Geachte redacteur,

Ondanks het feit, dat we kunnen spreken van een karakteristieke ”Babylonische spraakverwarring”, die z’n weerga niet kent, voel ik mij verplicht om het e.e.a. omtrent de zo verguisde Terugroepwet te ventileren. Ik hoop hiermede te kunnen bewerkstelligen, dat sommige echt ter zake deskundigen het stilzwijgen doorbreken, en de andere ( quasi )- deskundigen zichzelf het stilzwijgen opleggen, dan wel zich voortaan bij hun leest houden. Dit laatste geldt zowel voor  enkele juridisch geschoolden, als voor de vele “omhooggevallen” nullen en “politieke onbenullen”, die uiterst arrogant de “toppoliticus” uithangen.

Ik ontkom niet aan de indruk, dat men constant een loopje denkt te kunnen nemen met de intelligentie van dit volk, en dus ook met de mijne!

In de periode van de Constitutionele Assemblee hebben alle leden een bijdrage mogen leveren aan de totstandkoming, de uiteindelijke vormgeving, de landelijke informatiecampagne, en de afkondiging van de Grondwet van 1987.

Ik wil hierbij in herinnering brengen en benadrukken, dat deze Grondwet in het kader van de “Her- democratisering” werd geconcipieerd, bediscussieerd, geamendeerd, gecorrigeerd en uiteindelijk werd geaccordeerd op alle niveaus en in samenspraak met en door alle in die tijd gevestigde Politieke en Bestuurlijke Hoge Colleges van staat, w.o. Het Militair Gezag c. q. de Revolutionaire Leiding, de Regering, het Topberaad, de Denkgroep, en De Nationale Assemblee.

Zoals bekend waren bij dit proces vele gerenommeerde ideologisch-  en anderszins geschoolde Politici, Politicologen, Staatsrechtsgeleerden en overige Juristen, Leiding en Topkaderleden van Politieke partijen, de Vijfentwintig Februari Beweging, Bestuurskundigen, kortom grote delen van de politieke elite, én de bevolking actief, direct of indirect betrokken.

Dit proces duurde bijna 3 jaar, en resulteerde tenslotte in de massale en unanieme aanname van de Grondwet, bij Referendum door de Bevolking van Suriname.

Voor alle duidelijkheid moet worden herhaald en benadrukt, dat het gehele proces plaatshad onder de regie van degenen, die van Februari 1980 tot heden, de leiding uitmaken van het “Revolutionair Proces”, en tegenwoordig dus de NDP ( de nieuwkomers daargelaten!).

In deze GRONDWET staat onder “BEGINSELEN VAN DEMOCRATISCHE  STAATSORDENING, eerste Afdeling POLITIEKE DEMOCRATIE”, ondubbelzinnig dat:

Het terugroeprecht ten aanzien van de gekozen volksvertegenwoordigers een waarborg is voor een waarachtige democratie, en dat:

Het lidmaatschap van de Nationale Assemblée o.a. eindigt door terugroeping van het lid op de wijze bij wet te bepalen.

Het is dan ook verbazingwekkend, vreemd en uitermate hypocriet, leugenachtig, bedrieglijk en verwerpelijk om te beweren, dat de Terugroepwet ongrondwettelijk is. Voorwaar een Assemblee- voorzitter, maar ook een “Presidentskandidaat”, die zelf Jurist is, onwaardig!

Nog onwaarachtiger wordt het, wanneer we weten, dat de Wet Terugroeping Volksvertegenwoordigers werd behandeld en goedgekeurd in De Nationale Assemblee in 2005!

Dit betekent, dat de huidige voorzitter toen ook lid was en deelgenoot was van het besluit WTV!

Let op: Wanneer het goed uitkomt, wordt weleens hypocriet beweerd, dat “er feitelijk geen  oppositie- en coalitie besluiten zijn”, maar dat:” De NATIONALE ASSEMBLEE BESLUITEN NEEMT!”

Echter wordt de al langer dan15 jaar bestaande wet, die glashelder en tot in de puntjes de terugroeping regelt, plotseling bestempeld als een: “ongrondwettelijk onding”!

Deze wet die duidelijk gericht is op het waarborgen van de Waarachtige Democratie, blijkt hoe betreurenswaardig ook, hoogst noodzakelijk en misschien zelfs onmisbaar te zijn, in aanmerking genomen de mentaliteit en principeloosheid van sommige Surinaamse “politici”.

De WTV biedt een politieke oplossing voor een politiek probleem, en moet ook als zodanig worden geïnterpreteerd, toegepast en geëxecuteerd. Niets meer, en niets minder!

Het is frustrerend om te moeten vaststellen, dat sommige juristen en “politici” de kwestie hebben doen verworden tot de genoemde “Babylonische spraakverwarring”, waarbij de doorsnee Surinamer het bos ingestuurd wordt en de weg volkomen kwijtraakt in een wirwar van juridische spitsvondigheden,- muggenzifterij, – touwtrekkerij en -haarkloverij, oneigenlijke stellingname, onware en onlogische beweringen en moment-, gelegenheids- en mis- interpretaties, en het zoeken naar spijkers op laag water.

Dit alles, om de meest grove vorm van volks- c. q. kiezersbedrog, politiek verraad en overloperij goed te praten en, zelfs de Rechter te misleiden, d. m. v. valse documenten en argumenten.

Het nu ter discussie stellen, en zelfs willen intrekken en herformuleren van de WTV, is m. i. de meest grove vorm van “gelegenheidswetgeving”/ c.q. het vertrappen van de Grondwet!

Ingezonden: Een lid van de toenmalige Constitutionele Assemblee.

Ingezonden:

Een lid van de toenmalige Constitutionele Assemblee.