OP ALLE FRONTEN

De regering onder leiding van Bouterse heeft alsnog, conform de eisen van het IMF besloten, de tarieven voor brandstoffen te verhogen. Door deze maatregel te treffen bouwt ze de subsidieregeling voor brandstoffen af en verhoogt daarmede de maandelijkse uitgaven van een ieder die over een voertuig met een verbrandingsmotor beschikt aanmerkelijk. Op alle fronten zullen deze verhogingen dan ook een zeer negatief effect hebben op de portemonnee van met name de autobezitter. Men zal op andere zaken moeten gaan bezuinigen, wil men nog dagelijks en op de gebruikelijke wijze de auto of bromfiets kunnen inzetten. Bij de levering van goederen zullen de gestegen kosten van gasoline of diesel ook gelijk doorberekend worden, hetgeen inhoudt dat de consument wederom meer zal moeten betalen voor goederen en diensten. Een opkoper van bijvoorbeeld groente en fruit die dagelijks naar de markt moet voor levering, zal meer geld vragen voor de producten en ook daar heeft de consument het nakijken. Een persoon die brandstof moet leveren aan de goudsector, zal ook een verhoogde rekening aanbieden aan zijn afnemer. Vaak genoeg hebben de autoriteiten niet eens goed in de gaten wat voor ernstige gevolgen een dergelijke verhoging in de tarieven voor brandstoffen binnen een samenleving, teweeg kan brengen. En dan te bedenken dat de verhogingen voor brandstoffen niet voorbij zijn. De regering Bouterse kwam weer eens met een verhaal over fluctuaties en de schuld voor de verhogingen werd weer netjes op het buitenland geschoven. Niets van aan, het gaat gewoon om het uitvoeren van wat het IMF wenst en niets anders. De regering heeft niet de moed om gelijk de brandstofprijzen op het door het IMF gewenste marktconforme niveau te brengen, dus doet ze dat stapsgewijs en kijkt dan met knikkende knieën of het volk ook deze zoveelste verhoging die aan hem wordt opgelegd, zal accepteren. Komt er geen protest, dan komt de volgende verhoging vrijwel zeker nog voor het einde van dit jaar en dan misschien weer nog één in het eerste kwartaal van 2017. De regering moet niet trachten ons een rad voor ogen te draaien, want wij weten als geen ander wat ze van plan is in opdracht van het IMF. Alle subsidies moeten toch worden afgebouwd? De olierekening van Staat drukt heel zwaar, dat weten we al decennialang en gezien het steeds maar aanzwellende aantal auto’s op de openbare wegen is het niet vreemd, dat ze naar een uitweg zoekt. Echter is het zo dat, indien ze haar financieel-economisch en monetair beleid anders had weten in te richten, ze thans niet in de grootste problemen was komen te zitten. Maar verkwisting, verkeerd gestelde prioriteiten en geen voorziene geest, hebben gemaakt dat alles thans in de soep is gelopen en we onze toevlucht moeten zoeken in leningen en dan ook nog denken dat er ontwikkeling zal voortvloeien uit leningen en niet uit productie en export. De impopulaire maatregelen van dit kabinet zal ze blijven uitvoeren, omdat ze zich verbonden heeft aan een knelling van het IMF. We zijn er dan nog lang niet, omdat de overheid tot nog toe maar enkele vereiste maatregelen van het IMF heeft willen en kunnen uitvoeren. Ook zal ze voor wat betreft salarisverhogingen binnen de ambtenarij, regelrecht in conflict komen met wat het IMF wenst en zal ze uiteindelijk echt klem lopen. De verhogingen van de brandstofprijzen zijn pas het prille begin van de ellende die ons nog te wachten staat en daar zwijgt de overheid natuurlijk in alle talen over. Dat er nog meer maatregels komen die voor ons allen zeer bitter zullen zijn, staat als een paal boven water.

*****

Het leven in Suriname wordt met de dag zwaarder. De prijzen in de winkels hebben, ofschoon er een tijdelijke verlaging in de wisselkoersen werd geconstateerd, geen daling aangetoond. Veel handelaren hebben als voorzorg de prijzen van de duurder ingekochte goederen niet verlaagd . Men had toch wel het vermoeden dat de koersen maar tijdelijk omlaag waren gegaan en dat die spoedig weer de lucht in zouden schieten. De voorspellingen van economisten en veelvuldig vermeld in de media zijn uitgekomen . De koersen zijn weer ruim boven de SRD 7,- voor de dollar en nog hoger voor de euro. Bewezen is in ieder geval dat vraag en aanbod koning is en dat het ook zo is dat er krachten op de geldmarkt zijn die bepalen, wanneer er een tijdelijke daling is en wanneer de wisselkoersen weer omhoog moeten. Het zijn veelal dezelfde mensen die tijdens en na de zogeheten revolutie met hetzelfde bijltje hebben gehakt en door koersfluctuaties steenrijk zijn geworden en dat allemaal ten koste van het Surinaamse volk. We brengen in collectieve zin de koersen tijdelijk omlaag , kopen dan enorme bedragen aan dollars en euro’s in om dan bij een verhoogde en zelf ingestelde wisselkoers weer fors winst te maken. Vraag en aanbod hoeft op dat moment geen significante rol te spelen. Kapitaalkrachtigen zijn dan door hun financiële machtspositie doende nyan te maken. De consument heeft het nakijken, want die moet telkenmale meer betalen voor de producten die hem of haar met verhoogde prijzen wordt voorgeschoteld. Men moet zich daarom geen illusies maken, de mensen die de koersen in handen hebben en die ook bepalen , zijn er niet op uit medelijden te hebben met de verarmde consument. Bij hen gaat het om de zelfverrijking en dat zo snel mogelijk, want bij een machtswisseling zou het wel eens anders kunnen worden en is de plundering van de samenleving voorbij. Ook is het thans de tijd voor de lieden uit het zwarte circuit, om heel snel hun geld te witten. Personen die met de hoop leven dat de koers voor de dollar beneden de SRD 6,- zal zakken, moeten maar goed wakker worden, want de krachten die op de financiële markt het thans voor het zeggen hebben, hebben daar geen voordeel bij en zullen dat ook niet toestaan. Zolang de Centrale Bank van Suriname niet in staat is door een solide monetaire voorraad de koersen te dicteren, zijn we als volk overgeleverd aan mensen die in staat zijn de zaak te manipuleren. Deze groep zal er ook alles aan doen, de toestand zo lang mogelijk instabiel te houden. Het volk zal dan ook nog geruime tijd onder dit juk van hoge prijzen moeten zien te overleven. Het is te hopen dat het volk verstandig genoeg is om na 2020 voor meer capabele en minder corrupte mensen te kiezen, anders zal ze nog vele jaren in katibo moeten voortsukkelen.

More
articles