De gehele Surinaamse gemeenschap wordt momenteel geconfronteerd met prijzen die gerust voor het maandelijkse huishoudbudget als moordend kunnen worden aangemerkt. Door opeenvolgende devaluaties van de SRD vanaf december vorig jaar met zeker 100 procent, is het eind naar de mening van velen zoek. Bovendien is het zo dat de waarde van de SRD zo is gekelderd dat alle goederen in de winkels vreselijk en op verontrustende wijze zijn gestegen en nog dagelijks in prijs toenemen. Het is dan ook gepast dat het Algemeen Bureau voor de Statistiek in zijn recentste publicatie heeft aangegeven dat de prijzen in vergelijking met dezelfde periode van het vorig jaar met maar liefst  46 procent zijn toegenomen.  Een dergelijke prijstoename voor allerhande goederen is met het uitblijven van inflatiecorrecties op het loon niet vol te houden en moordend voor de loontrekker. Onder andere omstandigheden met bijvoorbeeld mogelijkheden tot het opschroeven van de productie en het stijgen van de omzet bij het bedrijfsleven, is het zeker gepast inflatoire correcties op het loon van werknemers toe te passen. Die mogelijkheid is thans grotendeels helemaal weggeslagen, omdat er bij productieverhoging ook zekerheid moet zijn over een gestadige c.q. snelle afzet en dat is op dit moment totaal uitgesloten wegens een  zwaar gedaalde koopkracht die wij, gezien ontbrekende data, niet in procenten durven uitdrukken. Wat de zaak thans zo ernstig maakt, is dat er tot nog toe geen stabiliteit op het wisselkoersenfront heerst en dat door onzekerheid en wantrouwen velen die het kunnen missen hun toevlucht nemen in het kopen van vreemde valuta. De vraag is daarom enorm en het aanbod te gering waardoor de koersen voor vreemde valuta blijven stijgen en de thans beschikbare goederen in de winkels wekelijks in prijs stijgen. Neem nou als voorbeeld een gepensioneerde ambtenaar die het moet hebben van zijn AOV en zijn pensioen van SRD 1000,-  Die krijgt dan SRD 1500,- in handen. Stel nou dat de hydrofoor van die ambtenaar plotsklaps kapot gaat en hij het apparaat moet vervangen. Dan is zijn pensioen plus AOV in een keer weg. De ambtenaar heeft dan de EBS en SWM nog niet betaald  en heeft dan ook geen geld meer om te eten. Als deze ambtenaar zoveel ongeluk heeft dat de accu van zijn auto het ook nog begeeft en de wagen niet meer wil starten, dan kunnen we allemaal wel begrijpen wat de gevolgen zijn.  De prijzen in de supermarkt drijven deze ambtenaar al enige tijd tot wanhoop en de onvoorziene uitgaven die plotseling naar voren zijn gekomen, hebben de zaak alleen maar verergerd. Dit is maar een simpel voorbeeld van iemand die, door de ontwaarding van onze nationale munt die in 2010 nog voor de volle 100 procent gedekt was en door het wandeleid van een regering Bouterse thans nog maar een waarde van 20 procent vertegenwoordigt, in de grootse misère is gemanoeuvreerd.  En zo kunnen we pagina’s volschrijven met voorbeelden van wat de gevolgen zijn van het financieel monetair wanbeleid van dit kabinet vanaf 2010 tot heden. Gevolgen die de gehele gemeenschap thans voelt. Dagelijks zijn groothandel en kleinhandel genoodzaakt om geen verlies te lijden door prijzen te corrigeren c.q. te verhogen. En met dit fenomeen wordt het volk elke dag geconfronteerd. De ouderen onder ons hebben dat eerder meegemaakt en wel onder de dictatuur van Bouterse 1980-1987 en we hadden allemaal gehoopt nooit meer door deze mangel te behoeven. Maar de jongeren , die wij de onwetenden willen noemen en Brunswijk en Somohardjo, hebben de weg geplaveid waardoor wij soortgelijke toestanden als in de jaren tachtig wederom moeten doormaken. De regering Bouterse II wil ons thans doen geloven dat een herstelprogramma met het IMF ons snel  uit de ellende zal kunnen halen. Laten wij het eens zeggen zoals het werkelijk is. Als men op een eerlijke en niet verspillende wijze was omgesprongen met staatsgelden en niet zo had geplunderd in de monetaire reserves van dit land, en niet inflatoir had gefinancierd, dan hadden we niet eens in de richting van een worginstantie als het IMF hoeven kijken. Het is overigens niet nu dat die IMF-gasten hier aanwezig zijn, om ons allerlei voorwaarden door de strot te drukken. Ze zijn er al een hele tijd en gaven advies aan de Centrale Bank. En waar heeft dat allemaal toe geleid. Juist ja , devaluatie, inflatie, verlies koopkracht en het wederom aanzwengelen van de geldpers en het volledig vernietigen van de waarde van de SRD. Er worden ons wederom