De regering onder leiding van Desi Bouterse mag haar borst alvast goed nat gaan maken, want de problemen die ze zelf in de hand heeft gewerkt, zullen nu keihard op haar afkomen. Doordat ze zichzelf met de rug tegen de muur gedrukt voelt, heeft ze besloten onderwijsgevenden uit het FISO-systeem te lichten en een eigen salarisreeks toe te kennen. Deze salarisreeks houdt zonder meer een verhoging in. Hoe hoog die salariscorrectie zal zijn, weten we nog niet, maar die zal toch op de een of andere manier in overleg met de BvL en ALS moeten geschieden en niet een opgelegd karakter mogen dragen. Hoe het ook zij, een aparte salarisreeks creëren voor onderwijsgevenden, zal ongekende consequenties hebben voor de regering, omdat andere groepen binnen het ambtelijke nu ook van zich zullen laten horen. De regering Bouterse heeft zich door deze onverstandige handeling zwaar in de problemen gemanoeuvreerd. Heeft ze dan niets geleerd uit de periode 1996-2000 toen de NDP-regering onder leiding van Jules Wijdenbosch aan de macht was? Wijdenbosch dacht op een gegeven moment ook een bepaalde groep ambtenaren de wind uit de zeilen te nemen, door ze te bevoordelen. In deze groep bevond zich het verplegend personeel uit de verschillende ziekenhuizen, die door het verlies aan koopkracht meer geld eisten. De oplossing van Wijdenbosch was toen het creëren van een bevoorrechte groep die hij ‘’strategische groep’’ noemde. Deze mensen kregen toen een salariscorrectie van Lanti die toen reeds op zwart zaad zat. Toen lieten politieagenten en militairen van zich horen en verlangden ook een zogeheten herwaardering, zoals Valies en zijn bonden het thans kwalificeren. Ook toen ging het om de ‘’knikkers’’, omdat ook toen de inflatie door stelselmatige devaluaties, de loontrekkers zwaar had verarmd. Wijdenbosch vond toen de constitutionele groep uit, die volgens hem ook een bevoorrechte positie diende te hebben. De onvrede nam toe en binnen het ambtenarenapparaat ging iedereen op de bres staan en wenste meer geld. Je kan namelijk niet aan bevoorrechting doen als werkgever ten opzichte van je werknemers, of dat nu 20 personen zijn of 40.000. De regering Bouterse kiest thans tegen beter weten in en met zeer bittere ervaring uit het verleden, wederom voor een oplossing die niet zal werken en dat is wederom het voortrekken van de ene groep ten opzichte van de andere. Bij de universiteit rommelt het al en de donkere wolken trekken zich nu reeds samen. Het IMF heeft bij herhaling aan de regering Bouterse geadviseerd, niet aan salarisverhogingen te werken, omdat ze in een zeer negatieve verdere inflatoire werking zullen resulteren. De regering heeft bovendien geen geld om alle ambtenaren aan een salarisverhoging te helpen en kiest thans dan ook voor een weg die sowieso doodlopend is . In de komende dagen of weken zal ook blijken, dat een afgesplitste salarisreeks voor onderwijsgevenden binnen het ambtelijke een zeer foute zet is, die alleen maar voor nog meer onvrede en onrust zal zorgdragen.

***

Moengo wordt wederom geplaagd door stroomonderbrekingen, omdat een pas door de EBS aldaar geïnstalleerde generator, het reeds begeven heeft. Naar wij vernemen gaat het om een fonkelnieuwe machine die bij een lokale agent was betrokken. Hoe de machine het zo snel heeft begeven, is niet helemaal duidelijk. Wat voor een ieder wel duidelijk moet zijn, is dat Moengo een enorm probleem heeft en dat er veel geld zal moeten worden gestopt in de centrale aldaar om het gehele dorp op een adequate wijze en continu van elektrische energie te kunnen voorzien. Wat de EBS daar aan het doen is, noemen wij in het Sranang Tongo “but butu”. Wanneer je niet tijdig en op de juiste wijze onderhoud pleegt en aan de noodzakelijke vervangingen werkt, omdat je stelselmatig de verkeerde prioriteiten het gesteld, dan komen dit soort problemen zeker als maatschappij op je af. In de afgelopen jaren heeft men de centrale te Moengo op een stiefmoederlijke wijze benaderd en de gevolgen zijn thans merkbaar in het voormalige bauxietdorp. Hoe de EBS deze crisis te Moengo gaat oplossen, blijft een open vraag. Het is bekend dat de EBS zich voor grote uitdagingen geplaatst ziet en die uitdagingen hebben te maken met de energievoorziening in de grootste delen van dit land. Haar inkomsten zijn ook niet voldoende om overal ononderbroken elektrische voorzieningen te kunnen leveren. De mensen die in Moengo wonen en werken, zullen er dan naar onze mening rekening mee moeten houden dat Moengo op een niet gewenste wijze van elektrische energie zal worden voorzien . Deze zeer fnuikende toestand zal daarom volgens ons, nog enige tijd voortduren.