Soms vragen wij ons in gemoede af hoe soeverein dit land eigenlijk is geworden na 25 november 1975. Na nog geen vijf jaar staatkundige onafhankelijkheid werd die soevereiniteit al zwaar aangetast door een kolonel Valk en zijn suppletiegenieter Desi Bouterse. De regering Arron was nou net niet wat men in Den Haag had verwacht en zijn kabinet liep te hard van stapel met de zogeheten ontwikkelingsprojecten, dus moest er wat gedaan worden aan deze lastige nationalist. Coup en daarna een regering van burgers en militairen en gelijk een behoorlijke NF-injectie van maar liefst 500 miljoen aan de regering Chin A Sen. Nou, ze hebben het geweten in Den Haag en wel op 8 december 1982 en de vele mensenrechtenschendingen die daarna volgden. En laten we heel eerlijk zijn, na de coup is er altijd wel instabiliteit geweest in dit land en die werd doelbewust gevoed door lieden die niet democratisch ingesteld waren en nog steeds niet zijn. Geen enkele Front-regering werd na 1987 de rust gegund te regeren. Vanuit de NDP is altijd van alles gedaan haar te ondermijnen. De NDP heeft altijd verkondigd het beter te kunnen doen en voorruitgang en ontwikkeling te kunnen brengen. Nu weten we na 6 jaar regering-Bouterse precies wat we aan haar hebben en we zien dat er behalve het stimuleren van populistische maatregelen die het land bankroet hebben gemaakt, er geen sprake kan zijn van echte ontwikkeling. In 1975 was het zeker de bedoeling dat we een soeverein volk zouden worden en zelf zouden kunnen beslissen hoe we onze toekomst zouden bepalen. Nou, daar is naar onze mening niet echt veel van terecht gekomen. Behalve de Valk –Bouterse coup zien we in de jaren tachtig na een toenemende Cubaanse invloed met een ambassadeur Cardenas, ook ineens een regelrechte Braziliaanse inmenging van de Braziliaanse regering door haar afgezant Venturini hier, onaangekondigd op Zanderij te laten landen en Bouterse een voorstel te doen dat hij eigenlijk niet kon weigeren. Een regelrechte mes op de keel interventie van de machtige zuiderbuur. Cubanen moeten eruit en wij zijn dan wel bereid met hulp in te komen. Cardenas werd eruit gekegeld en de Brazilianen kwamen in met een kredietlijn van maar liefst 80 miljoen dollar. Daar mochten we dan voor bestellen in Brazilië, Engesa militair materieel, vuurwapens en munitie, spullen voor Telesur, we mochten opzetten Para Industries, voedingsmiddelen die toch al behoorlijk schaars waren geraakt, landbouwmachines, Fiat en Volkswagen voertuigen. En dat moest dan uiteindelijk terugbetaald worden. De revo-exponenten en ook de NDP na 1987, betaalden Brazilië niet terug. Telting betaalde de Brazilianen terug na geld daarvoor uit de ontwikkelingssamenwerking te hebben aangewend. Brazilië kreeg na de uittocht van de Cubanen grote invloed en daarmede kon gelijk ook gesteld worden dat we in Brazilië  een nieuwe grote vriend hadden gekregen en daarmede ook een deel van de soevereiniteit hebben opgegeven. Als we de Cubanen niet eruit hadden gezet, waren de Brazilianen militair binnengekomen en dat natuurlijk allemaal oogluikend toegestaan door Washington. Dat gebeurt allemaal met kleine landen die het idée hebben soeverein te zijn en dit te allen tijde te kunnen bewaken en behouden. Dit soort landen kunnen soeverein blijven zolang ze de regio niet destabiliseren en de belangen van de grootmachten niet schenden. Laat dat heel duidelijk zijn. Waar wij op doelen, is de impotentie van de regering Bouterse om haar gezag binnen onze op 25 november 1975 door Joop den Uyl, toentertijd minister-president van het Koninkrijk der Nederlanden, aan ons land gepresenteerde en duidelijk gedemarkeerde landsgrenzen te bewaken en verdedigen. Het is toch schandelijk dat vermoedelijk illegaal op ons grondgebied vertoevende Braziliaanse goudzoekers stukken domeinland in het Lawagebied en behorende tot de republiek Suriname, verhandelen aan misschien ook illegaal verblijvende Chinezen. En dat allemaal onder kennis van de districtscommissaris aangesteld in dat gebied. Van staatswege is men op de hoogte van deze chaos en illegaliteit in het gebied en er wordt gewoon niet ingegrepen. Het is toch totaal onacceptabel dat dit soort handelingen plaatsvinden binnen onze soevereine grenzen en dat niemand vanwege de overheid ook maar een poot uitsteekt. Tot op heden is er volgens onze informatie nog steeds geen politiepost op Stoelmanseiland, laat staan verder de rivier stroomopwaarts. Op Stoelmanseiland heeft het Nationaal Leger een post en grijpt men in bij calamiteiten waarna de politie het gebied betreedt. Dat is toch absoluut geen manier van werken? Aan de Lawa is het gewoon een puinhoop waarbij een ieder op zichzelf is aangewezen, omdat de overheid haar gezag maar niet wenst te tonen of impotent is zulks te doen. Het is dan ook niet vreemd dat Braziliaanse goudzoekers en ander vulles er kan doen en laten wat men wil en dus ook grond van de republiek verhandelen . En dat allemaal met kennis van de hoogste staatsvertegenwoordiger in het gebied. Het is al tijden bekend dat zelfs het Nationaal Leger niet op een gezonde manier kan patrouilleren op de Marowijnerivier, omdat er niet voldoende varend materieel ter beschikking is en vaak gewoon geen brandstof in voldoende mate voorhanden. Hoe wil men dan onze nationale soevereiniteit en territoriale integriteit doen bewaken. Taken die aan het Nationaal Leger voorbehouden zijn en vastgelegd in onze grondwet. Steeds vaker vragen we ons af hoe soeverein en we eigenlijk wel zijn als de overheid niet in staat is binnen het grondgebied van dit land op de juiste en gepaste wijze op te treden. Regering Bouterse II laat toch in hemelsnaam zien dat u in staat bent op te treden. Zelfs de schepen van de kustwacht liggen al vele maanden aan de kade bij de SMS steiger aan de Waterkant. Dus ook op zee laten we zien dat we niet in staat zijn gezag te demonstreren. Het is ook daar een free for all. Misschien is dat wel in het belang van bepaalde krachten.