Het moet voor ons een teken aan de wand zijn dat we al jaren fout bezig zijn en dat we thans in verhevigde vorm misdaad huldigen en misschien wel beschermen en dat er naar aanleiding van ons verwerpelijk gedrag, maatregelen tegen ons en dit land zullen volgen. We zijn namelijk al jaren in de kijker van het buitenland als transitohaven bij de smokkel van grote partijen drugs ( hoofdzakelijk cocaïne) beland. De grote vangsten in het verleden en heden, gedaan door antinarcotica agenten van het KPS en internationale drugsbestrijdingorganisaties, spreken boekdelen. Thans volgen de vangsten zich met een bepaalde regelmaat op en de hoeveelheden die ontdekt worden in Suriname en daarbuiten zijn zeer aanzienlijk. Wat opvalt, is dat men steeds meer kiest voor grote ladingen die per vrachtschip of jacht naar het rijke Westen moeten worden vervoerd. Het stuitende is dat deze vangsten niet geheim blijven en de wereldpers steeds meer halen. Ook social media is er als de kippen bij om enorme vangsten van drugs met als vertrekpunt Suriname te melden. Suriname als land wordt door deze verschepingen van grote partijen cocaïne steeds meer door het slijk gehaald. Dat we zo een slechte naam krijgen, deert de verzenders en ontvangers van het verderfelijke spul natuurlijk helemaal niet. Ook is het al enige tijd bekend dat de 100 procent controles op de Nederlandse luchthaven Schiphol, niet de stroom van drugs naar Nederland zullen reduceren en dat wat daar gevonden wordt bij reizigers, maar een fractie is van de hoeveelheden die daadwerkelijk worden verstuurd en ongestoord op de Europese markt belanden. Ook zijn de smokkelaars veel inventiever geworden en is het makkelijker en lucratiever het spul per schip en dan in grote kwantiteiten te versturen. Vaak genoeg wordt het spul in volle zee overgeheveld, dat hebben internationale drugsbestrijdingsdiensten ook al via satellietcontroles kunnen zien. Ook de vertegenwoordigingen van de DEA in de verschillende hoofdsteden van verdachte smokkellanden, verzamelen de nodige gegevens en maken het vaak mogelijk de criminelen zichtbaar te maken en uiteindelijk in samenwerking met de lokale justitiële autoriteiten, achter slot en grendel te krijgen. Tegen deze grootschalige smokkel van drugs, richting zeer rijke Westerse afnemers, komen er uiteindelijk maatregelen die door het buitenland aangestuurd zullen worden. Niemand die zich bezig houdt met deze business hoeft zich daar illusies over te maken. We worden nauwgezet in de gaten gehouden en men dient te weten dat men zich niet louter concentreert op de drugstransporten, maar ook heel nadrukkelijk kijkt naar geldstromen en de manier waarop die plaatsvinden. Verdachte banken worden heel nadrukkelijk gevolgd en indien nodig dichtgeknepen. Dat wil zeggen dat grote bankinstellingen in het buitenland dan gewoon geen zaken meer met je willen doen. Alleen het feit al dat de regering Bouterse, de DEA-vertegenwoordigers hier de deur heeft gewezen en ze thans in Guyana hun werk moeten doen, roept enorme vraagtekens op. Er zijn banken die wij nog niet bij naam willen noemen, die als ze Suriname horen, gelijk hun neus ophalen. Bepaalde uitgevoerde audits hebben gemaakt dat men de openlijke en vriendelijke manier van zaken doen met dit land, drastisch heeft gewijzigd. Zodra men maar het vermoeden heeft dat er overboekingen plaatsvinden waar een luchtje aan hangt, kom je in de verdachtenhoek terecht als bank en dan is het een hele opgave om je naam weer te zuiveren. Dat men in het buitenland allang weet dat er in Suriname heel wat duister verkregen geld in omloop is, behoeft geen al te lang betoog. Witwaspraktijken zijn niet alleen hier bekend, maar genieten in het buitenland ook bekendheid. Suriname heeft bijvoorbeeld geen fiscale recherché die ongestoord haar werk kan doen. Men doet ook geen enkele moeite van overheidswege om een dergelijke goed functionerende instantie, in het leven te roepen. Veel vrienden en kennissen zouden daardoor in de problemen kunnen geraken. De recente grote vangsten van drugs op de Franse Antillen en in onze hoofdstad op een jacht, geven onze betrokkenheid bij deze handel glashard aan. Ook geven deze vangsten aan dat er niets is veranderd sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw en dat de intensiteit van de drugsexporten is verhevigd. Ook vertellen deze vangsten dat Suriname in alle hevigheid wordt gecontroleerd door buitenlandse drugsbestrijdingsdiensten. We moeten ze dan ook zien als een waarschuwing naar dit land van multipele drugsbestrijdingsorganisaties en moeten beseffen dat we daar ernstig rekening mee dienen te houden. Al hebben we een zeer ernstig deviezenvraagstuk, mag dat nog geen gedoogbeleid ten aanzien van de misdaad opleveren. Laten wij bepaalde zaken oogluikend toe om de enorme vraag naar deviezen te kunnen bevredigen, dan zal het buitenland ons uiteindelijk zijn wensen en eisen tonen en ook opleggen. Het laatste kan zelfs tot gevolg hebben dat onze nationale soevereiniteit voor korte of langere tijd in gedrang kan komen. We zijn en blijven daarom gewaarschuwd.