“Wij moeten voorzichtig zijn en niet denken dat er niets gebeurt.” Bestuurskundige August Boldewijn is duidelijk in zijn bewoordingen wanneer hij waarschuwt voor sociale eruptie, zoals die zich momenteel in onder andere Venezuela voordoet. Boldewijn zegt dit tegen de achtergrond van de heersende problematiek op financieel en economisch vlak in Suriname, en het feit dat de delegatie van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) onlangs heeft aangegeven, dat de door de overheid genomen maatregelen niet genoeg zijn. Volgens Boldewijn heeft Suriname voorbeelden te over hoe het de afgelopen weken er aan toe is gegaan in andere landen. Hij vraagt zich daarom af, of de Surinaamse overheid zich wel realiseert, welke richting zij opgaat. Boldewijn noemt het beleid zoals dat nu wordt uitgevoerd een “okrobrafu-beleid waar er geen lijn inzit.” Hij verwacht ook geen andersoortig beleid. De bestuurskundige vindt het bijvoorbeeld onkundig van de regering om afspraken te maken, die niet nagekomen kunnen worden.

Hij wijst in dit geval op de overeenkomst met de Energiebedrijven Suriname (EBS), die echter niet uitgevoerd kan worden.

Boldewijn voorziet problemen indien er wel invulling wordt gegeven aan deze overeenkomst zoals die er staat. “Dan is leiden in last, want dan gaan alle beroepsgroepen de straat op”, zegt hij. Het ontbreekt volgens hem aan een duidelijke richting die men wil opgaan, wat de onzekerheid onder de bevolking ook groter maakt. Een van de voornaamste zaken waarvoor Boldewijn vreest, is de toename van de werkloosheid, die hij ook werkelijkheid ziet worden. Hij stelt dat de druk onder bevolking hierdoor ook kan toenemen, wat voor excessen kan zorgen. ”Wat krijgen we als straks de school weer begint, de EBS blijft staken en ook leerkrachten zich aansluiten.” Hij heeft niet de indruk, dat de overheid de situatie onder controle heeft en verwacht in de komende periode ook geen daling van prijzen in de winkels. Een van de belangrijkste oorzaken voor de financiële krimp, is volgens Boldewijn de daling van de prijzen voor grondstoffen en olie. Hij ziet deze prijzen niet binnen korte tijd weer verhoogd worden, aangezien Saoedi-Arabië als ‘s werelds grootste olieproducent binnen de OPEC productieverlaging weigert, terwijl Iran ook niet geneigd is mee te werken aan een verhoging. Om de situatie voor Suriname te keren, zouden wij onze exportwaarde moeten vergroten. Echter is de Surinaamse economie op dit moment flexibel noch multipel, wat maakt dat wij ook niet de broodnodige deviezen binnenkrijgen. Boldewijn wijst erop dat het Stabilisatieplan van het IMF, niet hetzelfde is als het plan van Coopers & Lybrand dat van 1988-1991 in Suriname is uitgevoerd. Dat programma bestond uit drie componenten: een groeiprogramma, een herstelprogramma en een structureel aanpassingsprogramma. Bij het laatste, dat bekend is geworden als het SAP, was een van de eisen dat het hele ambtenarenapparaat hervormd moest worden, waarmee Suriname toentertijd niet akkoord ging, omdat dit werkloosheid zou veroorzaken. Nu het IMF het door de Surinaamse overheid voorgestelde stabilisatieprogramma heeft geaccepteerd, betekent dit, dat wij ons er ook strak aan zullen moeten houden. Dat het IMF recentelijk haar onvrede over de maatregelen heeft uitgesproken, wil zeggen dat Suriname nog niet voldoet aan de voorwaarden. Boldewijn: “Dus als wij het programma moeten uitvoeren zoals IMF dat wil, zal dit nog grotere problemen brengen, vooral als stroom en water worden aangepast”. De bestuurskundige vraagt zich af hoe de werkende klasse en de productiesector hierop gaan reageren tenzij men opnieuw geld gaat lenen. “Maar dat betekent dan dat het leningenplafond verder verhoogd wordt, maar dit kan niet,” aldus de bestuurskundige, die erop wijst dat niet lang terug het leningenplafond op een subtiele manier is verhoogd.