Het heeft er momenteel alles van, dat de staat zo krap bij kas zit dat we afstevenen op chaostische toestanden. Leraren zijn al langer dan een week in staking en wensen zonder uitstel een herwaardering van hun maandloon, hetgeen niets anders is dan een verhoging. Een verhoging die zo aanmerkelijk moet zijn dat hun koopkracht op een beter niveau dan thans het geval is belandt.  De overheid draait om de hete brij heen, omdat ze het geld ten enenmale ontbeert voor de salariscorrecties, maar ook omdat ze weet dat een verhoging van salarissen voor leraren, ook onmiddellijk zal betekenen dat andere ambtenaren eveneens looneisen op tafel zullen leggen.  Maar laten we de zaak gewoon stellen zoals die is: de overheid is eigenlijk bankroet en kan haar werknemers met de huidige salarissen nog maar nauwelijks betalen en kan dus geen verhogingen, zoals door de Bond van Leraren en de ALS worden geëist, ophoesten.  Lanti zit volledig klem en tracht door Jozefzoon, Wijdenbosch, Alibux en Peneux naar voren te schuiven, alsnog door veel gepraat en uitleg, de leraren weer voor de klas te krijgen.  De leraren zijn echter niet te vermurwen en blijven in actie, omdat ze van mening zijn lang genoeg aan het lijntje te zijn gehouden en het gewoon financieel niet meer kunnen uithouden. De regering Bouterse haar problemen worden steeds groter, omdat er overal geldgebrek heerst en iedereen de pijn van de devaluatie en de daaruit voortvloeiende inflatie voelt.   De werkers in dit land willen verlichting en de druk is de afgelopen maanden zo opgelopen, dat men niet langer wenst te wachten op verbetering. Overal heerst er onvrede en lopen de spanningen op. Vakbondsleiders hebben dan ook de grootste moeite hun leden in bedwang te houden.  De overheid is in deze misère de hoofdschuldige. Ze heeft zes lange jaren lang verkwist en haar rekeningen gewoon niet betaald. Daarna heeft ze ook nog de monetaire reserves vernietigd en daardoor de SRD in waarde doen verminderen. Nu zit ze met de gebakken peren en probeert het misleide volk rustig te houden door mensen naar voren te schuiven, die in het verleden bewezen hebben uitermate corrupt te zijn.  Als ze niet in staat is het vraagstuk van de leraren op te lossen, kan het nog verkeerd voor haar aflopen. Inmiddels zijn er niet slechts in Paramaribo problemen met het onderwijzend personeel, maar ook in de districten stijgt de onvrede. Op Moengo is men tot protest gekomen wegens de aanhoudende stroomuitval. Moengo is al jaren niet meer zo welvarend als in de Suralco bloeitijd. Moengo ligt er verwaarloosd bij en ook  bij de elektriciteitsvoorziening zit het thans fout. De generatoren die Moengo van stroom moeten voorzien, zijn oud en dienen vervangen te worden. Onderhoud en service zullen wel weer de oorzaak zijn van de stroomonderbrekingen waar de Moengonezen thans mee geconfronteerd worden.  Het oplappen van deze generatoren zal voor een tijdelijke oplossing zorgen. Nieuwe generatoren kopen en die op tijd van diesel en onderhoud voorzien is een probleem, al wordt dat niet van staatswege toegegeven. Repareren en nog eens repareren zal men toepassen om Moengo aan stroom te helpen.  Na enige tijd zal men dan geconfronteerd worden met langdurige stroomuitval en dan breekt daar ook de hel los. Een soortgelijk lot staat de grensplaats Albina te wachten. Ook daar zal men na enige tijd te maken krijgen met slecht onderhoud en gebrek aan onderdelen voor de generatoren. Alvast is het zo dat vanaf Perica tot en met Alfonsdorp  er geen licht meer langs de Oost-Westverbinding is, omdat er geen diesel wordt aangeleverd voor de lichtaggregaten.  En dan willen we niet eens praten over de verafgelegen dorpen in het binnenland die al maanden te maken hebben met gebrek aan elektriciteit, omdat de overheid ook daar in gebreke is gebleven.  En dan dat bericht van hedenochtend in een lokaal dagblad, dat de politie al ruim drie dagen niet over voldoende brandstof kan beschikken om haar werk naar behoren te kunnen doen. Dat wil eigenlijk zeggen dat de bevolking thans vogelvrij is verklaard en dat criminelen haar elk ogenblik kan aanvallen en beroven. De politie kan niet uitrukken om assistentie te verlenen, omdat ze simpelweg geen brandstof voor het rollend materieel heeft? Wat is dat voor rotzooi? Zoiets hebben we nog nooit tevoren meegemaakt. De overheid heeft vrijwel zeker de oliemaatschappijen niet op tijd of helemaal niet betaald, waardoor de leveringen zijn stopgezet. Hoe lang denkt ze nog wanbetaalster te spelen? De zaak loopt thans hopeloos vast en ze beseft dat als geen ander en toch tracht ze nog te overleven, te midden van de rap stijgende onvrede en chaos. Vrijwel niets dat deze overheid thans onderneemt klopt en op alle fronten loopt de zaak in het honderd.  Tot op heden horen we ook niets meer van het IMF-avontuur. Is ze nog van plan het IMF-plan uit te werken of is ze bezig een nieuw overlevingsplan te bedenken dat zeker gekoppeld zal zijn aan de zoveelste buitenlandse lening? Ondertussen houden het Bureau voor de Staatsschuld, de Rekenkamer en het Algemeen Bureau voor Statistiek, de bevolking van de domme door geen cijfermateriaal meer te publiceren.  Maar je hoeft er geen economist voor te zijn om in te zien dat de zaak op een catastrofe zal uitlopen als er niet snel een andere koers wordt gevaren.  Maar deze regering is koppig en wenst niet te luisteren naar de echte specialisten en wetenschappers. Ze denkt met haar Revo-strategie van reshuffeling,  zand in de ogen van het volk te strooien. Reshuffeling zal niet helpen en de zaak zal verder verslechteren en of escaleren. Wat wel een oplossing zou kunnen brengen zijn nieuwe verkiezingen, waardoor er andere mensen aan het roer  komen die het zeker beter zullen doen.