Bij de politieke oppositie bestaat momenteel zeker de indruk, dat de president van dit land, Desi Bouterse, thans onder het mom van door hem zelf gecreëerde constitutionele crisis, het wenst aan te sturen op het instellen van een noodtoestand,  die in onze situatie gerust kan worden gezien als een auto-coup, zoals  in 1992 in Peru  gepleegd door president Alberto Fujimori die in zijn eigen voordeel ook een constitutionele crisis had opgeworpen en met militair geweld, het Peruaanse congres  ontmanteld. Fujimori kondigde toen vervolgens zeer ingrijpende maatregelen af, waarbij het congres voor een onbepaalde tijd werd uitgeschakeld. Ook handelde de Peruaanse president tegen de grondwet, door tegen de rechterlijke macht verstrekkende maatregelen te treffen. Een dictatorialere maatregel kan je je als democraat maar nauwelijks voorstellen. Bij al zijn dictatoriale misstappen, speelde de Peruaanse veiligheidschef Vladimiro Lenin  Montesinos  een zeer bedenkelijke cq verwerpelijke ondersteunende  rol.  Internationaal werd de auto-coup van Fujimori op niet mis te verstane wijze veroordeeld. Bepaalde hulpprogramma’s werden stopgezet en enkele landen waaronder Venezuela, verbraken tijdelijk de diplomatieke relaties met Lima.  Door dit niet democratisch ingrijpen en de corrupte wijze van besturen,  moest Alberto Fujimori uiteindelijk het politieke veld ruimen. De mensen die hadden meegewerkt aan de autocoup van 1992, moesten zich later voor Peruaanse tribunalen verantwoorden en kregen daar zware gevangenisstraffen voor opgelegd. Zo gaat dat in een democratische rechtsstaat en niemand kan daarbij zijn straf ontlopen. Veiligheidschef Montesinos werd in een later stadium tot een langdurige gevangenisstraf veroordeeld . De veroordelingen hadden ook te maken met zijn aandeel in de grensoverschrijdende misdaad namelijk de handel in cocaine.  In Suriname hebben we thans ook een president, die het aanhoudend heeft over een constitutionele crisis en wel met betrekking tot het nemen van een beslissing van de Krijgsraad het 8 decembermoorden strafproces te hervatten. Bouterse voelt zich duidelijk bedreigd door deze beslissing van de krijgsraad en zinspeelt naar de mening van velen op het treffen van maatregelen, die regelrecht richting van een noodtoestand cq autocoup gaan.  Als er aan het einde van de maand een requisitoir komt van de auditeur militair tegen de hoofdverdachte en de overige verdachten in het 8 december 1982 moordproces dan  is het niet uitgesloten dat Bouterse overgaat tot het nemen van voormelde maatregelen. De mensen die Bouterse vanaf 1980 gevolgd hebben en weten waartoe de man in staat is, wanneer hij zich in het nauw gedreven voelt, weten wat er eventueel kan gebeuren. De minister van Justitie en Politie mr. Jennifer van Dijk-Silos wil het helemaal niet hebben over een noodtoestand want een dergelijke toestand van overmacht kan volgens de grondwet pas ingesteld worden na een bijeenkomst van de in de constitutie aangehaalde Veiligheidsraad en die is volgens de bewindsvrouwe nog niet bijeengeroepen laatstaan bijeengekomen. De minister zegt voorts helemaal niet in een noodtoestand te geloven  en verwijst een dergelijke optie zelfs naar het rijk der fabelen. De minister dient er naar onze mening wel rekening mee te houden, dat Bouterse op advies van derden wel ineens van gedachten kan veranderen en tot drastisch ingrijpen kan besluiten, of dat nu wel of niet in overeenstemming is met de constitutie.  Bouterse dient echter wel rekening te houden met enkele zeer belangrijke aspecten. Het afkondigen van een noodtoestand waarbij het parlement voor langere tijd ontbonden wordt en de grondwet opgeschort, houdt in, dat de democratische rechtsstaat om zeep wordt geholpen. Dat de democratische vrijheden zoals wij die vanaf 1992 gewend zijn en wensen te verdedigen en koesteren, in één klap verloren gaan. Dat het recht op vrije meningsuiting met het opschorten van de grondwet ook gelijk is verdwenen en dat burgers à la dol kunnen worden opgepakt en vastgehouden. Ook moet Bouterse zich goed laten adviseren, over wat de eventuele gevolgen zullen zijn voor de continuiteit van de samenwerking met het IMF. Voorts heeft het instellen en het kunnen uitvoeren van een toestand van overmacht, ook een zwaar kostenplaatje. Meer veiligheidstroepen op de been, een verhoogde rekening voor transport, extra patrouilles van politieagenten en militairen en die moeten allemaal gevoed worden.  Overuren zullen ook betaald moeten worden, anders krijgt de president een lawine van ziekmeldingen te verwerken.  Bouterse weet als geen ander, hoeveel geld er extra moet worden vrijgemaakt om een noodtoestand een kans van slagen te geven en dat geld is er momenteel zeker niet. Ook de bereidwilligheid  van de gewapende troepen om een dergelijke uitzonderlijke toestand ten volle te ondersteunen, mag gerust  ter discussie worden gesteld. En als een dergelijke toestand eenmaal is afgekondigd, dan pas breekt de hel echt los. De onrust bij de bevolking zal verder toenemen en het vertrouwen in het kabinet Bouterse zakt naar een totaal dieptepunt. En wat denkt men dat er zal gebeuren met de wisselkoers? De vraag naar dollars en euro’s zal ongekende hoogten bereiken. Meer vraag dan aanbod zal maken dat de koers naar de SRD 10 of meer voor een dollar zal schieten. En dan is het niet eens nodig uit te leggen, wat er dan met de prijzen in de winkels zal gebeuren. Bouterse zijn nu al ernstige tanende populariteit zal naar een absoluut dieptepunt gaan en dat is ook iets wat hij niet graag ziet. Ook dient de man rekening te houden met embargo’s en andere boycotacties uit het buitenland. En ook dat zal funeste gevolgen hebben voor heel Suriname. Dus is het van groot belang dat de president bezint eer hij begint aan  iets waar hij de verstrekkende consequenties niet van kent.