De regering kan niet aan de strakke eisen van het IMF voldoen en zal dus de subsidies op stroom en brandstoffen niet volgens de door de president ondertekende overeenkomst met het fonds, volledig afschaffen. De regering weet thans als geen ander, dat het naar letter en geest uitvoeren van de overeenkomst zal resulteren in drastische verhogingen van stroomrekeningen aan de consument en ook zal leiden tot een enorme toename van de prijs voor brandstoffen per liter. Men heeft dus besloten de overeenkomst geweld aan te doen en dat alleen maar uit lijfsbehoud. President Bouterse heeft enige tijd geleden zelf gesteld dat de eisen van het IMF te koud en berekenend zijn en dat als hij toch door zou gaan met de uitvoering zoals gewenst door het fonds, het volk hem naar huis gaat schoppen. Dat heeft de president dan wel heel goed gezien, omdat hij ook zo langzamerhand weet dat de rek er helemaal uit is en dat de meesten in de samenleving het hoofd nog maar nauwelijks boven water kunnen houden. Verdere verhogingen van stroom-, water- en brandstoftarieven, zou een enorme inflatoire doorwerking hebben in alle goederen en diensten binnen deze maatschappij. Het gevolg is natuurlijk dat het berekenende IMF gelijk de overmaking van de tweede tranche van het overeengekomen totale bedrag van 478 miljoen dollar heeft stopgezet. Er komt dus op korte termijn geen geld meer van het IMF ter versterking van de deviezenpositie van de Centrale Bank van Suriname. Dat kan op zich als enorme aderlating gezien worden, al wil de minister van Financiën anders beweren en schetst zelfs een groei van 1 tot 2,5 procent in het komende jaar. Vertegenwoordigers van het IMF die ook over zeer belangrijke financiële en economische data over dit land beschikken, voorspellen dat het groeicijfer voor 2017 negatief zal uitpakken en wel in de vorm van 9 procent. Dus òf Hoefdraad is opzettelijk misleidend bezig òf de IMF-topfunctionaris kan worden neergezet als een zwartkijker die helemaal geen vertrouwen heeft in een snel herstel van onze economie. Wat wel heel duidelijk is, is dat de regering Bouterse zeer onvoldoende verdiencapaciteit heeft en daarom genoodzaakt is om overal maar te gaan lenen. Als het IMF geen gelden wil verstrekken, dan gaan we maar elders naar middelen shoppen en dat is de afgelopen maanden, glashard naar voren gekomen. Lanti heeft geld nodig en veel geld ook en dat zien we door het leningenpakket, dat al goed is voor honderden miljoenen Noord-Amerikaanse dollars. De regering moet ook ophouden met het bedrijf Newmont Suriname, dat haar goudwinactiviteiten in de Merianmijn in Oost-Suriname is gestart, als een reddende engel af te schilderen. Newmont zal eerst haar investering terugverdienen en dan pas beginnen met afdrachten aan de Staat in de vorm van belastingen en royalty’s. Men moet dit volk niet blijven misleiden en allerlei verhaaltjes vertellen, want als Newmont werkelijk als redder van deze economie kon worden gezien, dan zou Hoefdraad niet de wereld afreizen op zoek naar honderden miljoenen in dollars. Of dat leningenplafond nu al wel of niet is overschreden, daar is behoorlijk wat discussie over gaande. Wat wel duidelijk is, is dat men zeker het plafond wenst te gaan verhogen, omdat de regering met haar huidige bestedingspatroon, gewoon niet anders kan. Het IMF is van mening dat op basis van zijn verkregen informatie, de staatsschuld dit jaar al 70 procent bedraagt van het BBP. Volgens economisten hanteert de overheid op misleidende wijze verkeerde en dus niet meer gangbare wisselkoersen en schetst daarmede een totaal fout beeld van wat er werkelijk gaande is met betrekking tot het schuldplafond en zijn overschrijding. De regering Bouterse is voortdurend zich aan het rijk rekenen en wenst nog steeds niet eerlijk voor de dag te komen en gaat er eerder toe over dit land in schulden te begraven zonder zelf te weten, hoe de schulden zullen worden terugbetaald . Een terugbetaling die een onbegonnen zaak is volgens specialisten van onder meer de VHP. De verdiencapaciteit van de Staat is volgens diepgaande berekeningen ruim onvoldoende om deze schulden binnen de overeengekomen termijnen af te lossen. Ver na de zitingstermijn van het kabinet Bouterse II in 2020 of eerder, zal iedere daarna komende regering nog met deze schulden zitten en hun hoofd moeten breken hoe uit deze financiële schade te komen. Deze regering wil meer gaan lenen om de geleende middelen in infrastructurele werken te steken. Waarom niet in de productie en de op export gerichte productie, blijft een open vraag. Bij infrastructurele projecten valt er veel te verdienen en zullen bepaalde mensen met oneigenlijke bedoelingen wel weer in de startblokken staan. De komende weken of maanden zal wel duidelijk worden in hoeverre men het leningenplafond zal kunnen optrekken om een regering die met de rug tegen de muur staat, haar aanblijven te verlengen. Ook zal in de komende maanden blijken hoeveel financieringsinstituten nog bereid zullen zijn hun handen te branden aan een regering die zich gewoon niet houdt aan gesloten overeenkomsten en uit eigen lijfsbehoud akkoorden doodgewoon terzijde schuift, simpelweg om het eigen hachje te beschermen en de macht te behouden. Door de aanhoudende financiële tekorten van het kabinet Bouterse, zal het wel trachten ontbrekende middelen alsnog uit de zak van het volk te kloppen. Als ze daar zonder kleerscheuren in slaagt, blijft een open vraag.