Binnenlandse Strijd: Een zwarte bladzijde voor Suriname

Vandaag is het precies dertig jaar geleden, dat Suriname een tweede zwarte bladzijde in zijn geschiedenis kreeg, na de 8 decembermoorden van 1982. De Binnenlandse Strijd heeft geduurd van 1986 tot 1992 in het Oosten en andere rurale delen van Suriname. De strijd werd gevoerd door het Nationaal Leger onder leiding van Desi Bouterse en het Jungle Commando onder leiding van Ronnie Brunswijk. Over de slachtoffers van deze strijd zijn er geen officiële cijfers bekend, maar volgens niet officiële cijfers hebben 87 soldaten van het Nationaal Leger en enkele honderden jungle commando’s het leven gelaten. Driehonderd onschuldige burgers zijn slachtoffer geworden van deze gevechten. Het eerste burgerlijke slachtoffer van deze strijd is een jongen van twee jaar, die op 1 augustus 1986 geraakt werd door een kogel van een van de bendeleden.

Het begon allemaal in de vroege ochtend van 22 juli 1986, omstreeks 03.15 uur. Een groep onbekenden lostte schoten af op het militaire kampement ( Akontie Kampement) te Albina. De schoten werden door de alerte dienstdoende militairen beantwoord.

De zogenaamde onbekenden vluchtten met achterlating van een voertuig en enkele geweren. Achteraf bleek, dat de onbekenden eerst het voertuig hadden buitgemaakt op het terrein te Baboenkamp km 86, langs de Oost- Westverbinding, toen deel van het ministerie van Openbare Werken. Met hetzelfde voertuig werd daarna het militaire kamp te Stolkertsijver overvallen. Twaalf militairen werden ontvoerd en wapens werden meegenomen door de onbekenden. Hierna werd het militaire kampement te Albina beschoten. Uit nader onderzoek kwam naar voren, dat de onbekenden niemand anders waren dan Ronnie Brunswijk, Henk Papoto en Jan Koesoe Edgar, die samen een bende hadden gevormd, die later aanzienlijk uitgroeide. Later sloten de meeste gegijzelde militairen van Stolkertsijver zich aan bij de bende van Brunswijk.

binnenlandse oorlog brug patamacca
Bruggen werden met behulp van huurlingen opgeblazen. De Genie van het Nationaal Leger legde provisorische oeververbindingen aan om toch nog de weg open te houden.

De bende werd schuldig bevonden aan het beschieten en plegen van overvallen van verschillende banken, waaronder De Surinaamsche Bank (DSB) te Moengo. Ook verschillende berovingen van burgers en bedrijven stonden op hun naam. Dorpen, overheidsgebouwen, bedrijven en poliklinieken werden vernietigd, wat zware gevolgen had voor de Marrons en inheemsen. De groep van Ronnie Brunswijk, meer bekend als het Jungle Commando, bestond later uit enkele honderden strijders.

Zware vernielingen werden door het Jungle Commando aan bruggen aangericht op het wegvak tussen Moengo en Albina.
Zware vernielingen werden door het Jungle Commando aan bruggen aangericht op het wegvak tussen Moengo en Albina.
binnenlandse oorlog brug negerkreek
Personenvoertuigen konden slechts door aanwijzingen van personen veilig over de noodbruggen tussen Moengo en Albina rijden.

De doorgangsneerzetting Moiwana werd tijdens deze strijd het zwaarst getroffen op 29 november 1986. Een legereenheid was hield een zoekactie naar leden van het Jungle Commando. Tijdens deze actie zijn er ongeveer 39 onschuldige burgers vermoord. Hutjes werden in brand gestoken. Het dorpje Moiwana werd helemaal vernietigd.

De Binnenlandse Strijd zorgde voor grote ellende, in het bijzonder voor de binnenlandbewoners. Ongeveer 25.000 binnenlandbewoners sloegen op de vlucht. Velen van hen kwamen terecht in Frans-Guyana, Nederland, de Verenigde Staten of in de sloppenwijken van Paramaribo. Tot op heden is de economische situatie van de binnenlandbewoners er niet op vooruitgegaan.

Pas in maart 1992 werd er vrede gesloten tussen de overheid en de opstandelingen, vertegenwoordigd in de groepen Jungle Commando, Tucaja Amazones, Angula, Mandela en Kofimaka. Behalve het Jungle Commando waren de andere rebellengroepen creaties, vanwege het Nationaal Leger, onder leiding van Bouterse.

door Johannes Damodar Patak

More
articles