Dat medisch specialisten forse bedragen binnen de gezondheidszorg toucheren, is al jaren een discussiepunt in ons land. “Het veel verdienen van specialisten moet je echter ook niet generaliseren. Niet alle specialisten verdienen geld als water. Je zou het dus per discipline en misschien wel van geval tot geval moeten bekijken”, aldus Manodj Hindori, algemeen directeur van het Sint Vincentius Ziekenhuis, tevens voorzitter van de Nationale Ziekenhuisraad (NZR). Hij geeft aan dat het over het algemeen bekend is dat specialisten veel meer verdienen in vergelijking met verpleegkundigen en overig personeel in de ziekenhuizen. Dit komt volgens Hindori door de bijzondere expertise waarover medisch specialisten beschikken, welke zij middels een zeer lange studie hebben opgedaan. Ook dragen zij grote verantwoordelijkheden voor de behandeling van patiënten, die volledig afhankelijk zijn van de kundigheid van de specialist. “In die zin mag daar best een forse beloning tegenover staan”, zegt Hindori. Echter voegt hij eraan toe dat sommige specialisten maandelijks bedragen toucheren waarvan je je kunt afvragen of die wel maatschappelijk te rechtvaardigen zijn.
Gezien de harde economische tijd, waarin veel mensen nauwelijks in staat zijn om de eindjes aan elkaar te knopen en hun gezinnen met heel veel moeite kunnen verzorgen, lijken de verdiensten van de medisch specialisten volgens Hindori buiten proportioneel hoog.
Hij merkt op dat vaak genoeg niet uitgemaakt kan worden hoeveel de zelfstandig gevestigde specialisten verdienen, maar dit neemt volgens hem niet weg dat medisch specialisten een groot deel van de zorgkosten absorberen binnen de gezondheidszorg. Dit terwijl de ziekenhuizen worstelen om het hoofd boven water te houden en de grootste moeite hebben om de salarissen van hun personeel te betalen. Hindori verklaart dat het daarom voorstelbaar is dat bij de analyse van de geldstromen in de zorg, er nagegaan wordt als er niet minder geld naar de specialisten moet vloeien zodat er meer geld overblijft om de zorginstellingen overeind te houden. Hij benadrukt wel dat bestaande betaalsystemen niet zomaar gewijzigd kunnen worden, daarvoor moet er goed afgestemd word met alle belanghebbenden, zoals de Vereniging van Medici in Suriname. Volgens hem mag het niet zover komen dat specialisten zullen wegtrekken, omdat zij zich onvoldoende beloond voelen. “Dus je moet een goed gebalanceerd model zien uit te werken”, aldus de NZR-voorzitter. Als voorbeeld haalt hij Nederland aan waar medisch specialisten niet onbreideld kunnen verdienen, omdat dit aan banden is gelegd. Steeds meer specialisten in Nederland gaan in loondienst bij een ziekenhuis. Hindori is van mening dat ook in Suriname bekeken moet worden als er niet meer specialisten in dienst kunnen treden van een ziekenhuis, want dan worden de verdiensten inzichtelijker. Ook is het volgens Hindori mogelijk dat er dan minder drang ontstaat om het aantal patiënten op te voeren, want dan zijn de inkomsten daar niet meer van afhankelijk. “Maar nogmaals, elk oplossingsmodel moet eerst goed tussen alle partijen worden besproken, zodat er een breed draagvlak ontstaat. Zeker als het gaat om zo een gevoelige kwestie als de verdiensten van medische specialisten is goed overleg belangrijk”, benadrukt Hindori. Hij vindt dat er op de eerste plaatst te weinig geld naar de gezondheidszorg gaat. Dit zegt hij op basis van het bruto binnenlands product (bbp) van Suriname, waarvan maar 5.7 procent naar de gezondheidszorg gaat. Hij is van mening dat de gezondheidszorg stiefmoederlijk wordt behandeld. De gezondheidszorg moet volgens de NZR-voorzitter een hogere prioriteit krijgen van de regering en er moet dringend meer geld naar de sector om het neerwaartse tij te keren.
door Johannes Damodar Patak
