Mensen zijn tegenwoordig steeds vaker op zoek naar antwoorden op vragen als: wie zijn wij, wat bindt ons en welke verhalen hebben wij? Immaterieel erfgoed biedt bij het zoeken naar antwoorden op deze vragen een goed basisuitgangspunt. Hierdoor groeit de belangstelling voor het immaterieel cultureel erfgoed. Anders dan bij materieel erfgoed, gaat het bij immaterieel erfgoed niet om het tastbare, maar om de verhalen om het materieel erfgoed heen. Het kan dus gaan om culturele gebruiken, cultuuruitingen, tradities, verhalen en talen. Een richtlijn om tot immaterieel cultureel erfgoed te behoren, is dat het levensvatbaar en functioneel moet zijn.

Op donderdag 16 februari jongstleden heeft De Nationale Assemblee, met algemene 39 stemmen, de Wet inhoudende goedkeuring van de toetreding van de Republiek Suriname tot de ‘Convention for the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage’ aangenomen.

In dit kader is vandaag het rapport: ‘Roadmap to Safeguarding the Intangible Cultural Heritage of Suriname’, alsook het Communicatieplan aan Cultuurdirecteur Stanley Sidoel overhandigd.  De eerdergenoemde conventie handelt over de bescherming van ons immaterieel cultureel erfgoed en is een verdrag van de Unesco, dat op 17 oktober 2003 in Parijs is aangenomen. Deze conventie heeft vier doelstellingen. Ten eerste de bescherming van het immaterieel cultureel erfgoed. Ten tweede respect verzekeren voor het immaterieel cultureel erfgoed van de betrokken gemeenschappen, groepen en individuen. Ten derde op lokaal, nationaal en internationaal niveau het bewustzijn verhogen van het belang van het immaterieel erfgoed en daarvoor wederzijdse waardering verzekeren. De laatste doelstelling is zorgen voor internationale samenwerking en hulp.

De belangrijkste verplichting die het verdrag  op nationaal niveau stelt, is het samenstellen van een of meerdere inventarissen van het immaterieel erfgoed op het grondgebied van de desbetreffende staat. Het gaat hierbij om levend erfgoed van gemeenschappen en groepen mensen, die dienen te worden betrokken bij het in kaart brengen en veilig stellen van het immaterieel erfgoed.

De inventaris zal gericht zijn op het benoemen en overdragen van immaterieel erfgoed aan volgende generaties. Gemeenschappen en groepen die het immaterieel erfgoed ‘dragen’ en ‘beoefenen’ en er kennis over hebben, zullen actief betrokken worden bij het inventariseren en het zichtbaar maken ervan. Cultuur is het segment voor ontwikkeling waar het beschermen van het immaterieel cultureel erfgoed aan bij kan dragen.

door Nadine Kip