veel meer voor neergeteld worden. En niets wijst er thans op dat er spoedig verandering in deze toestand zal optreden.