gouden bergen beloofd door de minister van Financiën die met allerlei toekomstige leningen blijft schermen. Leningen die je zult moeten terugbetalen met je eigen  verdiensten, als je die tenminste in voldoende mate zal hebben. Tot op heden weten we dat de Staat Suriname stikt in de binnenlandse en buitenlandse schulden en die bedragen zijn zo angstaanjagend, dat velen niet het vertrouwen kunnen opbrengen dat we binnen niet al te lange termijn erin zullen slagen de schulden af te lossen. En terwijl aan ons allerlei beloften worden gedaan en ons rooskleurige voorpellingen worden voorgehouden, zien we de prijzen en wisselkoersen vrijwel elke week stijgen. Hoeveel vertrouwen kan een volk dan uiteindelijk nog opbrengen voor een dergelijke regering. Alles is IMF wat de klok slaat en tot op heden weten slechts zeer weinigen wat de gedetailleerde voorwaarden gesteld door het IMF aan de regering, eigenlijk inhouden. De onzekerheid is dan ook zeker niet minder geworden.Tot op heden heeft de regering ook niet aangegeven op welke wijze ze de ondernemers zou willen ondersteunen om ze zo in staat te stellen tot betere en verhogende prestaties te geraken. Een regering die niet in staat is het ondernemersklimaat te verbeteren c.q. stimuleren en slechts praat over het streven naar productieverhoging en toename van de export, wordt al gauw niet langer serieus genomen en zal zeker geen investeringen aanwakkeren, laat staan  een verhoogde werkgelegenheid tot stand  brengen. Een zaak die ook de aandacht van velen heeft, betreft de volksgezondheid, in het bijzonder de verwikkelingen binnen het nationaal zorgsysteem voor personen tot 16 jaar en mensen boven de 60 jaar waar momenteel toch behoorlijke onzekerheid over is ontstaan nadat een verzekeringsmaatschappij die deze groep onder haar hoede had, plotsklaps door het ministerie van Binnenlandse Zaken  werd bedankt. De overheid c.q. het ministerie van Binnenlandse Zaken, zou dan eventjes een groep bestaande uit 130.000 personen overhevelen naar het Staatsziekenfonds (SZF). De vraag die met recht onmiddellijk kan worden gesteld , is wie voor deze extra kosten bij het SZF gaat betalen. Het is in vrijwel de gehele gemeenschap bekend dat het SZF al jaren enorme problemen heeft met  bijvoorbeeld het betalen van haar rekeningen aan ziekenhuizen en apotheken, dit komt mede doordat de overheid in gebreke blijft haar maandelijkse bijdrage aan het SZF op tijd te voldoen. Achterstanden hebben dit fonds op veel momenten in de grootste problemen gebracht en nu wenst dezelfde overheid  de lasten van het SZF nog verder te verzwaren door 130.000 personen in haar bestand bij te voegen.  Soms vragen wij ons in gemoede af, of deze overheid buiten de realiteit leeft of niet weet te rekenen. Weet ze wel hoeveel ambtenaren met een SZF-pas met de regelmaat van de klok medicamenten uit eigen zak moeten bekostigen, omdat bepaalde apothekers moe zijn van de wanbetaling van Lanti? Weet Lanti wel hoeveel militairen met hun zogenaamde vrije geneeskundige behandeling gewoon  hun geneesmiddelen bij de apotheek betalen, omdat Lanti al maanden, zoniet jaren, niet heeft betaald. En vaak zijn bepaalde medicijnen gewoon moordend in prijs. Allemaal simpele voorbeelden van wat er kan gebeuren wanneer een regering niet goed met staatsfinanciën weet om te gaan of  bewust zaken uit de hand heeft laten lopen door verkwisting en corruptie. Het is dan ook geen wonder dat apothekers zich nu reeds zorgen maken over de voormelde  overheveling van een assurantiemaatschappij naar het SZF, omdat ze er zeker van zijn dat het met de betalingen nog slechter aan toe zal gaan dan thans het geval is. En tot slot moeten alle mensen die over een auto of ander voertuig beschikken, zich heel erg veel zorgen maken over wat nog komt met betrekking tot door de overheid te initiëren verhogingen bij de pomp. De benzine- en dieselprijsverhogingen komen er nog aan als we luisteren naar de voorwaarden van het IMF en de berekeningen op basis van de huidige wisselkoersen. Bij de laatste verhoging van brandstof werd er berekend op basis van een koers van SRD 4,04 voor de dollar, maar de huidige wisselkoers ligt ruim boven de SRD 6,- per dollar en op de parallelmarkt  moet voor een dollar nu reeds bijna SRD 7,- neergeteld worden. Dus ook daar krijgt elke automobilist  met een volgende moordende prijs te maken. De open vraag die dan ogenblikkelijk blijft staan, is hoe lang wij deze financiële misère nog zullen moeten doormaken.