President Bouterse heeft gisteren tijdens een persconferentie via een power point presentatie aangegeven dat de tarieven voor elektrische energie, gepresenteerd door de monopolist EBS, veel te hoog zijn doorberekend in de afgelopen maand en dat daar verandering in zal worden gebracht bij de indiening van de volgende rekeningen voor stroom. Er zouden grove fouten bij de EBS zijn gemaakt voor wat betreft de berekeningen van tarieven aan de afnemer. De president heeft onverbloemd een brevet van ongeschiktheid gegeven aan de EBS en natuurlijk ook aan de Raad van Ministers, die goedkeuring had gegeven aan de zwaar verhoogde tarieven die voor veel woede hebben gezorgd bij de meesten uit de samenleving. Bouterse is dus gisteren als de reddende engel tevoorschijn gekomen en heeft ook laten zien dat het allemaal niet zijn schuld is, die absurd hoge rekeningen voor stroom, maar de schuld van de EBS, en eigenlijk ook van de Raad van Ministers en van minister Dodson van NH. Na woedende reacties van stroomafnemers die te maken kregen met rekeningen die vele honderden procenten hoger lagen dan de maand daarvoor en de laaiende kritiek via de media en daarbuiten, werd het tijd om wat intensiever naar de tarieven te kijken. En ja hoor, de Raad van Ministers, de EBS en de minister van NH, werden in hun hemd gezet. Het kwam dan ook heel vreemd over dat ruim een week geleden de NH-minister ineens met een zogenaamd staffel-model voor de tariefstructuur en berekening voor de dag kwam en de EBS gelijk liet weten dat de tarieven tot stand waren gekomen naar aanleiding van een missive van de Raad van Ministers, dus eigenlijk van de regering. Waar werden de grove fouten gemaakt? Wij ontkomen niet aan de indruk dat de fouten werden gemaakt bij de regering en dat zij verantwoordelijk is geweest voor het nattevingerwerk, doch ze is teruggedeinsd na de enorme woede en kritieker vanuit de samenleving. EBS en de Raad van Ministers kregen volgens de ‘A no mi’ cultuur van de machthebber de schuld. Het kwaad van de zware tarieven en presentaties aan de bevolking is al geschied en de meesten hebben gewoon te veel betaald. Hoe krijgen deze mensen hun geld terug of gaan we lekker zaken via een andere model verrekenen met de slachtoffers van deze flessentrekkerij? Dat moeten we als consument nog maar zien. Wat wel een feit is, is dat de meesten ervan overtuigd zijn dat de overheid voor al haar financiële tekorten geen andere uitweg kent dan het geld op de een of andere manier bij de gemeenschap te willen halen. Of het nu SWM, EBS, verhoogde omzetbelasting, government take of vuurwapentarieven zijn, het volk moet maar inleveren, of het geld nu wel of niet voorhanden is. Binnen de EBS zullen de voorstellen van de president niet in goede aarde vallen. Ze zullen het toch daarmede moeten doen. Wat ook bij de samenleving steekt is het feit dat de EBS voor huisaansluitingen nog altijd extreme rekeningen aan de afnemer presenteert. Zo moet een nieuwe klant maar liefst 1030,- SRD betalen voor een aansluiting en nog eens US-dollar 950,- voor vermoedelijk een stroomregistratiemeter. Hoe betaal je dat in deze tijd op basis van een wisselkoers van SRD 7.30,- voor een US-dollar als je elektriciteit in je woning wenst te hebben? Als de EBS eenmaal tot aanmerkelijke maandelijkse verhogingen van haar energietarieven is overgegaan, mag gevoeglijk worden aangenomen dat de aansluitingskosten aanmerkelijk omlaag zouden kunnen . Maar niks van aan hoor, de consument wordt nog steeds met onbetaalbare tarieven in SRD’s en US-dollars geconfronteerd. Wie niet over de brug komt, kan de aansluiting gerust vergeten. Geen wonder dat heel wat afgebouwde woningen nog geruime tijd zonder elektriciteit en water zitten. Daar zou de president ook aandacht aan moeten besteden. Een monopolist heeft altijd de macht om tarieven naar eigen believen te dicteren. En dat is natuurlijk fnuikend voor de portemonnee van de afnemer.

*****

Wordt minister Dodson van Natuurlijke Hulpbronnen nu wel of niet vervangen? Volgens president Bouterse krijgt Dodson aanstaande vrijdag antwoord op zijn brief. Dodson heeft, zoals bekend, schriftelijk zijn ontslag aan president Bouterse aangeboden nadat zijn partij DOE door de president uit de coalitie was gezet. Binnen de politieke partij DOE is thans zeker de indruk ontstaan dat Dodson zal aanblijven en dat zulks al beklonken zou zijn. Bij DOE leeft de indruk dat er tussen Bouterse en Dodson sprake is van een een-tweetje en dat de minister in kwestie zal overlopen naar de NDP alwaar hij geen vreemdeling zou zijn. Op vrijdag wordt dan ook niet verwacht dat Bouterse het aangeboden ontslag zal accepteren.

*****

We worden vanwege de regering boos als er in het buitenland negatieve berichten verschijnen over onze nationale veiligheid, maar zeker twee vreemde mogendheden (Canada en het Verenigd Koninkrijk) adviseren hun staatsburgers zeker niet naar Suriname af te reizen, omdat de toestand hier niet bepaald veilig kan worden genoemd. De berovingen van winkeliers en andere personen in hun woning door gewapende bendes (recentelijk te Albina) spreken voor zich. Deze berichten verschijnen in kranten en op social media en daar wordt notitie van genomen in Suriname en daarbuiten. En juist omdat we vrijwel dagelijks geconfronteerd worden met deze halsdelicten, moet dat voor de regering genoeg aanleiding vormen met een plan te komen om de misdaad op een adequate wijze terug te dringen. En juist daarvan merken we nauwelijks wat. Oud-minister Belfort heeft al aangegeven dat gezamenlijke patrouilles van politie en militairen niet het gewenste resultaat zullen opleveren. De oud-minister en huidig assembleelid voor Abop meent dat er een totaal andere aanpak moet komen. Belfort haalt aan dat de gezamenlijke patrouilles veel geld kosten en dat er veel inzet van materieel mee gepaard gaat. Ook moet er geld ter beschikking zijn voor overuren en voeding voor de deelnemende manschappen. Belfort haalde ook aan dat de overheid niet eens de voeding voor arrestanten en reeds veroordeelden in de strafinrichtingen kan betalen en dat de overheid dan ook moeite zal hebben geld vrij te maken voor intensievere patrouilles van politieagenten en militairen. We kennen allemaal de financiële positie van de overheid die alles behalve rooskleurig is, het is dan ook niet te verwachten dat er voldoende middelen ter beschikking kunnen worden gesteld om de patrouilles voor langere tijd op de weg te houden. Aangenomen mag dan ook worden, dat de veiligheid niet indrukwekkend zal kunnen worden opgevoerd.