De Regering heeft met onmiddellijke ingang de de-dollarisatie van de economie ingezet. Dit betekent dat betalingen in dit land vanaf dit moment in principe slechts in de Surinaamse dollar, zouden mogen plaatsvinden. Of de de-dollarisatie van de economie zo zonder slag of stoot kan worden toegepast en uitgevoerd, blijft een open vraag en nu reeds worden er tal van kanttekeningen bij dit besluit geplaatst en is er veel kritiek van mensen die aangeven, dat er eerst een wettelijk kader voor deze maatregel moet zijn; weer anderen vinden gewoon dat de de-dollarisatie die de regering voor ogen heeft, niet zal werken. Een aspect waarmede de regering rekening moet houden, is dat het vertrouwen in de SRD zware averij heeft opgelopen en dat een ieder die het zich maar enigszins kan veroorloven, zijn of haar toevlucht neemt tot vreemde valuta, of dat nu de dollar of de euro is. Die twee vreemde munteenheden bieden namelijk zekerheid, mede vanwege hun volledige dekking en het feit dat je overal ter wereld er mee terecht kunt. Bedrijven die alleen kunnen voortbestaan door het importeren van goederen, zullen op jacht moeten blijven gaan naar vreemde valuta .Het ontberen van dollars of euro’s betekent een wisse dood voor elke onderneming die van grondstoffen of eindproducten uit het buitenland afhankelijk is. Dat men thans met stunt- en vliegwerk de staatshuishouding niet helemaal wil doen ontsporen is verwachtbaar van deze regering, maar ze doet dat vaak door maatregelen te nemen, die niet het gewenste effect sorteren. We ontkomen niet aan de indruk dat er behoorlijk wat paniek heerst bij deze regering die aankijkt tegen enorme tekorten en dat het deviezenvraagstuk nijpender wordt . Zo nijpend dat ze nog maar nauwelijks in staat is haar maandelijkse verplichtingen, die genoteerd staan in vreemde valuta, te voldoen. De regering tracht de huurders van woningen die tot op dit moment in vreemde valuta de huur betalen, tegemoet te komen door een verbod hierop in te stellen. De huur moet voortaan in SRD voldaan worden. De regering zegt er niet bij, dat de huurprijs in dollars of euro’s dan doodgewoon omgerekend wordt op basis van de straatkoers en de huurder moet het zwaar verhoogde bedrag in SRD gewoon blijven  voldoen. Van achteren naar voren worden er beslissingen genomen zonder dat er een vigerende wet ter ondersteuning van de de-dollarisatiemaatregel tegenover staat. De regering Bouterse heeft door haar wanbeleid dit land naar de afgrond gebracht . Macro-economisch is het een janboel en men denkt nu met enorme leningen in het buitenland redding te brengen. Economisten hebben deze regering al tig keer meegedeeld dat je alleen ontwikkeling zal kunnen brengen als je zwaarder gaat produceren voor de export en zo je eigen deviezen verdient. Volgens de Centrale Bank en het ministerie van Financiën, moeten betalingen in Suriname in principe slechts in SRD geschieden . Dat zal naar onze mening alleen maar lukken als je de dekking van de SRD weer helemaal terug kan brengen en er weer voor een redelijke wisselkoers vreemd geld kan worden verkregen. Zolang dat niet het geval is, kan je aan geen “hond” uitleggen dat men geen jacht meer moet maken op vreemd geld. Deze regering heeft het allemaal verbruid op het moment dat ze op grote schaal is gaan graaien in de monetaire reserves van de Centrale Bank en de SRD daardoor in een vrije val heeft gebracht. Een verhuurder verplichten zijn pand te verhuren voor SRD, zal onder meer maken dat hij of zij het huis leeg laat staan. Een verhuurder die gedwongen wordt huurpenningen in SRD te ontvangen, zal zijn gebouw ook niet adequaat kunnen onderhouden, omdat de SRD met aanhoudende ontwaarding te maken heeft en er nog steeds geen stabilisatie te zien is . De-dollarisatie is daarom wederom een ad hoc maatregel van een regering die in paniek verkeert en haar betalingsverplichtingen thans veilig stelt door op grote schaal geld te lenen en dit land steeds verder in de problemen brengt. Overigens is het zo, dat de overheid nog steeds voor honderden miljoenen bij personen en instanties in het krijt staat en dat haar schuld alsmaar groter wordt. Maar Hoefdraad houdt verreweg de meeste schuldeisers aan het lijntje, omdat hij als geen ander weet dat Suriname eigenlijk gewoon een failliete boedel betekent.