Binnen de Medische Zending Werknemers Organisatie (MZWO) neemt de bezorgdheid toe over de garantie tot de uitbetaling van de salarissen van het personeel. De medewerkers vrezen ook, dat de activiteiten van de dienst straks niet gecontinueerd zullen kunnen worden. De bezorgdheid is gebaseerd op het nalaten uitvoering te geven aan de goedgekeurde begroting en de te ontvangen subsidie. Naast een reeks andere problemen die door de bond zijn opgesomd, laat het bestuur doorschemeren, dat het zich ook zorgen maakt over de cao-onderhandelingen die reeds enige tijd zijn stopgezet.

“Vanuit deze plaats doen wij een dringend beroep op alle betrokken instanties, het daarheen te leiden dat er liever vandaag dan morgen eraan wordt gewerkt dat de Medische Zending kan beschikken over de gelden vanuit de Overheid,” aldus een noodkreet van de bond in een persbericht.

De bond, geleid door Roy Haverkamp,  schrijft in een persbericht: “Nadat er eind vorig jaar één miljoen SRD is gestort, is er daarna geen cent meer overgemaakt. De ontvangen één miljoen SRD is toen besteed aan het aflossen van schulden en betaling van het personeel. De leiding van de Medische Zending is vrijwel elke dag bezig met de betrokken instanties.”

Als gevolg van de onzekerheid van de duurzaamheid van de dienst, is de gezondheidszorg in het binnenland nog meer in gevaar. Door de ontstane situatie wordt er gewerkt met een crisismanagementplan, waardoor de dienstverlening aanmerkelijk wordt teruggebracht, sommige projecten zijn zelfs opgeschort.

“Wij zijn ons ervan bewust, dat grote delen van de gemeenschap zich niet kunnen voorstellen, wat dit allemaal te betekenen heeft voor de mensen in het binnenland. Deze situatie heeft voor grote delen van de binnenlandbewoners zeer ernstige consequenties, waardoor onder andere het volgende zich voordoet: Stopzetting van de “Community-based” activiteiten zoals huisbezoeken en voorlichting; Geen vaccinaties met als gevolg toename van kinderziekten; Gevaar voor veilig moederschap, vanwege het uitblijven van prenatale controle; Stopzetting baarmoederhals-screening en andere specialistische missies, alsook de malariabestrijding.”

Het een en ander moet gezien worden in het verlengde van: Geen contractverlenging van Filipijnse artsen, met als gevolg weinig of geen artsen; Terugbrengen van politochten door de artsen; Weinig benodigdheden en medicamenten op de poli’s. “Indien deze situatie aanhoudt, zullen de poli’s open zijn, maar zonder medicamenten en ook geen transport voor emergency patiënten,” aldus de bond.

De medewerkers van de MZ op het veld (in het binnenland) krijgen het steeds moeilijker, omdat de bewoners denken dat zij geen hulp willen bieden. Hierdoor wordt de druk op hen steeds groter en de mensen dag en nacht aankloppen voor hulp, die niet geboden kan worden.