Al geruime tijd wordt er gesproken over de accreditatie van de Anton de Kom Universiteit Suriname (AdeKUS). Richard Kalloe, docent aan de AdeKUS, tevens ex-minister van Handel en Industrie, zegt in gesprek met ons, dat accreditatie niet nodig is voor AdeKUS. Hij geeft aan, dat accreditatie nodig is, daar waar er wildgroei is in onderwijsinstellingen. “Wanneer men niet weet of een diploma van een bepaalde universiteit of instituut waarde heeft”, aldus Kalloe.

Accreditatie is van groot belang, vooral wanneer mensen wegtrekken vanuit een land naar een ander land. Hij merkt op, dat 90 procent van de mensen die in Suriname studeren, hier blijft. Indien mensen toch naar het buitenland willen gaan om hun studie te continueren, kunnen zij volgens Kalloe zonder enig probleem hun studie voortzetten.

Hij vraagt zich af, waarom er dan zoveel geld uitgegeven moet worden voor accreditatie. Om een bepaalde studierichting te accrediteren, wordt er per studie euro 15.000 gevraagd. Kalloe heeft liever, dat er meer wordt geïnvesteerd in het onderwijs.

Als voorbeeld haalt hij docenten op de AdeKUS aan die niet bevoegd zijn om lessen te verzorgen. “AdeKUS is een gepolitiseerde onderwijsinstelling”, zegt Kalloe. Hij benadrukt, dat men geen onderwijs bevoegdheid nodig heeft om les te kunnen geven. “Docenten die doceren op de AdeKUS moeten minimaal een 1ste graads bevoegdheid hebben om in een bepaald vak les te kunnen geven”, aldus Kalloe.

Om het accreditatieproces van onderwijsinstellingen in Suriname te laten plaatsvinden, heeft de regering onder leiding van Ronald Venetiaan, op 22 mei 2007, de wet houdende instelling van het Nationaal Orgaan Voor Accreditatie (NOVA) en het Centraal Register van Opleidingen in De Nationale Assemblée (DNA) ingediend en goedgekeurd gekregen. Echter geeft Kalloe aan, dat het hele verhaal van accreditatie geld verdienen is voor de mensen van de Nationale Partij Suriname (NPS), omdat de NOVA uitsluitend bemand is door leden van de NPS, maar wezenlijk doet de accreditatie niets aan de verbetering van het onderwijs.

door Johannes Damodar Patak