De raadsadviseurs, verenigd in het onderhandelingsteam van de overheid, bestaande uit Eddy Jozefzoon, Jules Wijdenbosch en Errol Alibux, en de Bond van Leraren (BvL) en ALS onder leiding van Wilgo Valies, zijn na de meest recente gesprekken niet tot een overeenkomst gekomen. Partijen staan lijnrecht tegenover elkaar. Hetgeen Wilgo Valies voor zijn leden eist en hetgeen de overheid bereid is te betalen in de vorm van een herwaardering c.q. looncorrectie, liggen mijlen ver uit elkaar. De raadsadviseurs van de regering zijn de houding van Valies spuugzat en ontkomen niet aan de indruk dat de vakbondsvoorzitter een eigen agenda heeft, die niet voor een oplossing gaat. De regering krijgt dan ook het advies het principe van ‘no work no pay’ toe te passen, mochten de onderwijzers wederom in actie gaan. Een dergelijke ingreep zal de animositeit tussen de onderwijsgevenden c.q. werknemers en de werkgever, de overheid, alleen maar vergroten en zeker geen spoedige oplossing in deze kwestie brengen. De overheid heeft een verhoging van SRD 500,- aan de leraren van de BvL en ALS toegezegd, maar dit aanbod is resoluut afgewezen. Men wenst veel meer en dat is nou juist wat de overheid niet wenst te geven of volgens haar raadsadviseurs niet kan geven, omdat ingaan op de eisen van de lerarenbonden, ernstige precedenten zal scheppen, waardoor ook andere ambtenaren onmiddellijk met enorme looneisen zullen komen. Bondsvoorzitter Valies had eerder een ultimatum aan de overheid gesteld dat gisteren is verlopen. En omdat Valies en de overheid niet tot een vergelijk zijn gekomen, heeft de eerstgenoemde zijn leden morgen voor een vergadering bijeengeroepen. Het zal ons dan ook niet vreemd voorkomen, als Valies zijn leden wederom oproept tot een werkneerlegging binnen het onderwijs en een dergelijke actie een geheel leerjaar voor de leerlingen teniet zal doen gaan. Maar de leraren zijn ook niet van plan verder te werken onder de huidige omstandigheden en de geldende maandelijkse financiële vergoeding. De overheid aan de andere kant heeft te maken met een hele heikele toestand, een die gepaard gaat met enorme financiële tekorten en die forse salarisverhogingen niet kunnen dragen. Ook speelt natuurlijk de overeenkomst gesloten met het Internationaal Monetair Fonds (IMF), waarin is opgenomen dat de regering geen salarisverhogingen binnen de ambtenarij moet doorvoeren, omdat de inflatoire werking desastreuze gevolgen zal hebben en het pad van herstel van de economie verder zal doorkruisen. En omdat het duidelijk is dat de regering ernstig verlegen zit om de miljoenen van het IMF, zal het ons vreemd voorkomen dat ze ertoe over zal gaan aan de eisen van Valies en zijn onderwijsbonden te voldoen. Het wordt dan volgens ons ook een gehaal en getrek dat niet zal uitmonden in een oplossing die voor beide partijen een win-win-situatie inhoudt. Partijen staan dus lijnrecht tegenover elkaar en een oplossing lijkt ons, gezien de omstandigheden en de mogelijkheden van de overheid, niet spoedig in het verschiet. Er volgen, gezien de huidige patstelling en het niet wijken der partijen, nog moeilijke tijden. Het is daarbij niet uitgesloten dat uit solidariteit andere werknemersorganisaties zich achter de Bond van Leraren en de ALS zullen scharen. De overheid zal naar onze mening niet al te lang kunnen rekenen op de huidige raadsadviseurs, omdat dit trio al aangegeven heeft, het mandaat terug te willen geven, omdat ze niet langer een uitweg zien, gezien de houding van de vertegenwoordiging van de onderwijsgevenden.