Ik heb vanaf de Primary de verwikkelingen en perikelen rond de komende verkiezing in Amerika gevolgd. Traditiegetrouw gaat de verkiezing in Amerika in hoofdzaak tussen de Democraten en de Republikeinen. Er zijn echter meerdere politieke partijen in de Verenigde Staten van Amerika, doch deze vervullen voor wat betreft de presidentsverkiezing in de meeste gevallen geen noemenswaardige rol. Het is weleens voorgekomen, dat onafhankelijke kandidaten 13% en 19% van de stemmen wist te behalen. In 1992 behaalde de miljardair Ross Perot als onafhankelijke kandidaat 19% van de stemmen. Eerder behaalde Theodore Roosevelt in 1912 namens een ‘derde partij’ 27,4%. Voor de meeste onafhankelijke kandidaten, is het resultaat zeer marginaal geweest. Als een verkiezingsuitslag uitloopt op een nek-aan-nekrace, kunnen de onafhankelijke kandidaten de uitslag wel beïnvloeden. Hoewel ik geen harde informaties heb, vermoed ik dat de leiders en aanhangers van de zelfstandige partijen deels de zijde kiezen van de onafhankelijke kandidaten of dat zij een stemadvies geven. Het fenomeen ‘onafhankelijke kandidaten’, is naast de twee grote partijen als voornoemd, een alternatief. Bij de presidentsverkiezing van 8 november 2016 , nemen de Republikeinse kandidaat Donald Trump en de Democratische kandidaat Hillary Clinton het tegen elkaar op. De runner mate van Donald Trump is Mike Pence en die van Hillary Clinton is Tim Kaine. Het is per definitie zo dat de runner mate van de gekozen President, de vicepresident wordt. Let wel, er zijn naast de twee hoofdkandidaten bij deze verkiezing, drie onafhankelijke kandidaten, namelijk de heren Evan McMullin, Gary Johnson van de Libertarische partij en Jill Stein van de Groene partij, die meedingen naar het presidentschap.

Enkele verschillen tussen Hillary en Donald

Hillary Clinton is een gedreven politica, die erg ambitieus is. Zij heeft een veel betere en ruimere politiek-bestuurlijke ervaring dan Donald Trump, die meer bekend is in de businesswereld en ook succesvol is. Dat hij de diverse faillissementsmomenten wist te overleven, wordt met gemengde gevoelens/argumenten door zowel binnen- als buitenlandse analisten benaderd. Hillary Clinton is First-lady, minister van buitenlandse zaken, senator geweest. Hillary Clinton behoort tot het gevestigde politieke establishment dat de politiek volgens het traditioneel concept/model en regels bedrijft en beleeft. Donald Trump daarentegen, is geen traditionele politicus, doch een businessman die een ontwikkelingsconcept heeft dat zeer sterk bepaald wordt door zijn manier van zaken doen. Als ik mijn bedrijven zo succesvol heb kunnen maken, is het toch ook mogelijk om Amerika volgens hetzelfde concept tot grotere hoogte te brengen, zal stellig zijn overtuiging en uitgangspunt zijn. Donald Trump is hiernaast ook een duidelijke rechtse populist, die evenals elk andere populist(rechts en links) gebruik maakt van issues die de mainstreet direct aanspreken. Het gevestigde politieke establishment, gaat primair en traditioneel uit van macro-economische, financieel, education, health en culturele benadering. De middenklasse en rijken zijn daarbij belangrijke focal points. Ik moet erbij vermelden dat er accentverschillen tussen de democraten en de Republikeinen in de keuze voor de sociale klassen bestaan. Dit uitgaande van de politieke ideologie van deze twee partijen.

Donald Trump een Republikein?

