Als de overheid door haar huidige beleid niet in staat is of wordt geacht de wisselkoersen onder controle te krijgen en of te stabiliseren, hebben loonsverhogingen hoe hoog of laag ook nauwelijks zin en zullen die de koopkracht van de burger maar nauwelijks in positieve zin kunnen beïnvloeden. Een herwaardering met het huidige wazige beleid van een overheid die niet in staat is de een na de andere devaluatie te voorkomen, heeft weinig zin, omdat elke verhoging door alsmaar stijgende prijzen, zal verdampen. Nu reeds is gebleken dat de verhoging die binnen het onderwijs onder de noemer herwaardering is toegepast, nauwelijks een bijdrage heeft geleverd aan de koopkracht van de werknemers binnen het onderwijs. Dat wordt dan ook ruiterlijk toegegeven door de belanghebbenden. Als je een verhoging toestaat en tegelijkertijd ook de brandstofprijzen fors verhoogt, houdt dat in dat de verhoging ook via een omweg terug wordt genomen via de zogeheten government take. Zolang er geen verhoogde productie op gang komt die op de export gericht is en waarmee deviezen kunnen worden verdiend, zullen we geen solide monetaire reserve opbouwen die als buffer kan worden benut voor de verdediging van een officiële wisselkoers voor de Amerikaanse dollar en de euro. En van een opbouw van de monetaire reserve is nog steeds geen sprake. Ook deze maand kon weer gemeld worden, dat de reserve wederom is afgenomen en dat impliceert dat de Centrale Bank bij lange na niet in staat zal zijn om de wisselkoersen op een gezonde en gebruikelijke wijze te verdedigen. We blijven dus afhankelijk van het mechanisme van vraag en aanbod, dat bepaalt hoeveel SRD er zal moeten worden neergeteld voor een Amerikaanse dollar of euro. Een voor ons nadelige ontwikkeling is de uitslag van de Franse presidentsverkiezingen in de eerste ronde, waarna de euro nog verder in waarde steeg en wij voor de aankoop van dit geld ook meer zullen moeten betalen met onze al zwaar in waarde verminderde SRD. We begrijpen heel goed dat men meer loon eist en dat is een logische wens op de alsmaar stijgende prijzen in de winkels. Het nadeel is echter dat elke verhoging een inflatoire werking zal hebben en de prijzen nog sneller zal doen stijgen. Als de CLO met een looneis op tafel komt van 111 procent, geeft dat aan dat ook deze vakcentrale tegen alle economische en monetaire wetmatigheden, aan het handelen is. De CLO met haar leider Hooghart, die ook NDP-parlementariër en dus politicus is en die het regeringsbeleid dient te beschermen, weet dat een dergelijke looneis absoluut niet kan worden doorgevoerd, omdat de staat niet solvabel genoeg is. De CLO-leden een dergelijke verhoging voor ogen te stellen, heeft dan ook alles te maken met misleiding in een poging die werknemers voorlopig rustig te houden. De CLO draait met een dergelijk 111 procent verhaal de werkers binnen het ambtelijke een rad voor ogen. Geen enkele werkgever in dit land kan thans een dergelijke verhoging honoreren. De overheid kan dat naar onze mening ook niet, gezien het feit dat ze elke maand de grootste moeite heeft om de huidige lonen aan haar werknemers uit te betalen. Ook deze maand zullen de lantimans hun geld pas aan het eind van de maand ontvangen en sommigen zullen misschien zelfs in de eerste week van mei hun geld op de rekening zien. Het is niet anders , meer geld betekent onder de huidige omstandigheden en onder dit beleid van deze regering, meer inflatie en meer prijsverhogingen voor dit volk in de winkels. De enige manier van dit kabinet om nu meer geld te geven aan ambtenaren, is de geldpers nog sneller te laten draaien dan thans reeds het geval is. Laat de minister van Financiën maar komen ontkennen dat er nu reeds inflatoir wordt gefinancierd. Hoeveel nieuwe munten zijn er niet geslagen sinds 2012 en in omloop gebracht? Hoefdraad mag daar een verklaring over aan dit volk geven. De regering Bouterse kan echter niet lukraak overgaan tot drastische salarisverhogingen, omdat de reeds vertroebelde relatie met het IMF dan op nog losser schroeven zal belanden.

****

We keken nogal meesmuilend naar de reactie van de NDP-parlementariër Doekhie op de uitdaging van de ondernemer Panday, om met hem in een publiekelijk debat te gaan. En, zoals we van Doekhie gewend zijn, kwam er een reactie die als basis heeft de ondernemer Panday belachelijk te maken. Doekhie is van mening dat zijn niveau vergelijkbaar en misschien zelfs hoger is, dan dat van William (Bill) Clinton, de oud president van de Verenigde Staten, en dat hij zich dan ook niet kan verlagen tot een dergelijk debat. Wel, laten we de heer Doekhie, de vechtjas uit DNA, erop wijzen dat de heer Clinton zich nimmer op een dergelijk laakbare wijze in welk instituut in de VS ook heeft gedragen. Als we kijken naar de levensloop van de oud-president en zijn CV, dan zou Doekhie daar alleen maar stil van kunnen worden. William ‘Bill’ Clinton is een zeer ontwikkeld mens die kan bogen op zeker drie wetenschappelijke titels, behaald aan de Georgetown University, University College , Oxford en de Yale University. Dat Doekhie als wetgever tijdens buitenlandse reizen in contact heeft mogen komen met wereldleiders, heeft niets te maken met een krachtig CV, waarop hij denkt zich te kunnen beroepen. Handjes schudden en een korte nietszeggende babbel maken met een wereldleider, plaatst je zeker niet op hetzelfde niveau als de persoon in kwestie. Doekhie is de luidspreker van de NDP, die al geruime tijd niet meer serieus wordt genomen door de meeste mensen in dit land. Waar hij wel goed in is, is lawaai maken in een poging in een goed blaadje te blijven staan bij de voorzitter van de NDP. Hij doet er goed aan zich niet te spiegelen aan echte wereldleiders als Clinton, die op veel fronten hun sporen hebben verdiend en wanneer ze echt praten of een lezing houden een ieder aandachtig luistert. Een vergelijking maken met de man die in de VS grote economische vooruitgang heeft weten te bewerkstelligen gedurende zijn presidentschap, is naar onze mening op zijn zachtst gezegd misplaatst.