Was het gisteren loos alarm? Of was het een aanhoudende verstrekking van verkeerde informatie aan de media? We refereren aan de berichten afkomstig uit Oost-Suriname en betrekking hebbende op de vermissing van de twee inheemse meisjes Galgren uit Alfonsdorp langs de Oost-Westverbinding niet ver van de grensplaats Albina. De twee zusjes worden sinds zaterdagmorgen vermist. Gisteren werd er vanuit Beneden-Marowijne gemeld, dat de ontzielde lichamen van Cindy (7) en Rahana (4) in de omgeving van Galibi, gelegen aan de monding van de Marowijnerivier, waren aangetroffen. Dit bericht werd aan verschillende media meegedeeld. Zoals het verantwoordelijke media betaamt, werd er gelijk tot verificatie overgegaan. Bij de verificatie kreeg de pers tijdens het middaguur eensluidende informatie uit het gebied en wel dat de twee kinderen levenloos waren aangetroffen. Ook onze redactie maakte contact met onze doorgaans zeer betrouwbare bronnen. Ons werd onder meer gemeld, dat veel mensen uit Albina en omgeving naar de waterkant in de grensplaats waren getrokken om de komst van de boten met de lijken van de gezusters Galgren, af te wachten. Niets wees er op dat moment op, dat de informatie met betrekking tot de dood van de twee kinderen niet klopte. In de latere middag werd pas bekend, dat er geen sprake was van omgekomen kinderen uit Alfonsdorp, zoals voormeld. Verschillende media hebben hun werk gedaan en zijn na verificatie afgegaan op informatie uit Albina en omgeving en zijn daarna tot publicatie overgegaan. Er is op geen enkele wijze sprake geweest van het opzettelijk presenteren van foute of misleidende informatie. Thans is duidelijk dat de zusjes Galgren nog steeds niet terecht zijn en wij hopen allemaal dat ze levend en in goede gezondheid, teruggevonden worden.

****
De veerboot Canawaima die de veerdienst op de Corantijn tussen Suriname en Guyana verzorgt, verkeert in slechte staat. Naar verluidt moet de boot op korte termijn van onder meer nieuwe aandrijfmotoren voorzien worden. Het schip dat de belangrijkste schakel vertegenwoordigt voor het overzetten van licht en zwaarder transport tussen de beide landen, heeft al geruime tijd te maken met slecht onderhoud. Zo slecht zelfs, dat het zich niet op eigen kracht tussen de beide oevers van de voormelde rivier kan verplaatsen.
Er is in de afgelopen jaren geld verdiend met het overzetten van passagiers en voertuigen en de opbrengsten daaruit verkregen, hebben de Guyanezen naar verluidt netjes in een fonds geparkeerd. Van Surinaamse zijde is de zaak weer behoorlijk amateuristisch aangepakt en is het niet duidelijk, waar de opbrengsten aan onze zijde naartoe zijn gegaan.
De Guyanezen hebben aangegeven, dat ze wel bereid zijn hun deel van het onderhoud te betalen, maar Suriname moet voor zijn deel natuurlijk ook over de brug komen. Aan de communicatie tussen betrokken partijen met betrekking tot de exploitatie en het onderhoud van de boot, heeft het in de afgelopen jaren ook behoorlijk geschort.
De Guyanezen zijn voorstander van een gedegen en professionele aanpak en samenwerking, als het om de veerverbinding gaat. Er zullen volgens onze informatie snel spijkers met koppen geslagen moeten worden, willen beide partijen de veerverbinding op een goede en veilige manier open houden. Uit alles blijkt, dat Suriname het voor wat betreft de financiële inbreng, heeft laten afweten. Wanneer doen wij eens een keertje iets echt goed? Een vraag die ook hier gesteld kan worden, als gekeken wordt naar de staat van het meergenoemde vaartuig en ons teleurstellend aandeel voor wat betreft de financiering van het onderhoud. De Guyanezen hebben met betrekking tot de Canawaima en haar onderhoud laten zien, wel de nodige middelen te hebben gereserveerd om hun deel te kunnen betalen. Suriname is nu aan zet en zal flink moeten inkomen voor wat bijvoorbeeld de aanschaf van nieuwe motoren betreft. Vele belanghebbenden blijven de Canawaima kwestie daarom nauwlettend op de voet volgen.