Ja, zeker is hij een Republikein. In het ander geval zou hij niet genomineerd kunnen worden als presidentskandidaat van de Republikeinse partij. Omdat hij een populist en zelf een egotripper is, die strijd levert tegen de gevestigde orde in de partij, stellen vele analisten van gerenommeerde media als Bloomberg, CNN, NBC, dat zijn politieke gedrag veel afwijkt van de politieke cultuur van de Partij. Hij is daardoor in regelrechte aanvaring gekomen met toonaangevende Republikeinen als John Mc.Cain, de Bush family, Mitt Romney, Arnold Schwarzenegger, Condoleeza Rice, Paul Ryan, Colin Powel etc. Enkelen van deze zwaargewichten in de Republikeinse Party, hebben zelf publiekelijk afstand genomen van Donald Trump. Dit als gevolg van zijn stijl van optreden en het vervagen van normen en waarden die binnen de Partij gelden. Reeds tijdens de Primaries heeft Donald Trump zich ontpopt als een persoon die zeer denigrerend en beledigend naar etnische groepen en vrouwen toe kan zijn. Ook zijn tegenstanders tijdens de primaries hebben dit ervaren. De vraag waarom het toch aan Donald Trump gelukt is de nominatiestrijd binnen de Republikeinse partij te winnen, is nog niet afdoende beantwoord door analisten binnen en buiten de partij. Over het algemeen gaat men ervan uit dat hij goed wist in te spelen op de sentimenten van de werklozen, armen, mindergeschoolden, racisten, evangelische christenen etc.door issues te hanteren die hen aanspreken. Donald Trump: “Ik zal miljoenen banen creëren, de stroom van immigranten indammen door onder ander een muur te bouwen aan de grens met Mexico, die op de koop toe gefinancierd zal worden door Mexico.” Verder heeft hij een duidelijke aanval geopend op de groep Islamitische Staat (IS)en zelfs op het moslim geloof. Hij zal de Amerikaanse bedrijven die in het buitenland investeren er daar banen creëren terugbrengen naar Amerika, zodat er banen in het land gecreëerd worden. Het interesseert de massa niet hoe Donald Trump deze populistische voornemens zal concretiseren. Verder richt Donald Trump zijn focus op wat ze thans in Amerika noemen de Millenials, in Suriname bekent als de First voters. Hoeveel van de Millenials hij heeft weten te mobiliseren, is niet bekend. Overigens richt de tegen kandidaat Hillary zich ook op de Millenials. In elk geval presenteert Donald Trump zich als de persoon die Amerika ‘weer’ groot gaat maken. Niet de Republikeinse partij gaat dat doen, maar hij zelf. Dit wekt wrevel bij velen in de partij. De invloedrijke mannen en vrouwen in de partij, doen er alles aan om Donald Trump van het Witte Huis af te houden. Men ondersteunt daarom de conservatieve republikein Mike McMullin, die als onafhankelijke kandidaat meedingt naar het presidentschap. Zijn kans om de verkiezing te winnen, wordt door analytici geschat op nul procent.

Rol media bij deze verkiezing

Het gevestigde politieke establishment van zowel de Democraten als van de Republikeinen, is het er over eens dat Donald Trump een gevaar vormt voor de economie, buitenlandsbeleid, geopolitiek, maar ook voor interne maatschappelijke stabiliteit in met name demografische opzicht (geloof, religie, etniciteit en andere sociale groepen). Ik merk op dat de media voor een groot deel de mening van het gevestigde politieke establishment deelt en derhalve een mediacampagne zijn begonnen tegen het gevaar Donald Trump. Het is duidelijk zicht-en hoorbaar hoe deze campagne haast de hele dag door de grote mediabedrijven, misschien met uitzondering van FOXNews, de aanval opent op Donald Trump. De geluidsbandjes met belastende informaties tegen Donald Trump, die thans boven water komen, moeten geplaatst worden in het kader van bedoelde mediacampagne. De peilingen vanaf het eerste debat, geven aan dat Hillary steeds een grotere voorsprong neemt op haar antagonist Donald Trump. Een ander zeer opvallende zaak, is dat de media bijna de richting en inhoud van de debatten sterk beïnvloeden. Dit is duidelijk gebleken bij het tweede debat. Terwijl Hillary erop gebrand was inhoudelijke issues face to face met de vragenstellers in de Hall en via telefoon te bespreken, heeft de moderator de actuele issue over Trump’s uitspraak naar de vrouw toe, in het debat gegooid. De kandidaten waren genoodzaakt zich te verdedigen met het gevolg dat zij gemakkelijk zijn vervallen tot persoonlijke aanvallen. De ene erger dan de ander. In elk geval is het niveau van het debat negatief beïnvloed geworden door de persoonlijke aanvallen.

Conclusie

Uit het bovenstaande en alle andere informaties die mij bekend zijn, blijkt dat het gros van de Amerikanen het niet ziet zitten met Donald Trump als President. Dit impliceert dat Hillary Clinton de President wordt van Amerika. Ik teken hierbij aan dat het dan zo moet zijn, dat de kiezers die tegen Donald Trump zijn hun stem uitbrengen. De Republikeinse partij is nooit eerder zo verdeeld geweest. Het zal erg moeilijk zijn om de eenheid te herstellen,vooral als deze partij de meerderheid kwijtraakt in het huis van afgevaardigden en de situatie ongewijzigd blijft in de senaat.

Bert Eersteling