Het protest tegen het beleid van de regering Bouterse neemt steeds vastere vormen aan en zal vermoedelijk de komende dagen en weken verder toenemen. De gewelddadige aanpak en arrestatie van  leiders van dit volksprotest door de politie, hebben veel kwaad bloed gezet en zal veel meer ontevreden landgenoten ertoe brengen, hun misnoegen in de straten van Paramaribo en  de districten kenbaar te maken. Ofschoon de politie met een verklaring kwam om haar optreden te vergoelijken, zijn toch velen van mening  dat er sprake is geweest  van wat de Fransen noemen: “détournement de pouvoir’’, wat een machtsverdraaiing inhoudt, oftewel het kennelijk op andere wijze gebruikmaken van een bevoegdheid dan waarvoor ze verleend is. Het optreden van de politie was zeker niet goed te keuren en dient niet meer te gebeuren. De politiebond heeft inmiddels via zijn woordvoerder instructies doen uitgaan aan de leden en ze erop gewezen, dat ze met tact en volgens de gestelde regels uit het handvest dienen te handelen.  Ook is een aantal bevoegdheden en regels in de instructie opgesomd. Hopelijk houden de machtswellustelingen en geweldenaars van het Arrestatie Team zich ook aan de voorschriften en gaan niet meer als driestelingen tegen niet gewelddadig ingestelde burgers tekeer. De protesten van de vakbeweging en de organisatie ‘Wij zijn Moe’ gaan door en zullen spoedig aanzienlijke adhesie ontvangen van de politieke partijen die de oppositie uitmaken. De politieke oppositiepartijen realiseren zich inmiddels dat aan de kantlijn blijven staan, geen daadwerkelijke en goed beleid van de regering tot gevolg zal hebben. Een regering die zich vastbijt in het handhaven van een verhoogde brandstofprijs en via verdere fiscale maatregelen nog meer geld wil kloppen uit de zakken van de loontrekkers, loopt uiteindelijk vast. Mensen met een tweewekelijks of maandelijks inkomen die het nu financieel al erg zwaar hebben en het hoofd nog maar nauwelijks boven water kunnen houden, komen in verzet. De politieke partijen die de oppositie vormen in DNA, voelen zich thans geroepen zich bij het protest aan te sluiten, omdat ook zij beseffen dat met het huidig gevoerde beleid, de sociaal- economische situatie in het land alleen maar zal verergeren en dat het zo niet tot mei 2020 kan worden gecontinueerd. Ook beseffen de actievoerders dat de Surinaamse samenleving op geen enkele wijze de wensen die gesteld zijn door het Internationaal Monetair Fonds (IMF) in het kader van een economisch herstelprogramma, zal kunnen dragen. Deze week werd ook nog bekendgemaakt, dat de subsidies van de overheid voor het openbaar vervoer moeten worden opgeheven. Een dergelijke stap die ook in het IMF-plaatje past, zal velen in de grootste problemen brengen. Mensen zullen niet meer op het werk kunnen verschijnen en veel ouders zullen de bustarieven voor schoolgaande kinderen, niet kunnen bekostigen.  De regering moet er dan ook niet verbaasd over zijn, dat steeds meer mensen bereid zijn de straat op te gaan om tegen haar beleid te protesteren en ook nog te eisen dat ze spoedig vervroegde verkiezingen uitschrijft. De regering die steeds meer politieke aanhang moet ontberen, tracht met een verdeel- en heersstrategie nog te overleven . Bepaalde kleinere vakverenigingen op de CLO na, worden door de president voor overleg uitgenodigd. Of deze vakverenigingen  een kentering in het voordeel van de NDP-regering kunnen brengen, blijft een grote vraag. Ook bij de leden van de grootste ambtenarenbond, de CLO, heerst enorme ontevredenheid en zijn velen van mening, dat de voorzitter wegens zijn politieke positie binnen de NDP en wetgever voor deze partij niet in staat is en ook niet bereid, betere arbeidsvoorwaarden voor ze te bewerkstelligen.  De CLO-voorzitter wordt dan ook niet langer gezien als de juiste voorvechter van de arbeidende klasse voor het realiseren van betere arbeidsvoorwaarden van de ambtenaar. Weer anderen zien hem als een grote verrader van de werkende klasse en het zal velen dan ook niet vreemd voorkomen, indien de man op een gegeven moment in een algemene leden vergadering wordt afgezet. Bouterse en zijn NDP-regering mogen momenteel absoluut niet in de illusie verkeren dat ze tot 2020 op een ongestoorde wijze zullen kunnen doorregeren. Daarvoor is de situatie op politiek, sociaal , economisch en financieel gebied al te verziekt en voor de meeste Surinamers totaal uitzichtloos. Er dient daarom een drastische verandering op te treden en daar gaan steeds meer mensen voor en zijn bereid grotere offers te brengen. Die offers zijn ze zeker niet langer bereid ten koste van hun portemonnee te brengen.