De president van dit land beseft dat een alsmaar stijgende wisselkoers funest is voor de koopkracht en de economie verder naar de bliksem helpt. Echter is verlaging niet gelijk de oplossing, want een forse verlaging zal er echt niet van komen, gezien de dekking van de SRD op dit moment. Bouterse en zijn financiële adviseurs moeten ervoor zorgen dat de koers stabiliseert, dus tot stilstand komt en dat het vertrouwen in de monetaire autoriteiten hersteld wordt. Wat thans het geval is, is dat men helemaal geen vertrouwen uitstraalt en dat er onrust heerst binnen de samenleving. Velen hebben het gevoel dat de regering op ernstige wijze faalt en ad hoc beleid voert. Een stijging van een monetaire reserve aangeven door aanvulling van IMF-penningen is geen kunst en geeft aan dat het geld niet vermeerderd is door eigen inspanningen of verhoogde opbrengsten uit de export. Dus gewoon een doekje voor het bloeden en misleiding van de gemeenschap. We hebben al vele malen gezegd, dat we meer moeten produceren voor de export en niet voor de binnenlandse markt, want die is verzadigd en de mensen hebben geen geld om voldoende te kopen. De koopkracht is voor een groot deel vernietigd en dat weet men bij de regering ook. Dus exporteren om deviezen te verdienen, dat alleen zal ons uit het dal halen en niets anders. Maar laten we toch weer eventjes kijken hoe het allemaal zover heeft kunnen komen dat we met een devaluatie te maken hebben kregen. Zes maanden voor de verkiezingen van 2015 ging men er vanwege de Centrale Bank van Suriname elke maand toe over zeker 55 miljoen dollar uit de monetaire reserves te halen om de schijn op te wekken dat het goed ging en om de SRD op een koers van 3.35,- voor een dollar te houden. De monetaire reserves gingen dus tot de volksraadpleging met zeker US-dollar 330 miljoen omlaag. Het volk werd een rad voor ogen gedraaid en verteld dat het allemaal financieel goed ging. Er was dan ook geen andere weg na de verkiezingen dan tot devaluatie over te gaan, want de dekking van de SRD was grotendeels weggevallen. En dan te bedenken dat Telting de SRD met een dekking van 100 procent had achtergelaten toen hij eind juli 2010 de bank verliet. De verkiezingsbuit werd binnengehaald en nog geen twee maanden na de uitslag werd ons meegedeeld dat het land in grote financiële problemen verkeerde en tegen het eind van 2015 volgde dan ook de devaluatiereeks en hebben we een precaire toestand waar we geen antwoord op weten te geven. Wat we wel wisten te doen, was het gehele land overleveren aan een reeks eisen en voorwaarden van het Internationaal Monetair Fonds (IMF). Deze handelingen kunnen zeker niet als prudent monetair beleid neergezet worden, maar eerder als desastreus beleid dat ons in de afgrond heeft doen belanden. Thans lijdt het gehele volk onder tal van prijsverhogingen die niet nodig waren geweest als men de juiste prioriteiten had gesteld bij bestedingen en het volk niet had misleid met allerlei verhaaltjes die alleen tot doel hadden de verkiezingen te winnen.
